fimmtudagur, júní 30, 2005
Oh, I'm a Goofy Goober, yeah. Ég veit að ég er svolítið sein að fatta en ég hef loksins fallið fyrir Svampi Sveinssyni. Ég var ekki alveg með á nótunum, hafði bara séð einn þátt og fannst hann ekkert sérstakur en ég horfði á bíómyndina í kvöld og kættist mjög. Hugurinn reikaði til persónuleikaprófs sem ég tók á netinu fyrir nokkru en það átti að segja mér hvaða kvikmyndastjörnu ég ætti að giftast. Í boði voru t.d Viggo Mortensen og Brad Pitt en ég fékk mér til mikillar skelfingar Svamp Sveinsson. Þá þekkti ég ekki til hans en nú gæti ég varla hugsað mér betri kost. Nema kannski krossfiskinn. En ég er mjög sátt við raunveruleikann enda Hannes alveg jafn sætur og skemmtilegur og þeir.
Hver býr í djúpinu í ananas?
Svampur Sveinsson!
Eins og ostur Í bók sem hún amma þín las
Svampur Sveinsson!
Ef þú hefur gaman af biluðu bulli,
Svampur Sveinsson!
Hoppaðu þá eins og fiskur í rugli!
Svampur Sveinsson!
Svampur Sveinsson,
Svampur Sveinsson,
Svampur Sveinsson,
Svampur er..... Sveinsson!
6/30/2005 12:14:00 f.h.
miðvikudagur, júní 29, 2005
One of those days. Ég missti allt pastasalatið mitt í grasið og svo stökk á mig kónguló. STÖKK segi ég STÖKK!!! Ég get ekki beðið eftir að flytja í hús með engum garði.
6/29/2005 06:41:00 e.h.
þriðjudagur, júní 28, 2005
Ég get ómögulega tekið afstöðu í slúðurblaðaumfjölluninni allri þar sem ég er sammála báðum hliðum málsins. En eftir að hafa horft á fréttir Stöðvar 2 í kvöld verð ég að segja eitt: Mikið ógeeeðslega er þessi Símon "ófreskja í mannsmynd" Birgisson sætur og sexí!!! Ef væri ég celebrity eða glæpamaður mætti hann sko rakka mig niður í DV anytime.
6/28/2005 11:17:00 e.h.
Oreo's ostakaka komin í ísskápinn. Fólk er því velkomið í kaffi þótt það passi hvorki né taki til. En það væri þó ekki verra.
6/28/2005 06:52:00 e.h.
Takk mamma!!! Það er ekki amalegt að eiga mömmu sem kemur heim til manns, passar og tekur til á meðan. Maður gæti nú alveg vanist þessu.
Í fréttum er annars það að ég er búin að vera með kjánalegan fiðring í maganum síðan ég asnaðist til að taka þátt í einhverjum Hróarskelduleik um daginn. Um leið og ég var búin að senda inn tölvupóstinn áttaði ég mig á því að ég myndi hvort sem er ekki geta farið. Ég hefði ekki samvisku í að yfirgefa tveggja mánaða gamalt barn í viku. En ef ég myndi vinna og sleppa því að fara myndi það líka naga mig að innan. Í nótt var ég meira að segja andvaka út af þessu því ég var svo handviss um að vinna. Í dag var dregið og ég kipptist við í hvert sinn sem síminn hringdi en nú er dagur að kveldi kominn og ég get vonandi varpað öndinni léttar. I guess it wasn't meant to be. Það kemur þó ekki í veg fyrir að ég sé bráðafbrýðisöm út í systkini mín sem eru þar stödd og senda mér sms með reglulegu millibili. Jæja, ég er farin að baka ostaköku ef lillimann leyfir.
6/28/2005 05:50:00 e.h.
sunnudagur, júní 26, 2005
Ég var bara til fyrirmyndar í brúðkaupinu í gær, hélt ræðu en hagaði mér vel og allt gekk eins og í sögu. Ég rifjaði upp gamla tíma með æskuvinkonunum (þegar ég saumaði í gegnum puttann á mér í handavinnu, þegar það leið yfir mig þegar ég var módel í myndmennt, þegar við hrintum sundkennaranum ofan í laugina, þegar við tókum magnyl og drukkum malt og héldum að við værum fullar o.sfrv.) Síðan fórum við á Ellefuna og drukkum Tópas skot til dögunar sem var yndislegt. Það eru vissulega góðar fréttir, en slæmu fréttirnar eru þær að fyrst allt gekk svona smurt fyrir sig er ekki nokkur skapaður skandall til að blogga um.
6/26/2005 03:31:00 e.h.
laugardagur, júní 25, 2005
Brúðkaup í kvöld. Ekkert bólar á gubbupest en ég er komin með sýkingu í bæði augun. Smart. Nú er bara að reyna að stilla drykkju í hóf og láta Hannes geyma allt verðmætt og brothætt. Wish me luck.
6/25/2005 02:38:00 f.h.
föstudagur, júní 24, 2005
Jæja, nú er ný sjónvarpsstöð að fara í loftið í kvöld og ég er strax komin með mígreni yfir því að ég sé að missa af einhverju. Loftnetið okkar eyðilagðist í óveðri fyrir nokkrum mánuðum og síðan höfum við aðeins náð stöð 1. Í fyrstu fannst mér það óbærilegt en hef nú náð að jafna mig enda hafa þættirnir Lost og Desperate Housewives að nokkru leyti náð að svala sjónvarpsþorstanum. Mitt nýbakaða barn gefur mér hvort eð er ekki mikið færi á að horfa á annað en það sjálft. En tilhugsunin um að nú sé ég farin að missa af of miklu heltekur hugann eins og krabbamein og veldur kjánalegum kvíða sem væri ekki einu sinni til ef nú væri árið 1985. Ekki það að ég vildi að það væri árið 1985. Eða jú, þá væri meira fútt í því að fara á Duran Duran tónleikana. En þá væru náttúrulega ekkert tónleikar. Og svo hefði ég hvort eð er ekkert farið þar sem ég hélt með Wham.
6/24/2005 04:05:00 e.h.
fimmtudagur, júní 23, 2005
Ég ætla að reyna að sannfæra Hannes um að fara út og velta sér upp úr dögginni í nótt. Ég efast þó um að hann taki vel í það þar sem hundurinn hans Gunnars Smára Egilssonar telur garðinn okkar vera sitt einkaklósett og ég held að hundaskítur geri ekki neitt sérstaklega mikið fyrir exem.
6/23/2005 08:56:00 e.h.
miðvikudagur, júní 22, 2005
Hvað á maður að gera ef barnið manns er svo mikill kjáni að það klípur sig ósjálfrátt í kinnarnar í hvert sinn sem það er við það að festa svefn með þeim afleiðingum að það glaðvaknar?
6/22/2005 09:37:00 e.h.
þriðjudagur, júní 21, 2005
Neytendaviðvörun: Ekki treysta Thomson DVD spilurum. Keyptum einn slíkan fyrir u.þ.b ári og höfum bölvað honum í hástert síðan. Við létum blekkjast af útlitinu en hann er næstum því ekki grár (öll raftæki virðast vera silfurgrá nú til dags) og heilsar manni kumpánlega þegar maður kveikir á honum. Hann spilar hins vegar ekki öll kerfi þrátt fyrir að því hafi verið haldið fram (er þó líklegast stillingaratriði) en verst er þó hvað hann er dyntóttur. Stundum neitar hann að spila myndir (höfum þurft að skila myndum óséðum aftur á leiguna), spólar yfir kafla, frystir þá eða lætur hökta. Allt þetta höfum við látið yfir okkur ganga en nú er nóg komið. Nú hefur hann tekið upp á því að slökkva á sér í næstsíðasta atriði mynda. Það bregst ekki að þetta gerist einmitt þegar spennan stendur sem hæst. Ég ætlaði að fara að spyrja ykkur hvort einhver gæti sagt mér hvernig myndin Old Boy endar en fattaði þá að það er DVD spilari í tölvunni sem gat klárað dæmið. Af hverju erum við ekki löngu búin að fara með spilarann aftur í búðina spyrjið þið. Við því hef ég ekkert svar.
6/21/2005 12:11:00 f.h.
föstudagur, júní 17, 2005
Stundum held ég að Guð láti kjánalega hluti koma fyrir mig bara til þess að skemmta ykkur blogglesendum.
Undanfarið hef ég verið að stæra mig af því við gesti og gangandi að vera boðin í brúðkaup ársins sem fór fram í gær (Svanhildur Hólm og Logi Bergmann). Nú, þar sem barnsburður og andvökunætur hafa ekki gert mikið fyrir útlitið ákvað ég að vera extra flott á því og fara í förðun fyrir herlegheitin. Ég fór í airbrush förðun á stofu rétt hjá Austurvelli og varð svona líka glimrandi glamúrus fín að þau á stofunni áttu ekki orð. Mér leið svolítið skringilega í maganum á meðan á förðuninni stóð en hélt að það væri bara svefnleysi að segja til sín. Þegar ég kom út náði ég hins vegar aðeins að ganga nokkur skref áður en ég hneig niður í næsta blómabeð og gubbaði. Gasalega lekkert. Þetta var ekki bara eitt gubb heldur nokkur og þetta var alls ekki afvikið blómabeð svo fjöldi fólks gekk fram hjá gubbandi glamúrpíunni þar á meðal Ingibjörg Sólrún Gísladóttir. Enginn kom þó til hjálpar sem var ekki skrýtið því menn hafa haldið að ég væri að taka 17. júní hátíðarhöldin snemma. Ég setti loks upp sólgleraugun og skakklappaðist heim í rúmið. Þá kom í ljós að ég var með hita og Hannes var lítið brattari þegar hann kom heim með pípandi niðurgang. Okkur varð því fljótlega ljóst að við værum ekkert á leiðinni í brúðkaup ársins. Vonbrigði, en ég er a.m.k viss um að það hefur aldrei neinn litið eins vel út með gubbupest og ég. Því miður náðist ekki mynd af fegurðinni þar sem myndavélin okkar er ónýt (af mínum völdum - útskýri það seinna í blogginu). Ég náði að rekja upphaf smitsins til Jónsa, Huldu og barnaskarans frá Eskifirði sem heimsótti okkur tveimur dögum áður. Þeim er þó fyrirgefið þar sem Hulda kenndi mér svo mörg góð ungbarnaráð. Það eru komnar nýjar myndir á barnalandssíðuna hans Baldurs Rökkva by the way.
Anyway, komið þið sæl á ný. Ég er sem sagt búin að vera á smá ferðalagi. Svaný systir mín og kærastinn hennar leigðu sumarbústað og héldu þar partý en síðan fóru allir heim að vinna nema hún. Ég og Baldur Rökkvi ákváðum að heimsækja hana enda ljóst af eftirfarandi sms boðum sem hún sendi okkur að hún væri komin með kofaveiki:
Það kom prumpuhljóð úr mjöðminni minni. Alvöru prumpuhljóð. Ég hélt að ég hefði prumpað en mundi að ég gerði það ekki.
Við vorum þar í viku og eyddum síðan helginni ásamt Hannesi, mömmu og pabba í faðmi náttúrunnar í Flatey á Breiðafirði, ljúft en tíðindalítið (fékk samt mörg flóabit). Helgin þar á undan var hins vegar öllu fjörugri og átti ég eftir að rekja þau ævintýri hér:
Á föstudagskvöldið fórum við hjúin í óvissuferð með fyrirtækinu hans Hannesar. Ferðinni var heitið að draugasetrinu á Stokkseyri. Þangað hafði ég aldrei komið en lengi langað enda hryllingsaðdáandi hinn mesti þótt ég sé orðin óttaleg skræfa svona í seinni tíð. Ég bjóst alls ekki við miklu enda hafa þau söfn sem ég hef heimsótt úti á landi samanstaðið af nokkrum uppstoppuðum dýrum og gulnuðum textablöðum í ramma. Umgjörð þessa safns var hins vegar mjög smart og reyndist þetta vera léleg eftirlíking af London Dungeon sýningunni. Maður fékk geislaspilara, gekk á milli svæða og hlustaði á draugasögur. Þetta tók um 40 mínútur og tvisvar stukku á mann Mórar "leikarar" og reyndu að bregða manni. Ég var svo mikið á varðbergi gagnvart þeim að ég steingleymdi að hlusta á sögurnar. Þetta er hið undarlegasta starf: Að hanga inni í myrkvuðu herbergi og bregða þeim sem eiga leið þar um. Ég gleymdi mér líka við að hugsa um hvað þeir væru með í laun en hrökk aftur til meðvitundar þegar ég heyrði barnsgrát. Var ég þá komin að sögu um útburði og flýtti mér fram hjá því mjólkin var hreinlega farin að sprautast úr tittsunum á mér. Þetta var hin ágætasta skemmtun en það væri meira fútt í sýningunni ef þeir tækju fyrir mögnuðustu draugasögur Íslands ekki bara þær sem gerðust í nágrenni Stokkseyrar. Þeir fá þó stóran plús fyrir að selja bjór og leyfa fólki að fara inn með hann. Vonandi verður góð aðsókn svo þeir geti betrumbætt sýninguna.
Eftir draugaganginn var ekið að hverasvæði í Hveragerði, gengið um, grillað og snætt í skála einum sem þar er. Ljómandi fínt. Komum aftur í bæinn um miðnættið og mætti ég þá fjórum tímum of seint í matarklúbb. Fékk engan mat, bara bjór og svo fórum við í bæinn á ansi hreint hræðilega staði en smekkur manna (kvenna) í þessum matarklúbbi er afar misjafn. "Nýji" staðurinn Oliver (fyrrum Kaffi List) var m.a. heimsóttur í fyrsta og síðasta sinn. Ég sá mest eftir því að vera ekki með myndavél til þess að geta selt myndir í Hér og Nú blaðið. Ég ætlaði að fara að venda mínu kvæði í kross og halda heim á leið en fór sem betur fer á Grand Rokk fyrst og náði að sjá hina dásamlegu dásemdasveit Rass með Óttarr Proppé í fararbroddi kyrjandi: Umboðsmaður Alþingis er ekki að standa sig. Góð skemmtun. Hélt skemmtun áfram á Ellefunni og fór svo heim að knúsa mann og barn sem voru í djúpum svefni. Baldur Rökkvi er jafnvígur á tittsur, pela og snuð og virðist líða vel í pössun og því engin ástæða að lyfta augabrúnum yfir því að móðir hans taki sér frí frá honum eina og eina kvöldstund. Það bar nefninlega svolítið á því að menn (samt bara konur) settu upp vandlætingarsvip þegar þær sáu mig með bjór í hönd. En hver hefur sinn háttinn á og þetta finnst mér bráðnauðsynlegt eigi maður ekki að tapa glórunni og sjálfum sér í þessu brjóstasogi og bleyjuskiptingum öllum.
Á laugardaginn var okkur boðið í brúðkaup, það fyrsta af þremur í þessum mánuði. Skemmtilegt og glæsilegt. Æskuvinur Hannesar, Stebbi pípari gekk upp að altarinu með unnustu sinni til tíu ára. Yngri dóttir þeirra stal senuni við athöfnina þegar hún hnuplaði brúðarvendinum og skreið upp undir brúðarkjólinn en Hannes stal hins vegar senunni í veislunni. Á síðustu stundu forfallaðist sá sem átti að kynna myndasýningu um brúðgumann og Hannes hljóp því í skarðið án þess að hafa nokkurn tímann séð myndirnar. Hann fór að sjálfsögðu á kostum og aftur síðar um kvöldið þegar hann tók nokkur lög með hljómsveitinni.
  
Hannes naut svo gríðarlegrar kvenhylli eftir frammistöðuna að ég varð bráðafbrýðisöm, lamdi veskinu mínu í jörðina og eyðilagði með því símann minn og myndavélina á svipaðan hátt og í brúðkaupi Jóhönnu og Þrastar á síðasta ári (sjá færslu 25. júlí).
 
Mömmu fannst það svo fyndið að hún brást skjótt við og gaf mér annan síma í fyrirfram afmælisgjöf. Hann er reyndar ekki höggþolinn svo það er spurning um að taka hann ekki með í hitt brúðkaupið sem við erum boðin í. En ég fékk línuskauta í kaupbæti!
6/17/2005 08:18:00 e.h.
mánudagur, júní 06, 2005
Ég myndi gjarnan vilja segja ykkur frá öllu því skemmtilega sem ég gerði um helgina en tíminn hleypur frá manni þegar maður er mamma. Búin að vera á fullu að pakka í allan dag og verð að leggja af stað núna. Ég verð uppi í sumarbústað með systur minni fram á föstudag og svo með allri fjölskyldunni og Hannesi í Flatey um helgina. Synd og skömm að komast ekki í tölvu en svona er lífið. Engin hreyfing verður því á blogginu þar til í næstu viku en þá mun m.a. verða sagt frá draugum, rokki, brúðkaupi, ofbeldi og nekt.
6/06/2005 08:22:00 e.h.
fimmtudagur, júní 02, 2005
Gallinn við það að eiga heima í miðbænum þegar maður er í fæðingarorlofi er að maður eyðir svo miklu þegar maður fer með barnið í göngutúra. Það er mun auðveldara að skilja við peningana sína á röltinu niður Laugaveginn en um úthverfi Grafarvogs. Þetta er frekar hvimleitt þar sem maður er með lægri tekjur í orlofinu og hefur því ekki beint efni á þessu spreði. Í gær lagði ég ekki af stað í göngutúrinn fyrr en rétt klukkutíma fyrir lokun búða en náði samt að kaupa: pulsu með öllu, græna útkertalugt, pakka af ógeðslega flottum gjafapappír, kerti á afmæliskökuna mína (róleg, það er ekki fyrr en í júlí), handheklaða peysu og skó frá Madagaskar á Baldur Rökkva, rollulyklakippu, haug af barnavörum úr apótekinu og dýra og þykka bók um stofnun og rekstur smáfyrirtækja. Ég þorði ekki aftur í bæinn í dag og fór frekar í langan göngutúr í Blómaval. Keypti ekkert mikið þar, bara ís og mjólkuraukandi te. Baldur Rökkvi er nefninlega svo gráðugur. Hann gerir lítið annað en að drekka enda búinn að þyngjast tvöfalt meira á viku en börn þyngjast að meðaltali. Það er til að æra óstöðugan að láta sjúga á sér brjóstin í 10 tíma á sólarhring svo ég reyni að fara svolítið í göngutúra því á sefur hann loksins. Sem betur fer er Sunna líka í fæðingarorlofi og má því rekast á okkur í sumar drekkandi bjór (líka mjólkuraukandi)og lesandi Hér & nú á Austurvelli. Það er nú auma skítablaðið maður. En ég kaupi það að sjálfsögðu samt vegna hneykslunargildisins. Fyrirsögnin: Ingvi Hrafn getur pissað var dásamleg og sundlaugaropnan var sérstaklega súr. Þar hefur blaðamaður/ljósmyndari greinilega legið í leyni og tekið myndir af grunlausum sundlaugargestum. Við myndirnar eru æsispennandi lýsingar eins og "Kom röltandi úr klefanum og settist beint í pottinn. Gamli maðurinn með sundgleraugun í horninu var ánægður með félagsskapinn" og "Henni þótti ekki leiðinlegt að láta horfa á sig og fingurnir fengu að leika um rennblautt hárið þegar hún gekk ákveðin í átt að sólbekkjunum". Ég efast um að þetta sé löglegt. Best að njóta þess meðan maður getur. Svo borga þeir manni fyrir að taka myndir af frægu fólki. Það væri nú ágætis búbót í orlofinu. Verð að muna að taka myndavélina með í gönguferðir.
6/02/2005 02:39:00 f.h.
|
|
