|
|
Jafnvel hinn minnsti froskur er mikill í sínum eigin forapolli
|
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
|
| |
föstudagur, október 28, 2005
Komið þið blessuð og sæl og afsakið bloggtöfina. Engin sérstök ástæða fyrir töf þeirri. Tíminn getur hlaupið frá manni þótt maður sé heimavinnandi húsmóðir. Í gær var ég t.d. upptekin við að prófa Carmen hárrúllurnar sem ég keypti á e-bay. Brjálað að gera bara.
Anyways. Einhverjir bíða væntanlega í ofvæni eftir því að heyra hvernig trúartónlistarhópnum reiddi af á Airwaves. Þeir voru a.m.k. ekki púaðir niður. Áhorfendur vissu ekki alveg hvernig þeir áttu að bregðast við. Sumir lyftu augabrúnum og aðrir hristu höfuðið en fyrr en varði mátti sjá hamingjubros á flestum andlitum enda stóð í tónleikaumsögn í Grapevine blaðinu að þetta hefði verið "...a pleasurable experience". Sjálfri fannst mér þeir yndislegir (enda vil ég ekki fara til helvítis). En í alvöru talað þá var enginn smá munur að hafa þessa prúðu drengi í heimsókn hér á bænum í stað þeirra háværu bjórsvolgrandi egóista sem vöndu komur sínar hingað hér áður fyrr og pissuðu út fyrir setuna. Þeir voru að æfa hér uppi á lofti með 5 mánaða barnið hjá sér (sem fannst mikið til þeirra koma), spurðu um leyfi áður en þeir fóru á klósettið og í stað þess að fara í reykingarpásu fóru þeir inn í eldhús að fá sér hálsbrjóstsykur og spjölluðu um daginn og veginn. Ekkert piss út fyrir setuna. Kannski ekki mikið rokk en heilmikið af róli. Þeir hyggja á áframhaldandi samstarf og ekkert nema gott um það að segja.
Ég var hins vegar ekki mjög kristileg eftir tónleikana og þyrfti svo sannarlega að taka þá félaga mér til fyrirmyndar. Ég tók það eitthvað persónulega að dyravörðurinn væri að reka fólk út eftir að staðnum lokaði og lamdi veskinu í húsvegg á leiðinni heim af bræði. Sumir smalla gítörum, ég smalla raftækjum. Ég mundi ekkert eftir því að ég var með nýja myndavél í veskinu og því fór sem fór. Þetta er náttúrulega alveg hætt að vera fyndið því nú hafa tveir farsímar og tvær myndavélar hlotið þessi örlög. Það var þó huggun harmi gegn að minn ástkæri og sáttfúsi eiginmaður keypti viðbótartryggingu á þessa einmitt fyrir svona tilfelli. Vonandi finn ég ábyrgðarskírteinið.
Af skömm (og þynnku) vogaði ég mér ekki út næsta kvöld og gaf aðgönguarmbandið mitt til góðgerðarmála. Ég rétt hætti mér út til þess að taka vídeó og er nú búin að sjá báðar "dónamyndirnar" sem voru á kvikmyndahátíðinni í fyrra og ég kunni ekki við að fara á í bíó: 9 songs og Ett hål i mitt hjärta. Sú fyrri sæmileg og sú seinni góð en vona samt að raunkynlíf sé ekki að verða einhver tíska í kvikmyndum. Ég kann bara ekki við það. Þegar ég var lítil hélt ég nefninlega að allir sem kysstust í bíónyndum væru giftir. Annað var gjörsamlega ofar mínum skilningi og þegar ég komst að öðru var það svona svolítið eins og að komast að þessu með jólasveininn.
Þriðja kvöldið í Airwaves var ég líka fjarri góðu gamni því það var haustfagnaður í fyrirtækinu hans Hannesar: matur á Brodway, sýningin Le Sing og dansleikur með Milljónamæringunum. Maturinn var svo sem góður og sýningin ágætis afþreying á milli rétta en jiii hvað ég er orðin þreytt á þessum Milljónamæringum. Alltaf sama helvítis prógrammið. Þetta heldur dampi á meðan Páll Óskar er á sviðinu en svo fer allt niður á við og endar á botninum með Bjarna Ara syngjandi eins og þunglyndur japani á karaókíbar eftir lokun á meðan örfáar sauðdrukknar hræður í glyðrulegum sparifötum káfa á hverri annarri í örvæntingafullum vangadansi.
Annars er ég ekki bara búin að vera að krulla á mér hárið því ég skráði mig á heljarinnar skyndihjálparnámskeið hjá Rauða Krossinum. Allur er varinn góður. Ég er frekar stolt af því að það hafi ekki liðið yfir mig og nú get ég bjargað mönnum ef þeir festa baun uppi í nefinu á sér eða eitthvað þaðan af verra.
Góðar stundir.
"The Darkside is always there waiting for us to enter; waiting to enter us. Until next time, try to enjoy the daylight. ..."
10/28/2005 02:58:00 e.h.
fimmtudagur, október 20, 2005
Heyrðu svo er það Airwaves. Minn ástkæri eiginmaður spilar í kvöld. Ég veit ekki alveg við hverju ég á að búast. Aðal sprauta hljómsveitarinnar fann allt í einu Jesú og síðustu vikur hafa farið í það að semja ný lög honum til dýrðar. Þessi tveggja manna gleðipopprokksveit er nú orðin að sex manna trúartónlistarhóp og auk þess hafa þeir verið að tala um einhvern gospelkór sem á að tralla með þeim á sviðinu. Við erum að tala um sviðið á Grand Rokk þannig að ég held að þeir hljóti að stóla á kraftaverk. This should be interesting. Þessi furðulegheit munu sem sagt hefjast kl. 22:00 á Grand Rokk.
10/20/2005 03:16:00 f.h.
Nýjar myndir og vídeóbrot á síðunni hans Baldurs Rökkva.
10/20/2005 03:03:00 f.h.
Klukk segið þið. Mér var hálf illa við þennan leik í byrjun og ansaði fyrsta klukkinu í komment akerfinu og var að vona hann myndi deyja drottni sínum en síðan þá hef ég verið tví eða þríklukkuð. Þar sem nýjasta klukkið kemur frá fyrrum samstarfskonu minni og selebbritíinu henni Helgu Völu sem er nýbyrjuð að blogga aftur er ekki um annað að ræða en að opna sálarfylgsnin og finna til tíu aðrar misþekktar staðreyndir um mig. Ég bæti þeim fimm sem þegar voru komnar einnig á listann.
1. Ég veit ekki hvernig minn náttúrulegi hárlitur er lengur.
(Ég fæddist með svart hár sem breyttist í ljóst sem breyttist á snemmunglingsárunum í skollitan sauðalit. Þá tók ég til minna ráða og síðan þá hefur liturinn komið úr pakka og verið: hvítur, gulleitur, brúnn, brúnn með bláum og gulum strípum, öll litbrigði af rauðum og appelsínugulum, svartur og nú síðast nokkurs konar ryðlitur í stíl við son minn sem fæddist af einhverjum ástæðum með þannig hárlit. Einnig hef ég reynt ýmsar klippingar, krúnurakstur og permanett. Allt þetta hefur hárið staðið af sér en hormónaójafnvægi meðgöngu og fæðingar gekk endanlega fram af því og nú er það að detta af í stríðum straumum og flygsum.)
2. Ég er með tvö húðflúr svo ég geti alltaf þekkt sjálfa mig aftur. Allt annað á líkamanum er svo hverfult.
(Annað er á upphandlegg af frjósemisguðnum Frey en flestir halda þó að þar sé á ferð kanína með standpínu að berja niður typpið á sér með hamri. Hitt er í kringum ökklann og á að vera þyrnigerði en mér er iðulega strítt á því að það sé ekkert annað og meira en aumt træbal tattú. Mig langar afskaplega mikið til þess að festa nýafstaðna giftingu og barneign í húðflúr með stóru rauðu gamaldags hjarta skreyttu borðum og englum, upphafsstöfum og dagsetningum en ENGUM öðrum finnst það góð hugmynd.)
3. Ég er hræðilegur bílstjóri.
(Ökukennarinn minn var kominn á eftirlaun og þegar hann sagði mér að beygja til hægri og ég gerði það varð hann reiður og sagðist hafa sagt mér að beygja til vinstri. Svo lét hann mig stoppa og taka af stað í brekkum þegar það voru bílar fyrir aftan mig. Stundum keyrði ég hann til vinar sins og ég beið í bílnum meðan þeir fengu sér kaffi. Einu sinni hélt hann að ég væri tælensk?...og einu sinni pissaði hann á húsið okkar...en þetta eru ekki góðar og gildar afsakanir. Ég er bara lélegur bílstjóri og er búin að gleyma umferðarreglunum.)
4. Ég vinn vel undir álagi en verð illa stressuð og kvíðin.
(Þegar ég var að vinna í útvarpinu fékk ég niðurgang á hverjum morgni og aftur fyrir hverja útsendingu. Ég gat ekki komið niður einum matarbita fyrr en að vinnudegi loknum og þá var ekki langt í það að ég færi að kvíða morgundeginum. Þyrfti helst að redda mér vinnu þar aftur til þess að losna við meðgönguskvapið)
5. Einu sinni fékk ég svo vonda nautahakkspizzu á veitingastaðnum Horninu að ég gerðist grænmetisæta í nokkur ár. Ég var í hörfötum og ætlaði að ganga til liðs við Greenpeace. Ég fór samt alltaf einu sinni í viku út í sjoppu og fékk mér pulsu með öllu og samviskubit. Svo nennti ég þessu bara ekki lengur.
6. Þar til fyrir stuttu hélt ég að Jimi Hendrix væri að syngja "excuse me while I kiss this guy" en ekki "excuse me while I kiss the sky" í Purple Haze. Komst að því á http://www.kissthisguy.com/ að ég er langt í frá sú eina.
7. Ég þurfti að hætta á leikskóla því ég neitaði að leika mér og sat bara og starði á hliðið.
8. Einu sinni ætlaði ég að verða hryllingsmyndaförðunardama. Ég pantaði latex úr hryllingsmyndablaði og klíndi því út um allt. Það lyktaði illa og ég gafst upp. Einhverjir í skólanum héldu að ég væri djöflatrúar.
9. Þegar ég var lítil klippti ég eins og svo margir aðrir hár af dúkkunum mínum en passaði að það væru undirhárin svo enginn myndi fatta það.
10. Ég er áttavilt.
(Ruglast alltaf á Grafarvogi og Árbæ og rata á hvorugan staðinn)
11. Ég borða stírurnar úr augunum.
12. Ég vildi að ég væri fræg rokkstjarna.
13. Ég hef nánast enga sjálfsstjórn
14. Mér finnst óþægilegt að horfa í augun á afgreiðslufólki.
15. Ég fæ síendurteknar martraðir um fljúgandi gullfiska
KLUKK Þeir taka það til sín sem eiga það
10/20/2005 01:30:00 f.h.
Juuuu minn eini ég held að hjartað sé að reyna að sprengja sér leið út úr líkamanum !! Það er komið vel fram yfir miðnætti og ég hér að stússast í tölvunni sem er staðsett undir glugga á annarri hæð og rétt í þessu voru grænar djöfullegar glyrnur að birtast í glugganum og stara á mig! Nú er komið að skuldadögum. Allar þær hryllingsmyndir sem ég hef séð um ævina hafa undirbúið mig undir þetta augnablik. Nú mun ég deyja. ...En nei, til allrar hamingju er þetta bara kattargrey. Ósköp sætur. En adrenalíninu tókst að vekja mig svo ég ætti kannski að nenna að blogga.
Talandi um hryllingsmyndir. Ég fór á eina slíka í bíó um daginn. Fannst hún ekkert spes. Fyrirsjáanleg bregðuatriði og skrímsli sem maður vandist fljótt. Átti meira segja ekki í erfiðleikum með svefn á eftir. Ég ætlaði ekki einu sinni að minnast á hana í blogginu en sé mig nú knúna til þess. Síðan ég sá hana hafa nefninlega nánast upp á hvern dag birst lofsamlegir dómar um hana og menn hafa jafn vel gengið svo langt að kalla hana þriðju bestu hryllingsmynd allra tíma. Alveg fór það fram hjá mér. Myndin sem um ræðir heitir the Descent og fjallar um kvennahóp sem lokast inni í helli og verður blindum mannætum að bráð. Ágætis efniviður en ég er aldeilis hlessa á þessum dómum. Ég held að málið sé að ég vissi ekkert um þessa mynd áður en ég fór á hana. Hafði ekki séð sýnishorn eða lesið staf um að hún væri svona frábær. Fékk frímiða og hélt að þetta væri eitthvað drasl. Nú get ég ekki annað en spurt sjálfa mig hvort mér hefði kannski fundist hún stórkostleg ef ég hefði vitað hvað öðrum fyndist? Er ég svona ósjálfstæð? I think so.
10/20/2005 01:03:00 f.h.
miðvikudagur, október 12, 2005
Þessi sófakartöfluauglýsing sem er í gangi hlýtur að hafa síast inn í undirmeðvitundina. Rétt fyrir miðnætti greip mig undarleg tilfinning svo ég klæddi mig í innistrigaskó og flíspeysu og fór út að hlaupa með pasta, bjór og kúlusúkk í maganum og Ipodinn sem við notum aldrei í hendi og eyrum. Ég hljóp niður á tjörn, í kringum hana og heim aftur. Það var hræðilegt meðan á því stóð en mjög notalegt eftir á. Veit ekki enn hvort þetta var stundarbrjálæði eða hvort þetta verður endurtekið.
10/12/2005 02:49:00 f.h.
mánudagur, október 10, 2005
ÞÁTTAKENDUR SAMFÉLAGSINS TAKIÐ EFTIR TAKIÐ EFTIR!!! Ekki láta þessa sýningu fram hjá ykkur fara. Að sjá hana er öllum hollt og gott að ég tala nú ekki um skemmtilegt. Jössússs minn hvað ég skemmti mér vel. Ekki hef ég svo sem séð þau mörg en þetta er alla vega langbesta og fyndnasta leikrit sem ég hef séð. Og nú gerist ég hámenningarleg um stund og segi hreinlega að þetta sé að mínu mati mikilvægasta samtímamenningarafurð okkar tíma takk fyrir og til hamingju Hugleikur. Þeir sem vita ekkert um hvað ég er að tala og/eða vilja panta sér miða geta leitað upplýsinga og gert slíkt hér.
Af öðrum minna mikilvægum menningarafurðum sem ég hef neytt að undanförnu má nefna heimildarmyndina á kvikmyndahátiðinni um George Michael. Wham hluti myndarinnar var yndislegur en svo fjaraði fjörið smám saman út enda hefur maðurinn gert frekar lítið af viti eftir Faith (nema að vera handtekinn við klósettrúnk að sjálfsögðu). Hann var þó mjög sjarmerandi og einlægur og sömuleiðis gamli félaginn Andrew Ridgeley. Ég kíkti líka á miðnætursýningu í Tjarnarbíói á föstudaginn. Tvöföld sýning. Sýndar voru heimildarmyndin Midnight Movies sem var ljómandi skemmtileg og fræðandi og svo hið afskaplega langdregna og leiðinlega fyrirbæri Eraserhead. Ég lét mig hafa það að horfa á hana aftur þar sem maður borgaði eitt verð fyrir báðar myndirnar og ég ætlaði ekki að sólunda peningunum en aaaallldrei aftur. Ég keypti hana á VHS fyrir nokkrum árum því mér fannst það svo kúl eitthvað en nú er ég eldri og vitrari og þori alveg að viðurkenna að mér finnst hún hundleiiiiðinleg. Ætla að henda eintakinu þegar við flytjum. Og djöfulli var kalt í bíóinu maður!!! Þetta var eins og að horfa á mynd í kæliklefanum í Bónus. Fer ekki aftur í Tjarnarbíó nema vel útbúin með teppi og kakó í brúsa. Góðar stundir
10/10/2005 02:13:00 f.h.
þriðjudagur, október 04, 2005
Nýjar myndir á Barnalandssíðunni. Var svolítið á eftir áætlun að uppfæra en þetta hafðist nú allt saman. Er reyndar eftir áætlun með allt eins og skólann og svoleiðis. Veit ekki alveg hvernig ég á að púsla öllu saman OG flytja inn í nýja húsið fyrir jól. Annars hef ég ekki lyft nema nöglinni á litla fingri í húsinu. Hannes massar þetta allt saman með aðstoð góðra manna. Hann sér um allar endurbætur og ég ákveð bara málninguna. Svo kemur meira að segja málari og skellir þeim fagmannlega á veggina fyrir mig. Þvílíkur lúxus. Annars finnst mér gaman að mála en ég ætla ekki að skadda heilann á barninu með eiturgufunum. Hann virðist vera í nægu ójafnvægi fyrir þessi skapstóri englabossi. Reyndar er ég mjög smámunasöm á slettur og rennandi tauma og sagði málaranum að ef hann gerði þetta ekki vel myndi ég láta hann passa barnið á meðan ég málaði. En þetta virðist vera toppgaur svo ég hef engar áhyggjur....þ.e.a.s af málningarvinnunni en ég er með bullandi áhyggjur af barni, skóla, vinnu, heimilisstörfum, flutningum og öðru.
EN það stöðvar mig ekki í því að eyða tíma í góða afþreyingu. Ég fór t.d. á forsýningu á leikritinu Woyzeck um helgina. Ég þoli almment ekki leikhús nema það sé búið að poppa það upp fyrir mig og Vesturportsloftfimleikar og tónlist eftir Nick Cave hljómuðu vel svo ég skellti mér. Vissulega var það gaman, sviðsmyndin og tónlistin brrrrjálæðislega flott og leikararnir skemmtilegir en leikritið sjálft var svo sem ekki neitt neitt. Enda dó höfundurinn áður en hann náði að klára það. Ég hélt líka að það væri bara að koma hlé en svo var það bara búið. Svo er ég ansi hrædd um að aðalleikararnir fái kvef ef þeir ætla að vera að striplast svona rennblautir á nærfötunum kvöld eftir kvöld en ég vona að þeim gangi vel í London. Flott sýning og ég mæli með henni.
Svo er ætlunin að fara á George Michael heimildarmyndina á morgun, á miðnæturbíó kvikmyndahátíðarinnar á föstudaginn og leikritið Forðist okkur eftir Hugleik Dagsson á laugardag. Er það nokkur furða að maður hafi ekki tíma til að læra ha.
10/04/2005 03:20:00 f.h.
|
|
| |
|
|
|
