|
|
Jafnvel hinn minnsti froskur er mikill í sínum eigin forapolli
|
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
|
| |
mánudagur, nóvember 29, 2004
Afmælisbarn eitt minnti mig á að ég hefði gleymt að óska honum opinberlega til hamingju á netinu svo ég geri það hér með. TIL HAMINGJU MEÐ 16 ÁRA AFMÆLIÐ GUNNI BRÓÐIR!!! Nú má hann loksins horfa á bannaðar myndir og ef hann byggi í Bandaríkjunum væri hann kominn með bílpróf. En hann fékk rafmagnsgítar í staðinn og það er nú ekki verra.
11/29/2004 11:30:00 f.h.
Maður verður greinilega svona handlaginn þegar maður er óléttur. Haldiði ekki að ég hafi föndrað þennan fína krans í dag og bakað piparkökur. Sko mig. Svo fór ég óvart í aðventukaffiboð í engum nærbuxum. Gleðilega aðventu!
11/29/2004 02:14:00 f.h.
laugardagur, nóvember 27, 2004
Ég veit ekki hvort maður verður svona gáfaður af óléttu eða hvað; kannski var það líka flensan og hið gríðarlega sjónvarpsgláp sem fylgdi en ég er komin með ógeð á sjónvarpi. Mér finnst allt svo tilgangslaust og kjánalegt. Öll viðtöl kjánaleg, fólkið í sjónvarpinu kjánalegt, auglýsingar kjánalegar og óþolandi, tónlistarmyndbönd kjánaleg og meira segja tónlistin sjálf er 99% ömurleg. Ég nenni ekki lengur á tónleika eða menningarviðburði því mér finnst þeir eitthvað svo kjánalegir. Ég er búin að missa allan áhuga. Þetta er örugglega eitt af hinum útsmognu ráðum náttúrunnar til þess að konur nenni að hugsa um væntanleg afkvæmi sín. Einhverjir kjánahormónar spýtast inn og gera allt sem áður var spennandi og áhugavert, afkáralegt og óspennandi þannig að konan nennir ekki að eltast við þá og einbeitir sér að barninu. Náttúran hefur tekið völdin. Ég vildi meira að segja að við hefðum ekki keypt húsið á Kárastígnum því nú langar mig að flytja upp í sveit. Til hvers viltu búa í bænum? Þú veist að kaffihús og barir eru kjánalegir. Tónleikar og menningarviðburðir eru kjánalegir. Til hvers viltu frægð og frama? Sérðu ekki hvað fólkið í sjónvarpinu er allt kjánalegt? Til hvers viltu loðpels og kúrekastígvél? Til að ganga í augun á kjánalega fólkinu? Ertu fórnarlamb kjánalegra auglýsinga? Fáðu þér jogginggalla og sparaðu peninginn svo þú getir borgað bleyjur og leikskólagjöld. Voices in my head!!!!!!!!!!! Take them away!!!!!!!!!!!!! Það var einu sinni lítil rödd sem reyndi að segja að börn væru nú það kjánalegasta af öllu en hún er löngu týnd í öllum hávaðanum.
11/27/2004 01:44:00 e.h.
fimmtudagur, nóvember 25, 2004
foagdfnjhuhagrhioufaghnnhræuigoæewhgneolgnprei jgp æ ó aumingja ég. Heilinn á mér er orðinn að hrærðu eggi og ég man ekki lengur hvernig það er að vera ekki veik. Hélt að það væri komið að dauðastundinni og ég væri farin að sjá ofsjónir í gær en þá var það bara systir mín í beljubúningi.
11/25/2004 05:49:00 e.h.
mánudagur, nóvember 22, 2004
Er veik og nenni ekki að blogga. Ætlaði að vera voða heilsusamleg til tilbreytingar og fór í gönguferð um Heiðmörk í gær og hefndist svona illa fyrir það. Dröslast samt í vinnuna því ég á lengsta veikindalausa daga metið og ætla að halda því.
11/22/2004 05:39:00 e.h.
fimmtudagur, nóvember 18, 2004
Blehhh. Var að skila af mér þessari ofvirknisritgerðarómynd. Hvað er verið að láta mann skrifa svona leiðindar heimildarritgerðir um eitthvað sem búið er að skrifa allt of mikið um. Ekkert fútt í því. Var samt að puðast í þessu til 4 í nótt og held ég sé farin að sjá ofsjónir. Þegar ég fór að bursta tennurnar í gær sá ég geimveru í baðkerinu. Þetta var svona súrrealísk padda með fálmara að framan og líka að aftan á tveimur hölum. Hún var farin í morgun. Vonandi niður í niðurfallið en ekki í vettvangsferð um húsið. Ég hef samt ekki lyst á að fara í bað. Ætla í potinn fyrir svefn. Góða nótt.
11/18/2004 10:50:00 e.h.
Ohh ég er svo mikill kjánabjáni. Ég var að hlaða niður einhverju ókeypis desktops-þema með jólaívafi í tölvuna og nú er allt að fyllast af pop up auglýsingum. Hrmph.
11/18/2004 01:12:00 f.h.
miðvikudagur, nóvember 17, 2004
Bévítans krakkabjálfarnir í leikskólanum eyðilögðu snjókarlinn minn um leið og ég leit undan.
11/17/2004 08:14:00 e.h.
þriðjudagur, nóvember 16, 2004
Mmmmmmmm. Tók símann úr sambandi og svaf í 16 tíma. Mjög notalegt. Draumfarir næturinnar voru hins vegar ekki sléttar og felldar:
Dreymdi mig að við Hannes værum í mæðraskoðun. Læknirinn afhenti okkur umslag með niðurstöðum einhverra rannsókna sem leiddu í ljós að Hannes væri hommi. Við urðum bæði mjög leið yfir þessu og Hannes sá sig tilneyddan til að flytja út daginn eftir og fara að hommast. Þannig liðu dagarnir og vikurnar fram að næstu mæðraskoðun. Fengum við þá í hendurnar annað umslag þar sem kom í ljós að ruglast hefði verið á niðurstöðum og Hannes væri alls ekki hommi. Hins vegar væru 90% líkur á því að ég myndi deyja úr hjartaáfalli í barnsburði. Hannes flutti a.m.k. aftur heim.
Jæja, ég myndi gjarnan vilja fara aftur að sofa en nú þarf ég að vesenast eitthvað í ritgerð um ofvirkni og athyglisbrest.
Góðar stundir.
11/16/2004 08:14:00 e.h.
mánudagur, nóvember 15, 2004
Bannað að hringja í mig. Ég er sofandi.
11/15/2004 06:00:00 e.h.
Klukkan er 6 um morgun en ég er líka búin að gera þessa fínu vefsíðu. Mæti til vinnu eftir 3 tíma. Góða nótt.
PS: Skjaldbökurnar eru fluttar inn og þær eru æði. Ég get fullvissað þá sem hafa áhyggjur af því að ég og Bumburass smitist af einhverjum skjaldbökusjúkdómi um að Hannes mun að öllu leyti sjá um þær og fyllsta hreinlætis verður gætt. Ég hef reyndar smá áhyggjur af því að þær drukkni í nótt því þær virðast ekki meika að skríða upp úr vatninu á þennan platta sem þær eiga að hvílast á.
11/15/2004 05:36:00 f.h.
laugardagur, nóvember 13, 2004
Obbossí. Ég gæti þurft að lýsa yfir örlitlu bloggfríi. Ég hef verið að slá slöku við í fjarnáminu og alls konar verkefni sem ég er ekki byrjuð á eru allt í einu komin á deadline. Tími fyrir Magic og sælgæti.
11/13/2004 06:43:00 e.h.
föstudagur, nóvember 12, 2004
Erum búin að selja einstæðu rússnesku móðurinni húsið okkar á 16,5 millur. Get ekki skrifað meira, fartölvan er batteríislaus og pípir. Eða jú, ég var að koma úr bíó: The Grudge. Hélt að ég hefði ekki verið svo hrædd en ég er það núna. Ég prumpaði áðan og það kom draugahljóð. Þeir sem hafa séð myndina vita hvað ég á við.
11/12/2004 01:13:00 f.h.
fimmtudagur, nóvember 11, 2004
Gerði mig að algjöru fífli í mæðraskoðun í dag. Ljósmóðirin heldur örugglega að ég sé eiturlyfjasjúklingur. Þetta var einhver fúllynd trunta sem ég hafði aldrei hitt áður. Fyrst hnussaði í henni þegar hún var að hlusta á hjartslátinn í barninu og rak augun í naflalokk (10 ára gamall, fæ mig ekki til að kippa honum úr for old times sake). Ráðlagði hún mér að taka hann úr til þess að skapa ekki sýkingarhættu sem er algjört rugl þar sem ég er búin að lesa mér vel til um það á netinu að óléttar konur með naflalokka þurfi ekki að taka þá úr nema þær fari að finna til óþæginda. Síðan fór hún að mæla blóðþrýstinginn og rak augun í húðflúr. Svipbrigðin gáfu það til kynna að henni fyndist slíkt EKKI smart. Næst rétti hún mér glas til að pissa í og vísaði mér á salernið. Þar stóð hnífurinn í kúnni. Ég gat ekki pissað. Eins og ég er nú alltaf sípissandi þá gat ég þarna ómögulega kreist fram einn einasta dropa. Ég fór að örvænta, skrúfaði frá krananum og drakk svona líter af vatni en ekkert gekk. Leið eins og mönnum sem eru að fara að gefa sæði hlýtur að líða. Ég veit ekki hvað ég var þarna lengi en loks bankaði hún á hurðina og spurði hvort það væri ekki í lagi með mig. Ég viðurkenndi skömmustulega að mér væri bara ekki mál og var vísað aftur inn á stofu. Þar fékk ég glas til þess að taka með heim svo ég gæti komið með fyrirframpissað piss í næstu skoðun. Ég var nú hissa á því að hún treysti mér til þess því ég var viss um að hún héldi að eitthvað misjafnt leyndist í þvaginu mínu. Svo sagði hún mér að ég yrði að geyma sýnið í ísskáp og að passa að gleyma því ekki í vinnunni. Þegar ég kom aftur í vinnuna fór ég til kokksins og sagði honum að hann ætti von á óvæntum glaðningi í ísskápinn í næsta mánuði. Honum var ekki skemmt.
11/11/2004 01:48:00 f.h.
þriðjudagur, nóvember 09, 2004
Enginn tími til bloggs. Brjálað að gera við að sýna húsið; hressir hommar og einstæðar rússneskar mæður eru spennt fyrir kaupum. Er líka farin að slappast í lærdómnum. Fékk póst frá einum kennaranum sem vildi athuga hvort ég væri nokkuð að gleyma mér. Veit einhver hvernig á að annast skjaldbökur?
11/09/2004 11:45:00 e.h.
Loksins komin heim frá Lettlandi. Þetta var einhver sú alleiðinlegasta utanlandsferð sem ég hef nokkurn tímann farið í. Hefði getað verið fín ef þetta hefði ekki verið viðskiptaferð. Það hefði verið hægt að gera alls konar sniðugt þar: fara í bobbsleðaferð, loftbelgjaflug, skotfimisal, ódýra spa meðferð, á glitfagrar strippsýningar, skautasvell o.fl. en það var ekki gert. Tímanum var að mestu leyti varið í að keyra á milli Byko og Húsasmiðjulegra verslana eða verksmiðja og skoða einangrunarmót, velúrglugga, kambstál o.s.frv. Mér fannst það þó skömminni skárra en að vera dregin miskunnarlaust á milli verslunarmiðstöðva en það var skemmtunin sem okkur kellingunum var oft boðið upp á á meðan. Þetta voru allt einhverjir klassaklasar með merkjavörum á sama verði og á Íslandi. Við náðum engan veginn að koma lettnesku leiðsögumönnunum okkar í skilning um að við værum meira fyrir ódýrt drasl. Síðasta daginn fundum við loksins sjálf risastóran markað rétt fyrir lokun sem við hlupum æst um og keyptum loðkápur, glingur, hunang og konfekt. Keyptum m.a. forláta leðurhúfu sem er þeirrar náttúru gædd að þegar ég er með hana líkist ég Axl Rose en þegar Hannes er með hana líkist hann söngvaranum í AC/DC. Leiðsögufólkið var að fríka út því það var svo hrætt um að við yrðum myrt og rænd. Við urðum því alltaf að halda hópinn og vorum komin með hálfgerða innilokunarkennd í lok ferðar.
Hótelið var í c.a. 10 mínútna aksturfjarlægð frá miðbænum en við höfðum smárútu og einkabílstjóra til afnota. Það hefur eitthvað verið að pípulögnunum á hótelinu því það var sterk skíta- og klóaksfýla í ísköldu herberginu okkar allan tímann. Talandi um kúk þá þýðir kuka kaka á lettnesku. Pupu eru brjóst og við snæddum eitt sinn ljómandi fínan kvöldverð á the Pupu Lounge sem er smart brjóstabar með áttunda áratugs yfirbragði og þjónustustúlkum í korselettum. Maturinn í Lettlandi var yfirleitt mjög ódýr og við borðuðum á mörgum góðum stöðum t.d. á indverkskri kjallaraholu með antíkmunum, magadansmey og klikkaðslega góðum mat; í risastóru bjálkahúsi með lettnesku hlaðborði og þjónustufólki í þjóðbúningum (lenti reyndar á hrottalega vondum kúrbít fylltum með svínakjöti og osti) og í kofaþyrpingu þar sem við fengum okkar eigin smákofa með sjónvarpi og útvarpi til afnota. Svo hringdi maður bara inn pöntunina og þá var komið með matinn í kofann. Sneeeðugt.
Fyrir utan byggingarefnisleiðangra og veitingahúsasetur fórum við í keilu, kirkjuturn, dýragarð og í bíó en það var nú allt og sumt. Bíóið var helvíti flott með rauðum hægindastólum í öllum sölum og poppið var borið fram í pappakassa en það er hneisa að slíkt skuli ekki tíðkast hér á landi. Tók voðalega lítið af myndum því það var oftast rökkur og myndavélin okkar frekar léleg. Á engar myndir af mér en hér eru nokkrar úr dýragarðinum:
   
Versti hluti ferðarinnar voru flugferðirnar. Við flugum með Iceland Express til London og síðan með viðbjóðsflugfélaginu Ryanair til Lettlands. Þegar við ætluðum að tékka okkur inn þar kom í ljós að sá sem bókaði miðana hafði skráð vitlaus eftirnöfn bæði á mig og Hannes og þurftum við að borga 15.000 kall til þess að breyta því og fá að halda áfram. Hannes varð svo fúll að hann lenti í hörkurimmu við afgreiðsludömuna og grýtti í hana kreditkortinu sínu. Í fríhöfninni var hringt í okkur frá Íslandi og okkur sagt að búið væri að loka norska sendiráðinu í Lettlandi vegna hryðjuverkahótana. Okkur leist ekkert á blikuna. Síðan var að okkur fannst helmingi minna sætispláss í Ryanair vélinni en í Iceland Express sem er nú helvíti óþægilegt samt, grjóthörð sæti og algjörlega loftlaust.
Þegar við ætluðum að tékka okkur inn á heimleiðinni kom í ljós að við vorum með tugi kílóa samtals í yfirvigt. Fólk tímdi ekki að borga og var því hlaupið til og keyptar auka handfarangurstöskur og sem mestu troðið í þær. Við þurftum samt að borga eitthvað og dröslast með níðþungar handfarangurstöskurnar út um allt. Síðan kom í ljós að Lettinn sem með okkur var fékk ekki að fara aftur úr landi og var sendur til baka þótt hann hefði íslenskt dvalar- og atvinnuleyfi. Hann þarf að reyna að sigla til Svíþjóðar og fljúga þaðan. Þegar um borð Ryanair vélina var komið tókum við eftir undarlegri hegðun flugfreyjanna sem gengu fram og aftur og töldu farþegana trekk í trekk. Eftir töluverðan tíma kom í ljós að farþegi (ekki þó Lettin okkar) hafði tékkað sig inn og meira að segja afhent brottfaraspjald en ekki skilað sér í vélina. Þurftu því allir að fara út og bera kennsl á farangurinn sinn til þess að hægt væri að útiloka að sprengja væri um borð. Ein taska varð eftir, sprengjulaus en farþeginn fannst aldrei. Við töfðumst því þarna um tvo tíma og komum til London um miðnættið. Áttum bókað flug til Íslands kl. 11 daginn eftir og einhver velti upp þeirri hugmynd að sofa á vellinum til þess að spara pening en við enduðum sem betur fer á hóteli. Á leiðinni upp stiga með allar töskurnar fór ég, ólétta konan úr axlarlið og sofnaði hálfvælandi af sársauka yfir sjónvarpinu sem var eitthvað bilað og slökkti á sér á þriggja mínútna fresti.
Ég hef því ákveðið að fara ekki spönn frá rassi framar nema það sé með Business Class og ég fái að gista á Hilton hóteli.
11/09/2004 01:57:00 f.h.
mánudagur, nóvember 08, 2004
Í nótt dreymdi mig að ég væri að hafa kynmök við söngvarann í Simply Red ???
11/08/2004 11:07:00 f.h.
|
|
| |
|
|
|
