|
|
Jafnvel hinn minnsti froskur er mikill í sínum eigin forapolli
|
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
|
| |
föstudagur, nóvember 29, 2002
Hljómsveitin Mungus hefur nú aftur fengið nafnið Gilbert...hvað um það...tónleikarnir voru ææææði....ég vil sérstaklega þakka klappliðinu: Ásgeiri, Elínu, Birgittu, Atla, Jónsa...og Jóhönnu og Þresti smá þótt þau hafi verið svo upptekin við að drekka bjór að þau gátu lítið klappað. Annars kom í ljós að Þröstur hefur starfað sem útkastari fyrir hljómsveitina Albert og fékk ég því skömm í hattinn fyrir að hafa dissað þá sveit hér á blogginu. Ég hef reyndar aldrei heyrt um eða í Albert...en það kemur fljótlega í ljós hvort dissið sé verðskuldað því mér skilst að Gilbert sé að fara að hita upp fyrir Albert á Gauki á stöng í byrjun desember!
Hápunktur tónleikanna var þegar gemsinn hans Hannesar hringdi á meðan þeir voru að spila...Hannes hætti nefninlega að spila og svaraði í hann. Þetta var Jónsi að hringja til þess að gá hvort tónleikarnir væru nokkuð búnir. Óhætt er því að segja að Jónsi hafi nú komið fram á rokktónleikum....til hamingju með það Jónsi minn.
Þar sem aðrir liðsmenn hljómsveitarinnar eru iðju- og atvinnuleysingjar hinir mestu var haldið í eftirpartý og drukkið fram á nótt. Rokklífstíllinn er ekki alveg að gera sig fyrir mig og Hannes á fimmtudagskvöldum og fórum við því "snemma" heim um þrjúleytið og áttum bæði frekar erfiðan dag í vinnunni. Hér sit ég enn í Efstaleitinu og pikka þetta inn eftir útsendingu. Þar sem bíllinn er í köku er ég upp á náð og miskunn annarra komin og nú er ég að bíða eftir því að Hannes sæki mig svo við getum farið á Kentucky og fengið okkur barbeque kjúllaborgara...besta þynnkumeðal í heimi.
Rock on
11/29/2002 06:54:00 e.h.
fimmtudagur, nóvember 28, 2002
Svaný systir mín var að senda mér breaking news: Domino's pizza is taking over the world!!! Hér er pósturinn:
"Það er satt! Ég frétti það frá heimildarmanni mínum, sem vinnur á Dominos, að einhver stjóri hefði sagt að þeir ætli að setja alla pizza-staði á landinu á hausinn með því að hafa Mega viku í hverri viku, en bara á tveimur stöðum í einu svo að allir í landinu fari á þessa staði en ekki á e-a aðra. Núna er t.d. megavika í Kópavoginum og á Grensásvegi og í næstu viku verður hún á e-m öðrum stöðum. Þetta er ekki djók, þannig að flýtið ykkur á Pizza Hut svo þessi evil ráðagerð takist ekki"
Mér finnst þetta nú bara hið besta mál, á meðan ég fæ pizzuna á 1000 kall þá er mér svosem sama. Það er eitt sem mér finnst samt óþolandi við þessar mega vikur... Þegar maður fer að sækja pizzuna er venjulega pakkað af fólki þarna í sömu erindagjörðum...að reyna að græða. Það getur tekið á taugarnar að bíða eftir pizzunni sinni þegar mikið er að gera en það sem ég ÞOLI ekki er þegar fólk gjörsamlega missir það og er að ybba gogg og rífast og skammast í aumingja starfsfólkinu sem ég get vel trúað að sé ekkert sértaklega mega ánægt með þessar vikur. Ég meina fólk er að fá pizzuna á meira en helmingsafslætti og ætti að vera fokking þakklátt. Hálfvitar!!!!!
11/28/2002 08:16:00 e.h.
Nú er mér allri lokið....hljómsveitin heitir Mungus....ég verð að reyna að tala þá ofan af þessu. Anyway...tónleikarnir verða á efri hæðinni á 22 í kvöld. Auglýst er að þeir byrji klukkan tíu, en á tónleikamáli þýðir það í fyrsta lagi ellefu. Pétur ætlar að hita upp fyrir þá...ekki með Pornopop eða Panman heldur einn með Bjarka á trommum...ég veit ekki hvað það dæmi á að þýða en þeir eru víst bara búnir að halda eina æfingu...Bjarki er líka að tromma í Mungus með Hannesi og Magga...og eftir áramót ætla Hannes og Pétur víst að stofna hljómsveit...þannig að þetta mál er allt hið flóknasta. Þetta er bara að verða svona sena úhúh heheh. Endilega mætið, það er frítt inn.
Annars er það helst að frétta af mér að ég er drekinn....þ.e.a.s. var loksins sagt upp á útvarpinu. Þetta er náttúrulega allt Birni Bjarnasyni að kenna...þeir þurfa að losa sig við einhvern til þess að rýma til fyrir þessum bévítans Akureyringum. Oh well...mér finnst bara ágætt að sjá loks fyrir endann á þessu...ég hætti um áramótin og við Bryndís erum búnar að ákveða að vera atvinnulausar saman, fara í sund og detta í það á virkum dögum. Það verður gaman.
11/28/2002 03:16:00 e.h.
Sjáðu hvaða týpa þú ert
11/28/2002 12:42:00 f.h.
Hannes er búinn að tapa gleraugunum sínnum! Rándýru stóru brúnu gleraugunum. Hann "týndi" þeim víst fyrir mánuði...en ég tók ekki eftir því fyrr en fyrir stuttu og þá varð hann voðalega vandræðalegur því þetta atvikaðist þannig að hann lánaði einhverjum (örugglega stelpu) þau á djamminu og gleymdi að fá þau til baka.......Ég á ekki eitt einasta orð. Þetta eru frekar nýleg gleraugu því Hannes "týndi" sínum síðustu (þessum bláu) á Kántrýhátíðinni á Skagaströnd í fyrra. Hann drapst fyrir utan eitthvað tjald og þegar hann rankaði við sér hafði einhver stolið gleraugunum...anybody see a pattern here...nú hleypi ég honum ekki á djammið nema með linsur. Ég varð samt ekkert reið því ég týni sjálf öllu steini léttara...sérstaklega debetkortum, húfum, vettlingum og svoleiðis. Hannes hefur verið duglegur að skamma mig fyrir þessa óheppni í gegnum tíðina en nú held ég að ég sé komin með nóg á hann til þess að ég geti týnt hlutum í friði from now on.
11/28/2002 12:05:00 f.h.
miðvikudagur, nóvember 27, 2002
You are:
Find your inner smurf
Kemur á óvart...not.
11/27/2002 01:44:00 f.h.
Hannes, Bjarki og Maggi verða með tónleika á 22 á fimmtudagskvöldið. Be there or be square. Þeir eru bara þrusugóðir...reyndar var ég búin að drekka nokkra bjóra þegar þeir byrjuðu að spila á síðustu tónleikum svo það þarf ekki að vera rétt. Ég er mjög ánægð með að vera orðin grúppía aftur, en ekki er ég jafnhress með nafnabreytingar hljómsveitarinnar. Þeir eru hættir að kalla sig Gilbert vegna þess að það er víst til einhver önnur hljómsveit sem heitir Albert sem er ömurleg. Ég hef aldrei heyrt um Albert og þó svo væri myndi ég ekkert fara að rugla Albert og Gilbert saman. Hannes man ekki einu sinni hvað þeir stungu upp á í staðinn (hann er með allan hugan við parketlagningar og múrhlaðningar eins og alltaf nú í seinni tíð) en hann heldur að það hafi annaðhvort verið Magnus eða Mangús...hvorutveggja er ömurlegt að mínu mati...hvað finnst ykkur...takiði nýju könnunina mína. Ég veit ekki klukkan hvað þeir byrja það verður tilkynnt hér síðar. En ég vara ykkur við...það er náttúrulega stórhættulegt að fara á rokktónleika...ég rakst á eftirfarandi á íslenskri síðu um daginn:
Annað svið sem oft er horft framhjá, en er mjög öflugt, er rokktónlistin. Rokkið er tónlist Satans. Eins og svo margt annað, þá var öll þróun rokktónlistarinnar vandlega skipulögð og framkvæmd af Satan og þjónum hans allt frá upphafi. Rokkið var ekki eitthvað sem “gerðist bara,” það var vandlega úthugsað af engum öðrum en Satan sjálfum.
Eins og minnst var á fyrr í bókinni, hefur Elaine hitt persónulega mjög margar af rokkstjörnunum. Þær hafa allar samþykkt að þjóna Satan í skiptum fyrir peninga og frægð. Þær hafa fengið allt það sem þær þráðu, en einnig margt sem þær bjuggust ekki við. Allt líf þeirra og sálarlíf er í rúst. Þessar rokkstjörnur vita nákvæmlega hvað þær eru að gera. Þær eru, skref fyrir skerf, að kenna ótöldum milljónum ungmenna að tilbiðja og þjóna Satan.
Elaine tók þátt í sérstökum athöfnum í fjölda hljóðvera út um öll Bandaríkin í þeim tilgangi að veita blessun Satans þeirri rokktónlist sem verið var að hljóðrita. Hún og fleiri fóru með galdraseið sem settu illa anda á hverja einustu hljómplötu og kassettu með rokktónlist sem seldist. Það kom einnig fyrir að kallað var á sérstaka illa anda sem voru látnir tala á hljómplötunum og þá sérstaklega aftur á bak. Einnig voru Satanistarnir sjálfir í bakgrunni í fjölmörgum upptökum, fremjandi galdraseið til þess að vekja upp fleiri illa anda í hvert sinn sem hljómplatan, kassettan eða videóið er spilað. Þegar tónlistin er spiluð, eru þessir andar kallaðir inn í herbergið og látnir hafa áhrif á þá sem eru að spila og hlusta á tónlistina.
Tilgangur alls þessa? Stjórnun hugans! Stjórnun hugans, ekki aðeins til að gefa áheyrendum skilning á boðskap um Satan í tónlistinni, heldur einnig til þess að koma í veg fyrir að áheyrendur kannist við þörf sína fyrir Jesú og endurlausnina sem hann vann okkur er hann dó á krossinum okkar vegna.
Margir af textum laganna eru í sjálfu sér galdraseiðir sem kalla upp illa anda þegar lagið er sungið. Tilgangur þess er tvíþættur: Ná valdi yfir áheyrandanum og að gefa áheyrandanum kost á alvöruseið til þess að hún eða hann geti sent illa anda á aðra persónu. Það er gert til að ná fram hefndum með sjúkdómum, slysum, o.s.frv. Textarnir hjálpa einnig til við að veiða fólk í fjötra rokksins.
Við mælum eindregið með bókinni The Devil´s Disciple-The Truth About Rock, eftir Jeff Godvin, sem gefin er út af Chick Publications, Inc., til að skoða dýpra hvað býr að baki rokktónlistar. Þessi bók er kjörin fyrir foreldra sem vilja skilja þá tónlist sem börnin þeirra eru á kafi í.
Öllum þessum dyragáttum verður að loka.
Ef þið teljið ykkur vera menguð af rokktónlist og þeim illu öndum sem í henni felast getið þið fundið bæn og leiðbeiningar til þess að hrekja þá burtu á þessari síðu
11/27/2002 01:37:00 f.h.
fimmtudagur, nóvember 21, 2002
What obscure band are you?
Það eru allir að klína svona niðurstöðum úr persónuleikaprófum á síðurnar hjá sér og ekki ætla ég að vera neinn eftirbátur. Ég tók könnun um það hvaða hljómsveit endurspeglaði minn persónuleika best og það er víst eitthvað fyrirbæri sem kallast Pianosaurus...ég hef nú aldrei heyrt í eða um þá en þeir tóku víst upp plötu á níunda áratugnum þar sem þeir notuðust eingöngu við leikfangahljóðfæri...hmmm...best að reyna að downloada einhverju frá þeim á morgun. Nú fer ég að sofa ég lofa því...ætla að reyna setja inn nýja könnun vikunnar á morgun...mér sýnist Sveppi vera að taka þetta.
11/21/2002 02:30:00 f.h.
Jæja, þetta gengur ekki lengur...það er liðin rúm vika og ef einhver hefur nennt að kíkja á síðuna mína hlýtur sá hinn sami að vera kominn með ógeð á þessum helvítis strút...svo nú skal bloggað þó syfjan sé að yfirbuga mig...á daga mína hefur drifið þetta helst:
áreksturinn mikli
Ég klessti sem sagt bílinn...virkilega klessti, nenni ekki að segja frá því ég er svo fúl...ég var í rétti or so they say en þetta hlýtur samt að hafa verið mér að kenna enda er ég alræmd fyrir afleitan akstur og vankunnáttu á umferðarreglunum. Þeir sem eru jafn óheppnir og ég í daglega lífinu hljóta einnig að vera það í umferðinni og því ætti ekki að treysta þeim (mér) til að stjórna einhverjum hraðskreiðum málmkassa sem getur drepið þá sjálfa og aðra. Ég get reyndar ekki skilið afhverju bílar eru ekki gerðir úr gúmmíi eða einhverju sniðugra efni...þeir gætu a.m.k. verið með gúmmírönd framan á stuðaranum eins og klessubílar...þá þyrfti maður ekki að hafa áhyggjur af öllum þessum bökkunarslysum og aftanákeyrslum. En ég skelli skuldinni alfarið á ökukennarann minn...ég man ekki lengur hvað hann heitir enda er hann örugglega dáinn kallinn. Mamma valdi hann af handahófi úr smáauglýsingunum í DV...þar er aldur ökukennara því miður ekki tekinn fram og í ljós kom þegar á hólminn var komið að þessi var um sjötugt. Við fylgdumst skelfingu lostnar með því út um gluggann þegar hann kom að sækja mig í fyrsta ökutímann...Hann ætlaði aldrei að komast út úr bílnum en þegar honum loksins tókst það gerði hann sér lítið fyrir og meig á húsið okkar!!! Hann hafði einnig þann leiða vana að sækja mig alltaf klukkutíma fyrr eða seinna í ökutímana en um var talað (og hélt því að sjálfsögðu fram að hann væri á réttum tíma...það væri ég sem væri svona gleymin). Hann lét mig stoppa og taka af stað í brekkum þegar bílar biðu fyrir aftan, lét mig keyra sig í kaffi til vinkvenna sinna...ég beið í bílnum á meðan og skoðaði umferðarmerki, hann sagði alltaf hægri þegar hann meinti vinstri og reyndi stundum að tala við mig á ensku því einu nemendurnir sem hann hafði fyrir utan mig voru af einhverjum ástæðum Tælendingar og Filipseyjingar. Prófdómarinn reyndist síðan vera gamall vinur hans...þeir voru líklega jafn gamlir...og stóðst ég því prófið með virktum þrátt fyrir að hafa svarað: "uhhh...kveikja á ljósunum" þegar ég var spurð hvað ég myndi gera til þess að vekja á mér athygli ef bíllinn yrði rafmagnslaus.
drykkjurnar miklu
Já mér tókst einhvernvegin óvart að detta allsvakalega í það tvisvar síðan ég bloggaði síðast þrátt fyrir að hafa gleymt að taka bjórkassann sem ég var nýbúin að kaupa úr skottinu á klessta bílnum áður en hann var dregin burtu. Fyrri drykkjan fór fram á heimili Svenna sem á dúllulega kjallaraíbúð og akfeitan og flottan kött. Þar hittust við nokkur úr morgun- og dægurmálaútvarpinu, pöntuðum eldsmiðjupizzu með kjúlla, hnetum og sólþurrkuðum tómötum (el pollo loco) og spiluðum nýja Séð og Heyrt spilið. Skemmst er frá því að segja að ég skíttapaði þrátt fyrir að hafa verið með Svenna séní í liði enda þarf maður nánast að vera með masters gráðu í Fjölni og Friðriki Weishappel til að eiga séns í þetta helvíti. Tók ég þá til við að drekkja spila og árekstrarsorgum mínum með þeim vínafgöngum sem ég náði að skrapa saman fyrir partýið. Ekki man ég nú mikið eftir það en af visanótunni að dæma höfum við endað kvöldið á Næsta bar.
Seinni drykkjan fór fram í gærkvöldi...sem er harla óvenjulegt enda fer ég yfirleitt ekki lengra út á virkum dögum en á vídeóleiguna. Tilefnið var þó ærið því Hannes var að koma fram á sínum fyrstu tónleikum í fimm ár. Ekki var þó um að ræða Spírandi Baunir...fjólubláa hárið, blómakjóllinn og bangsinn góði heyrir því miður sögunni til og söngröddin fékk hér hvíld...því Hannes er farinn að spila á bassa í hefðbundnari klæðnaði í nýju hljómsveitinni Gilbert sem er að öðru leyti skipuð þeim Bjarka á trommum og Magga á gítar og söngli. Maggi hefur undanfarið vanið komur sínar hingað heim þar sem þeir Hannes hafa verið að gutla þessi lög við litla hrifningu mína enda fannst mér þau allt of væmin og keimlík. Ég bjóst því ekki við miklu en varð heldur betur undrandi þegar í ljós kom að þeir voru bara þruuuuuuuuusugóðir. Gerist ég svo djörf að segja að þeir séu eins og sambland af Violent Femmes og Muse og er þar ekki leiðum að líkjast. Gilbert er því orðin nýja uppáhaldshljómsveitin mín og það er gaman að vera aftur orðin grúppía. Tónleikarnir voru á Vídalín og komu auk þess fram hljómsveitirnar Buff og Moonstyx. Buff þekkja allir en Moonstyx er eitthvað svona nýtt síðrokksdæmi sem var að gefa út disk. Þeir væru ágætir ef þeir myndu losa sig við gerpið á bassanum sem var greinilega nýkominn úr lagningu, skeggsnyrtingu og augnabrúnalitun. Hann myndi sóma sér vel við hliðina á Frikka Weishappel og félögum en ekki í síðrokksveit þar sem menn eiga að vera svolítið ræfilslegir, það er bara í lögunum. Ég drakk náttúrulega svona einum tvöföldum Bailey's of mikið og var víst komin á fremsta hlunn með að panta leigubíl út á völl og bjóða öllum til Fiji eyja. Ekkert varð nú úr því og tókst mér að mæta í vinnuna á tiltölulega réttum tíma...þótt ég hafi nú reyndar aldrei mætt á réttum tíma í eitt eða neitt á ævinni, ég væri alveg til í að prufa að fara í dáleiðslu til þess að lækna þann ávana.
Ætli maður verði ekki að gera hlé hér...klukkan orðin allt of margt...ég man ekki eftir neinu öðru markverðu sem hefur gerst nýlega...nema jú helst þegar ég fór að taka viðtal við lýtalækni um fésið á Michael Jackson (nefið á honum er nú víst loksins steindautt). Þá virkuðu heyrnatækin á mini disk spilaranum mínum ekki sama hvað ég gerði. Ég prufaði seinna að skipta um heyrnartæki..en ekkert virkaði...dró ég þá ályktun að tengið sjálft hlyti að vera bilað...eitthvað í innviðum tækisins og fór ég því með það á verkstæðið. Klukkutíma síðar fór ég að sækja það og eldroðnaði fyrir framan alla tækjagaurana þegar mér var sagt hvað hefði verið að..
.........ég hafði gleymt að hækka..................
11/21/2002 02:04:00 f.h.
miðvikudagur, nóvember 13, 2002
Takk Sigrún!
Eins og glöggir gestir síðunnar taka
eflaust eftir hefur hún nú fengið nýtt
og glæsilegt útlit. Ég vissi að ég þyrfti
að kalla út liðsauka þegar ég sá hvað
síðan hans Jónsa var orðin ískyggilega flott.
Þar sem ég á engan Begga frænda
kíkti ég bara í heimsókn til Sigrúnar fyrr í kvöld.
Þar var statt fyrir annað tölvuróbot
og eftir grjónagraut, piparkökur og jólalög
(Sigrún er með eitthvað jóla fetish)
fékk síðan mín þessa líka fínu andlitslyftingu
Ég sé ekki fram á nein frekari bloggskrif fyrr
en um helgina. Heimili mitt er orðið ótrúlega
skítugt og er torkennileg fýla farin að leggja
úr eldhúsinu. Ætli ég reyni ekki að komast
að upptökum hennar á morgun. Svo kemur hin
goðsagnakennda Beta Rokk (sem er fjarskyld frænka Hannesar by the way) í þáttinn til okkar
á föstudaginn og ég þarf að ná að klára bókina hennar sem kemur út á morgun fyrir það.
Ég segi þá bara bless á meðan og munið að kjósa rétt á Jónsa/tvífara síðunni(þ.e.a.s. Trey Parker)
|  |
11/13/2002 09:45:00 e.h.
mánudagur, nóvember 11, 2002
Jæja...ætli maður sé þá ekki opinberlega orðinn aumingjabloggari eins og Jónsi sagði mér að þeir kölluðust sem létu nokkuð líða á milli blogganna. En hey kommon...tölvan mín er upp á lofti og hvað haldiði að ég nenni alltaf að vera að labba upp stigann! Ég og Hannes fórum einu sinni saman til miðils og miðillinn sagði Hannesi að vera ekki að bögga mig fyrir að vera löt...ég mætti það nefninlega alveg því ég væri svo gömul sál.
Anyway á daga mína hefur drifið þetta helst:
Bryndís vændiskona á Spáni
Á föstudaginn hélt ég stelpupartý í tilefni þess að Bryndís er "í heimsókn". Bryndís er nefninlega búin að vera á Spáni í nokkra mánuði að vinna...veit ekki við hvað...hún segist vera búin að skrifa undir einhvern samning um að hún megi ekki segja frá því fyrr en eftir 3 ár. Hún fæst ekki til þess að segja mér það svo í hefndarskyni segi ég bara öllum að hún sé í vændi! Ég, Bryndís, María stóra og Hugrún vinkona hennar fengum okkur því eldsmiðjupizzu með kjúklingi, salthnetum og jalapeno og fórum í drykkjuleiki. Ég var hins vegar svo léleg að við þurftum fljótlega að gefast upp á leikjunum...stelpurnar fengu aldrei að drekka því ég tapaði ALLTAF. Fórum svo á Barinn sem kominn er í staðinn fyrir Vegas. Gaurinn sem átti Rósenberg kjallarann á hann svo ég bar þá von í brjósti að þar væri að finna eitthvað rokk...mér til hryllings fór Creed að glymja um svæðið og illa þefjandi menn í allt of stuttum leðurjökkum fóru að reyna við okkur svo við skunduðum þaðan á eina staðinn sem farandi er á í dag: 22. Þar var reyndar nákvæmlega sama tónlistin og er búin að vera þar síðustu 5 ár en what the hey. Dansaði til 4:30 en þá brast þolinmæði mín og ég fór heim. Ég get nefninlega ómögulega dansað við lög sem mér finnast leiðinleg og því fékk ég mér alltaf sæti í svona öðru hverju lagi. Það var nú bara fínt að hvíla sig á milli laga nema hvað að þá virtist sem það kviknaði á einhverjum segli og öll úrhrök staðarins soguðust að mér og fóru að reyta af sér pikköpp línurnar. Skömminni skárra hefði það nú verið ef einn og einn sætur hefði slæðst með en neiiii....þeir fóru allir til Bryndísar, Hugrúnar og Maríu enda eru þær ljóshærðar með eindæmum og voru þetta kvöld í beibuklæðnaði miklum. Mikið er ég fegin að þurfa ekki að standa í svona kjötmarkaðsstarfsemi...Að koma heim til Hannesar var eins og að koma heim til ömmu sinnar í kakó og smákökur eftir að hafa verið úti í snjóstormi. .
Loy Krathong
Sofið var til miðdegis á laugardeginum...þ.e.a.s. ég en ekki Hannes því hann hefur mætt í vinnuna klukkan átta, sjö daga vikunnar síðan um áramótin. Um kvöldið fór ég með Nat vinkonu minni á Loy Krathong hátíð í Glæsibæ. Þetta er einhver stórhátíð í Tælandi og er haldið upp á hana hér árlega með veislumat og tælenskum skemmtiatriðum. Af einhverjum ástæðum hefur mér tekist að flækjast inn í tælenska samfélagið hér á landi og landslagið þar er afar skrautlegt svo ekki sé meira sagt. Það er engin tilviljun að stereótýpur verða til…þarna mátti t.d. finna ótrúlegan fjölda af glæsilegum tælenskum konum í fylgd einhverra hinna nördalegustu manna sem Ísland hefur alið af sér. Maturinn var góður. Skemmtiatriðin voru…athyglisverð. Hápunktur kvöldsins var þegar tælenskur trúbador sem plokkaði rafmagnsgítar með karaókívél á fullu undir tók Hotel California með örlítið misskildum texta. Ég fór heim eftir að Miss Loy Krathong var krýnd enda þurfti ég að fara að vinna klukkan 9 um morguninn. Gat samt EKKERT sofið um nóttina því ég var svo hrædd um að vakna ekki. U.þ.b. einu sinni í mánuði á ég nefninlega að sjá um úrval landshluta-, morgun- og dægurmálaútvarps vikunnar sem er í tvo tíma á sunnudagsmorgnum. Þá er enginn annar mættur svo ef svæfi yfir mig eða klúðraði einhverju yrði bara þögn í útvarpi allra landsmanna. Allt fór þó vel og eftir þáttinn keypti ég bakaríisdót og fór með það heim til mömmu og pabba, vakti liðið og steinrotaðist svo sjálf í sófanum og svaf til kvölds.
11/11/2002 01:16:00 f.h.
miðvikudagur, nóvember 06, 2002
Kíkti til mömmu og pabba eftir vinnu og komst að því að Langafi minn heitinn hefði numið land á Jan Mayen...eða þannig. Einhverju sinni fóru hann og vinur hans að sækja rekavið og skruppu í leiðinni til Jan Mayen með íslenska fánann...fundu þar einhvern góðan stað, stungu honum niður og eignuðu eyjuna Íslandi. Okkar fjölskylda heldur þar af leiðandi því fram að Jan Mayen tilheyri Íslandi enda hafði enginn gert tilkall til eyjarinnar með jafn afgerandi hætti...a.m.k. sáu þeir félagar engan norskan fána þarna á sínum tíma.
PS: Systir mín hringdi í mig áðan og sagði að ég væri frávik. Það var gaman.
11/06/2002 11:17:00 e.h.
þriðjudagur, nóvember 05, 2002
Sjáðu grasið anda
blaaahh, það er svolítið farið á slá í þetta bloggdæmi. Nú er mesta nýjabrumið farið af þessu og mér finnst þetta nú ekki alveg eins gaman og í þá gömlu góðu daga í síðustu viku. En hey, ég hætti sko ekki fyrr en allir hinir eru hættir!
Ég vil senda hér út heilbrigðisviðvörun: ekki láta bólusetja ykkur gegn flensu! Það kom einhver hjúkka í vinnuna hér fyrir helgi og stakk liðið svo flensan myndi ekki stöðva útsendingar hjá sjón- og útvarpi allra landsmanna. Ég ætlaði ekki að láta hafa mig út í þetta en múgsefjun og hópþrýstingur bar mig ofurliði. Svanhildur hélt í hendina á mér og sagði mér brandara á meðan og ég veit reyndar ekki hvort var verra, stungan eða brandarinn. Anyway, ég varð hálfslöpp og aum í hendinni í marga daga á eftir og bossinn varð fárveikur í kjölfarið...þ.e.a.s. yfirmaðurinn, ekki rassinn á mér. Hvernig dettur fólki í hug að gera þetta...hjúkkan hefði getað verið hryðjuverkamaður for all we know með ebóla veiru í sprautunni! Þetta geri ég sko aldrei aftur.
Dagurinn var svo sem í lagi. Fór á vísindahlaðborð í Ráðhúsi Reykjavíkur, gekk á milli bása og talaði við vísindamenn. Ég horfði á gras anda, kynntist undrum byggræktar, skoðaði geitunga og lirfur í smásjá, mældi ferskleika fisks, lærði að lesa í hreistur, sá vélmenni skrúfa tappann af flösku, hoppaði á jarðskjálftamæli, sá dvergvaxið eldfjall gjósa uppþvottalegi og svo var það hápunkturinn : ég potaði í stóran poka af dýrafitu, en ég hitti mann sem býr til alls konar sápur og hreinsiefni úr henni og hann sagði að með réttu blöndunni væri meira að segja hægt að keyra bíl með dýrafitu í tankinum. Svo var hann líka sætur. Þetta er bara hin skemmtilegasta sýning, henni lýkur á morgun svo ef þið hafið áhuga á að kíkja á hana og sæta manninn með dýrafituna er hún opin á morgun á opnunartíma Ráðhússins frá 8-19.
PS: Ég vil þakka mömmu minni fyrir að skrifa í gestabókina. Það er nú ekki langt síðan hún sendi sitt fyrsta SMS, það tók víst sinn tíma en afraksturinn var glæsilegur og skeytið hljóðaði þannig: Halló - Mamma. Ég er því afar stolt af henni og framförum hennar á tæknisviðinu. Takk mamma þú ert æði! Koss!
11/05/2002 10:44:00 e.h.
mánudagur, nóvember 04, 2002
Ughhh, mánudagur. Það virkaði ekkert að sofa svona mikið um helgina, ég er alveg jafn sybbin og útbrunnin og alltaf. Ætli maður þurfi ekki að fara að breyta um mataræði, hrista á sér rassinn og svoleiðis. Ekkert spes dagur í dag...ég tók viðtal við Íslandsmeistarana í skylmingum...það var frekar súrt. Ég prófaði sverðin hjá þeim og þar sem ég er svo gegnsýrð af afþreyingarmenningu fannst mér þau ömurleg þar sem þau voru alveg bitlaus og flöt að framan. Talandi um afþreyingarmenningu...ég er með kveikt á sjónvarpinu fyrir aftan mig og Marilyn Manson er gestur hjá Jay Leno...what is this world coming too...Ron Jeremy í Íslandi í dag og "sjitt" komið inn í Íslensku orðabókina!
11/04/2002 11:56:00 e.h.
laugardagur, nóvember 02, 2002
Ahhhhhhhh þetta var notalegt. Nú er ég búin að sofa í 16 tíma og hlaða batteríin eftir vikuna. Ég gæti samt alveg sofið meira. Ég hef komist að því að það eru hreinlega eingin takmörk fyrir því hvað ég get sofið mikið. Ég gerði tilraun með þetta einu sinni þegar ég var í fríi og svaf þá í sólarhring (með stuttum pásum á milli) og nennti þá bara ekki að sofa lengur þótt ég hefði eflaust getað það. Ég er líka þeim hæfileikum gædd að geta sofið hvar sem er. Á skólagöngu minni þróaði ég fjölmargar aðferðir til þess að sofa í tíma án þess mikið væri eftir því tekið. Þegar ég ferðaðist með strætó notaði ég tímann til þess að blunda en vaknaði þó (eiginlega) alltaf á réttri stoppistöð. Þessi hæfileiki minn fer óskaplega í taugarnar á Hannesi því ég nota hann óspart þegar við förum í heimsóknir. Mér finnst heimsóknir nefninlega ekki eiga að standa lengur yfir en í klukkutíma (tvo ef kveikt er á sjónvarpinu), en Hannes er svo mikill kjaftakall að heimsóknirnar eiga það til að teygjast í 2-5 tíma. Svo fer auka hálftími í það að kveðja í anddyrinu. Þegar ég finn það á mér að maraþonheimsókn er í uppsiglingu dreg ég mig rólega í hlé og sofna í næsta notalega stól eða sófa. Þó get ég vel haldið áfram að taka þátt í spjallinu, því undirmeðvitundin virðist halda áfram að fylgjast með og sía úr kjaftæðinu og ef svo óliklega vill til að umræðurnar verða spennandi þá vakna ég bara. Þetta er þó að sjálfsögðu slæmur ósiður og hinn argasti dónaskapur en ég held að vinir og ættingjar séu löngu hættir að kippa sér upp við þetta.
Best að reifa hér aðeins gærdaginn fyrst ég skrópaði í blogginu: þá fór ég í Austurbæjarbíó og tók viðtal við hljómsveitina Í svörtum fötum . Rembdist ég svo mikið við að fyrirlitning mín á þeirri hljómsveit skini ekki í gegn í viðtalinu að það hljómaði eins og ég væri bara þvílíkur aðdáandi (dæmi : ,,Mér fannst þetta bara frábær plata....svona poppplata tekin upp á pönkaralegan hátt"). En reyndar varð ég eins og smjörlíki um leið og ég hitti þá og þeir náðu algjörlega að snúa mér. Þeir eru bara svo óstjórnlega hressir að það nær ekki nokkurri átt og ég get ekki annað en dáðst að mönnum sem geta viðhaldið svona stöðugum hressleika daginn út og inn. Það bara lýsir af þessum Jónsa langar leiðir...hann er eins og Jesú...eða Geir Ólafs. Þetta eru mjög skemmtilegir strákar og ég skammast mín fyrir þessa fordóma sem ég hafði...en tónlistin er þó enn þá prump...það er alveg á hreinu.
ps: Veit ekki hvort þetta er kjaftasaga eða ekki en ég frétti að það hefði verið snarlega hætt við að fá þá til að spila á árshátíð RÚV þar sem þeir heimtuðu 900.000 þúsund kall fyrir vikið.
11/02/2002 03:31:00 e.h.
föstudagur, nóvember 01, 2002
Þetta er nú meira helvítið þessi gnægð af samskiptaleiðum sem nútíminn býður upp á. Ég hélt að ég gæti pretty much hætt að tala við fólk eftir að ég byrjaði á þessu bloggi en ekki stoppar síminn, MSN-ið og tölvupósturinn. Áreitið kemur úr öllum áttum og ég held að mannskepnurnar séu bara ekki með nógu mörg heilahvel til þess að ráða við þetta allt saman...við hljótum að fara að verða stórgeðveik bráðum...alla vega ég...and I don't even have that many friends you know. ;-)
Anyway...í dag fór ég í Bandalag Íslenskra leikfélaga sem er með aðsetur á Laugavegi 96 með upptökutæki og skoðaði förðunarvörurnar þeirra. Það er frábært dót til sölu þarna eins og gervinef, gervihor, gervigröftur, gervitennur með spöngum, tannlakk, blóðpúður, blóðhylki, svitagel osfrv. Konan sem sýndi mér þetta allt saman sagði að krakkar væru svolítið að stríða foreldrum sínum með þessu...væru að dunda sér heima við að búa til sár úr latexi og gerviblóði og svo fengju foreldrarnir sjokk þegar þeir kæmu heim og sæju barnið sitt blæðandi út með svöðusár á hálsinum. Krakkar í dag eru orðnir svo háþróaðir...það eru örugglega allir hættir með tómatsósuna. Ég fór þarna síðast þegar ég var að dimmitera og keypti nornagræjur, við vorum sem sagt nornir á sínum tíma...kannski ekki mjög frumlegt en ágætis málamiðlun, sumir vildu vera eggjastokkar, aðrir beljur, mér var sama hvað við værum ef ég fengi bara að vera með dindil...það gekk sem sagt ekki eftir...mig langaði ekkert að vera norn með dindil...frekar leiðinlegur dagur það.
Góða nótt
PS: Ætli það sé að koma kaffistríð? Í gær fékk ég bréf af Nescafé cappuchino með Séð og Heyrt blaðinu mínu og í dag fékk ég dvergvaxinn poka af Merrild kaffi inn um lúguna. En ekki er ég að kvarta...ég fíla frí matvæli.
PPS: Vantaði pening í stöðumæli í dag og þurfti því að kaupa mér bananakleinuhring. Hann var ógeðslega góður og ég mæli óhikað með þessu bakkelsi.
11/01/2002 01:46:00 f.h.
|
|
| |
|
|
|
