online
Jafnvel hinn minnsti froskur er mikill í sínum eigin forapolli

 



Ég um mig frá mér

Synir mínir

baby
baby development
Eiginmaður

Fésbók

Mæspeis

Nostalgía

Sexy pin-up girls and their robot lovers

Gamlar ritgerðir

Kennsluréttindi

Kunningjabloggarar
Sbs
Elín - LYKILORÐ
Bogi
Íris
Tinna
Syneta
Unnur
Illfygli
Barbietec
Frú Jóhanna
Skrudduhugs
Skrattakornið
Bryndís RuthDeeza's Diner
Þrítug og þreytt húsmóðir
Egill

Ókunnugir bloggarar
Dr. Gunni
Magga og hausinn
Konan sem kyndir ofninn sinn

Blogglausar síður
RetroCrush
Archie Mcphee

 


Eldra efni
október 2002 nóvember 2002 desember 2002 janúar 2003 febrúar 2003 mars 2003 apríl 2003 maí 2003 júní 2003 júlí 2003 ágúst 2003 september 2003 október 2003 nóvember 2003 desember 2003 janúar 2004 febrúar 2004 mars 2004 apríl 2004 maí 2004 júní 2004 júlí 2004 ágúst 2004 september 2004 október 2004 nóvember 2004 desember 2004 janúar 2005 febrúar 2005 mars 2005 apríl 2005 maí 2005 júní 2005 júlí 2005 ágúst 2005 september 2005 október 2005 nóvember 2005 desember 2005 janúar 2006 febrúar 2006 mars 2006 apríl 2006 maí 2006 júní 2006 júlí 2006 ágúst 2006 september 2006 október 2006 nóvember 2006 desember 2006 janúar 2007 febrúar 2007 mars 2007 apríl 2007 maí 2007 júní 2007 júlí 2007 ágúst 2007 september 2007 október 2007 nóvember 2007 desember 2007 janúar 2008 febrúar 2008 mars 2008 apríl 2008 maí 2008 júní 2008 júlí 2008 ágúst 2008 september 2008 október 2008 nóvember 2008 febrúar 2009 maí 2009


Bedda

Berglind Björk Halldórsdóttir Bedda's Facebook profile
 
föstudagur, júlí 29, 2005  


Ó mæ gaaad hvað ég er léleg húsmóðir!!! Afi og amma hans Hannesar voru í heimsókn í dag og varð okkur tíðrætt um hve heitt væri í húsinu (það var lekandi móða innan á rúðunum). Mér fannst það ekki skrýtið þar sem ég hafði lokað öllum gluggunum sökum gífurlegs hávaða. Fólkið á móti er nefninlega að láta helluleggja allan garðinn. Fyrst var það grafa og einhvers konar höggbortæki en nú eru þeir með risastórar steinblokkir sem þeir saga í flísar beint fyrir utan gluggana þar sem ég er oft að striplast. Ég er að verða brjáluð! En anyway, þegar þau fóru svona klukkutíma seinna fann ég raunverulega ástæðu hitans. Ég hafði steingleymt að ég var að sjóða pela og snuddur (til sótthreinunar). Vatnið var allt gufað upp og pelarnir farnir að bráðna:



Potturinn er líklega ónýtur líka.

Talandi um pott. Annað hvort er ég búin að ganga einum of oft afturábak niður vegg eða ég hef ofreynt mig við að hella þúsund lítrum af vatni upp úr heita pottinum um miðja nótt á náttkjólnum. Ég er alla vega að kálast í bakinu og er komin með hita. Ég virðist alltaf verða veik þegar ég er boðin eitthvað skemmtilegt. Á morgun er ég nefninlega að fara í matarboð sem er einskonar reunion gamalla vinkvenna úr Melaskóla. Ég sé um tónlistina og er núna full af íbúfeni að downloada Milli Vanilli lögum. Þetta er eini tíminn sem ég hef frið til þess (eftir miðnætti) þar sem Baldur Rökkvi (nýjar myndir by the way)sefur yfirleitt ekki langa spretti á daginn. Ég ætlaði að reyna að taka til á meðan en mér féllust hendur þegar ég byrjaði á eðlubúrinu og sá þessa mygluhrúgu ??? sem hefur vaxið þar um tíma.



Jæja ég gefst upp. Reyni aftur á morgun er orðin myrkfælin og verð að kveikja á sjónvarpinu



7/29/2005 01:28:00 f.h.

fimmtudagur, júlí 28, 2005  

Úúuú hvað ég varð hrædd áðan. Ég ætla ekki að sjá endurgerðina af Dark Water (né neina aðra hryllingsmynd sem snýst um fólk sem er var að flytja í nýtt hús) en ég sá því miður þá japönsku á sínum tíma. Í kvöld þreif ég nefninlega heita pottinn sem hefur ekki verið gert í ár og þaavílíkt ógeð. Það þarf að hella helmingnum af vatninu úr honum með handafli og ég var svo lengi að því að ég var að klára núna kl. 3 um nótt. Viðurinn hafði litað vatnið svo það sást ekki ofan í það og allt í einu fór ég að rifja upp myndina. Hannes er að vinna fyrir austan í nokkra daga og ég verð alltaf extra myrkfælin þegar ég veit að ég verð að vera ein heima yfir nótt. Ég var alveg viss um að það myndi koma hönd upp úr vatninu og toga mig niður og langaði mest til þess að flýja inn í ofboði en ég harkaði af mér og nú er ég að láta renna aftur í ferlíkið. Öllum þeim sem eiga inni boð í pottinn er því óhætt að fara að koma í heimsókn en ekki vera mjög skítug því það er massa erfitt að þrífa þetta (Sunna: bannað að gubba í pottinn!!! og Dagur verður að fá sér kúkhelda sundskýlu eins og Baldur Rökkvi á áður en honum verður hleypt oní!).



7/28/2005 02:52:00 f.h.

þriðjudagur, júlí 26, 2005  
Ju minn eini og einasti! Þetta fannst mér yndislegt. Smá ráðlegging: Hugsið ykkur vel um áður en þið farið á klósettið í Nauthólsvík. Starfsfólkið heldur úti bloggsíðu:



7/26/2005 02:44:00 f.h.

mánudagur, júlí 25, 2005  

Eftir 28 ofnæmisfrí ár virðist ég hafa myndað frjókorna?ofnæmi einn tveir og bingó upp úr þurru. A.m.k vaknaði ég með bullandi nefrennsli og raðhnerra eftir hádegisblundinn í dag. Ég læt það þó ekki stöðva mig í sumarsólarchillinu og stefni ótrauð á Austurvöll á morgun eða á pallinn hjá mömmu.

Fór loksins á Sin City um daginn og sá ekki eftir því. Leiðinlegast þykir mér að öll löngun til myndbandaleigu er horfin í kjölfarið því ég veit að ég mun aldrei geta leigt mynd sem jafnast á við hana. Mæli hiklaust með henni og exótíska ávaxtagosinu í dollunum sem er á tilboði í Krónunni. Góðar stundir.



7/25/2005 11:55:00 e.h.

föstudagur, júlí 22, 2005  

Hvaða dásemdar sólargeisli hefur nú komið inn í líf mitt og glætt það áður óþekktum lífsgleðiblossa? Jú, mikið rétt. Það er hljómsveitin Rass og nýji diskurinn þeirra. Afar hressandi, bætandi og kætandi í sumarsólinni. Ótarr Proppé er skáld að sönnu:

Óréttlæti er óréttlátt
Það verður aldrei tekið í sátt
Óréttlæti það er óréttlátt
Það verður seint tekið í sátt.



7/22/2005 04:40:00 e.h.

miðvikudagur, júlí 20, 2005  

Úbbídúbbídú, er skaðsólbrennd á bakinu. Svona á þetta að vera. Loksins sumar!!! Fékk mér djúpsteiktan camenbert í hádegismat. Yesss. Loksins gaman í fæðingarorlofinu.



7/20/2005 12:01:00 f.h.

mánudagur, júlí 18, 2005  

Ég er ekki alveg að standa mig sem skyldi í húsmóðurhlutverkinu. Bómullarsokkarnir á heimilinu eru allir skítugir svo Hannes fór í rauðum nælonsokkum í vinnuna í dag.



7/18/2005 11:18:00 e.h.

 

Ég mátti alveg segja frá leyndóinu en Baldur Rökkvi er búinn að vera svo pirraður að ég hef ekkert komist í tölvuna. Eins og margir vita gerðum við tilboð í stærra hús fyrir jól og það var samþykkt. Síðan ætlaði fólkið allt í einu að hætta við (fasteignaverð fór hækkandi og þau vildu fá meira fyrir það) en það er hreinlega bannað með lögum svo við fórum í mál (buðumst samt til að borga meira til þess að ljúka málinu í góðu en því var ekki tekið). Svona ferli tekur heillangan tíma og fyrir c.a. mánuði síðan unnum við málið í Héraðsdómi en fólkið áfrýjaði. Nú var Hæstiréttur að staðfesta dóminn svo við erum í góðum málum. Um miðjan ágúst getum við því flutt inn í 170 fermetra einbýlishús á besta stað í bænum takk fyrir daddaraddaradda. Af því tilefni ætla ég EKKI að fara og sjá Amityville Horror í bíó. Ég er skíthrædd um að þetta vesen hafi skapað slæmt andrúmsloft í húsinu. Við erum að hugsa um að halda stórt innflutningspartý ÁÐUR en við flytjum inn til að koma smá partýstemmningu í pleisið og hrekja slæmt karma á brott. Einnig vill svo heppilega til að ég setti afganginn af vígða vatninu sem var í skírnarfontinum hans Baldurs Rökkva á brúsa. Ég hafði hugsað mér að eiga það til góða sem vörn gegn vampýrum en nú er ég staðráðin í að skvetta því í öll horn hússins og fara með bænir. That ought to do it. Sem sagt góðar fréttir en þær komast þó ekki í hálfkvisti við fréttirnar sem ég fékk frá Loví systur minni í sms-i í kvöld en hún er stödd í London: "Er á rauðadregilsfrumsýningunni á Charlie and the Chocolate Factory að bíða eftir Johnny Depp" !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!



7/18/2005 12:50:00 f.h.

föstudagur, júlí 15, 2005  
Gleðilegan föstudag og svona. Ég er enn þá með sumarkvef og nenni ekki að blogga. Það er samt eitt sem brennur á mér en ég verð fyrst að spyrja Hannes hvort eða hvenær ég má segja frá. Og nei, ég er sko ekki ólétt aftur.



7/15/2005 01:39:00 f.h.

miðvikudagur, júlí 13, 2005  


Það eru margir búnir að benda mér á hvað ég sé löt við að uppfæra Barnalandssíðuna hans Baldurs Rökkva en að sama skapi dugleg að skrifa á þessa. Ætli ástæðan sé ekki sú að ég lifi aðeins viðburðarríkara lífi en hann. Það myndu nú fáir nenna að kíkja hér inn ef ég talaði ekki um annað en hægðir mínar og svefn. En alla vega. Nú hef ég gert bragarbót á þessu og nýjar myndir og frásagnir komnar hér inn. Gjössovel og dáist að barninu mínu. Hann er algjör dúllurass!



7/13/2005 04:40:00 f.h.

þriðjudagur, júlí 12, 2005  


Antony & the Johnsons á NASA í gær:


Tónleikar, tónleikar og aftur tónleikar. Þessir voru þó allt ALLT öðruvísi en hinir hefðbundu stadium Egilshallar sumarrokktónleikar. Ég keypti miða án þess að hafa nokkuð heyrt í klæðskiptingi þessum. Nýjasti diskurinn var búinn að fá svo glimrandi fína dóma að ég var nokkuð viss um að ég væri að veðja á réttan hest. Síðan fór ég og keypti hann en varð fyrir heiftarlegum vonbrigðum. Bjöguð röddin stakk í eyrun og þunglyndisleg píanótónlistin kom mér í vont skap. Ég hélt að ég þyrfti að reyna að losa mig við miðana og diskinn til einhvers sem kynni betur að meta ósköpin en sem betur fer gaf ég honum annan séns. Skemmst er frá því að segja að hann varð betri og betri við hverja hlustun og endaði á því að vera stórkostleg stórfengleg snilld. Það er svo skrýtið en ánægjulegt þegar svoleiðis gerist. Baldri Rökkva finnst hann líka æði, hann sofnar við hann og vaknar upp með andfælum þegar honum lýkur (mér finnst svolítið skondið að ég sé að svæfa son minn við textann: some day I'll grow up, I'll be a beautiful woman but for today I am a boy).

Eins mikil snilld (þoli ekki þetta orð vegna misnotkunar en dettur ekkert annað í hug) og diskurinn var þá voru tónleikarnir jafn vel betri. Það er ekki hægt að lýsa þeim/honum svo vel sé en ég fékk a.m.k. gæsahúð og tár á hvarma. Mjög innilegir og hlýlegir. Það er alveg sama hvort um er að ræða testosterónfulla metalhausa eða tvíkynja ballöðusöngvara; ef menn lifa sig inn í tónlistina og gefa sig alla á tónleikum verður útkoman ávalt mögnuð. Antony lék á píanó og og hljómsveitin á selló, fiðlu, bassa, gítar og harmónikku. Til marks um hve magnaður hann var þá fylgdust hljóðfæraleikararnir agndofa með honum þegar þeir voru ekki að spila eins og þeir hefðu aldrei heyrt lögin áður (reyndar virtust nokkur hreinlega vera samin á staðnum).

Hljómurinn á var fullkominn en þótt NASA sé ágætis tónleikastaður verð ég engu að síður að kvarta yfir staðsetningunni. Austurbæjarbíó, Háskólabíó, Íslenska Óperan eða eitthvert leikhúsið hefðu verið mun betri vettvangur því þarna hefði virkilega þurft að bjóða upp á sæti. Fólk hefur ekkert með það að gera að standa grafkyrrt í þvögu á tveggja tíma ballöðutónleikum. Staðurinn var stappaður og hljómsveitin var meira að segja í vandræðum því strengjahljóðfærin vanstilltust í hitanum. Þeir sem komust ekki fyrir á dansgólfinu eða við fremstu röð handriðsins uppi sáu ekki nokkurn skapaðan hlut enda situr Antony kyrr við píanó allan tíman en hoppar ekki og skoppar um allt eins og Jónsi í Svörtum fötum. Tónleikadómurinn hefði ekki verið alveg svona jákvæður ef ég hefði ekki náð að næla mér í borð til þess að standa á. Engu að síður var ég dauðþreytt í löppunum og Hannes sá aldrei neitt (nennti ekki að standa uppi á borði með mér) svo við héldum heim á leið í uppklappinu. Ussumfuss.

Annars er það í fréttum að ég hef nælt mér í sumarkvef og ætla af því tilefni að vera á náttfötunum í allan dag og njóta síðbúinnar afmælisgjafar sem ég fékk í gær frá systkinum mínum en þau voru að koma heim frá svaðilför um Danmörku. Þau gáfu mér tvær af uppáhalds bíómyndunum mínum: Lost Boys (því ég var skotin í Corey Haim) og Brainscan (því ég var skotin í Edward Furlong) ásamt 6 pökkum af súkkulaðiplötuáleggi. Takk fyrir það krakkar!



7/12/2005 10:36:00 f.h.

sunnudagur, júlí 10, 2005  


Úúú ég hef varla styrk til þess að ýta tökkunum á lyklaborðinu niður. Í dag gekk ég nokkrum sinnum aftur á bak niður vegg og gerði aðrar leyniæfingar, sippaði 100 sinnum og synti 14 ferðir í Laugardalslauginni. Verðlaunaði mig svo með því að hafa heila gæs, waldorf salat og sætar kartöflur með kornflexi og púðursykri í kvöldmat. Gamli góði Kelvinator ísskápurinn okkar hefur nefninlega sungið sitt síðasta og við skiptum yfir í lánsísskáp um daginn. Í kjölfarið uppgötvuðum við ýmislegt undarlegt í frystinum sem við þurfum að prófa að elda til þess að komast að því hvort það sé ónýtt.

Annað í fréttum er það að ég held að það sé reimt í símanum mínum. Um helgina sá ég að ég hafði óvart hringt heim til foreldra Hannesar en þau eru í útlöndum og enginn er heima. Samt virðist hafa verið svarað því ég var búin að vera í sambandi í 2 mínútur þegar ég uppgötvaði það og skellti á. Nú þá hlýtur að vera reimt heima hjá þeim en ekki í símanum hugsið þið. Ó nei. Í dag hringdi gömul vinkona mín í mig og spurði hvar ég hefði verið að drekka Swiss Mokka (mér heyrðist hún reyndar segja smokka en það er annað mál). Ég kannaðist ekkert við það en hún sagðist hafa fengið sms frá mér þar sem ég sagðist fíla Swiss Mokka. Vissulega finnst mér Swiss Mokka gott en ég hef aldrei sent neinum, hvorki henni né öðrum sms þess efnis. Við mældum okkur þó í kjölfarið mót á kaffihúsi svo draugurinn er greinilega velviljaður og annt um að ég haldi vinasamböndum mínum gangandi.

ps: Það er svo undarlegt að þegar maður er búinn að fara nokkrum sinnum í sundlaugina á Seltjarnarnesi (sem er sölt) finnst manni aðrar laugar sætar á bragðið.



7/10/2005 09:07:00 e.h.

laugardagur, júlí 09, 2005  


Namminammi lúxus dagur í gær. Pönnsur í hádegisverð, tugir rétta á Tapas barnum í kvöldverð og öl á Ölstofunni fyrir svefninn. Ljómandi fínt. Ég sá Símon sóðablaðamann á barnum og hann var svo sannarlega eins sætur og mér sýndist hann vera í sjónvarpinu en ég er ekki frá því að ég hafi séð glitta í smá illsku á bak við augun. Ætli hann hafi ekki bara selt djöflinum sál sína fyrir æskuljóma og frama í blaðamennsku.



Í morgun bætti ég upp fyrir sukk í mat og drykk með smá líkamsrækt en þá "gekk" ég aftur á bak niður eftir vegg og fór í brú. Þetta er liður í nýrri súper dúper líkamsræktaráætlun sem ég ætla að fara að fylgja. Þetta eru sömu aldagömlu æfingar og Bruce Lee notaði til þess að koma sér í form. HÆÆÆJAAA!!! Það er samt einhver allt of massaður og kjánalegur Bandaríkjamaður sem er að markaðsetja þetta í sjónvarpsmarkaðsstíl en ég hef nú alltaf verið ginnkeypt fyrir slíku rusli og eftir að ég rakst á þetta á netinu (þó fyrst í DV!) varð engin breyting þar á. Í þetta sinn fékk ég systur mína með í ruglið en hún ætlar að borga helminginn í þessari bók og DVD myndum sem við hyggjumst deila. Ég reyndi að fá Hannes með til leiks svo hann gæti losnað við ástarhandföngin en eftir frammistöðu hans í morgun sé ég að það mun ekki gerast í bráð enda maðurinn svo stirður að hann getur ekki snert á sér tærnar. En hann bætir upp fyrir það með ljúfri lundinni og sjarmerandi útlitinu elsku dúllan.



7/09/2005 03:12:00 e.h.

föstudagur, júlí 08, 2005  

Andskotans helvítis illa uppöldu hryðjuverkadruslur!!! Ég er farin að hallast að því að al-Qaeda sé hópur illra geimvera í dulargervi eða djöfla í mannsmynd.



7/08/2005 12:49:00 f.h.

fimmtudagur, júlí 07, 2005  

Mér leið ansi hetjulega í dag þegar ég henti kónguló út eins míns liðs. Einhvern tímann hefði ég nú skrækt og hringt í Hannes en þegar ég sá ógurlegt kvikindið í ögrandi stellingu á skærgulum veggnum í ganginum fylltist ég áður óþekktri verndartilfinningu. Ég gat ekki um annað hugsað en að vernda afkvæmi mitt fyrir óboðna gestinum svo ég kom Baldri Rökkva fyrir í öðru herbergi og gekk einbeitt til verks. Ég notaði pappaglas og blað og var afskaplega stolt af mér. Þetta var hápunktur dagsins. Svona er nú stundum spennandi að vera í fæðingarorlofi.



7/07/2005 02:16:00 f.h.

miðvikudagur, júlí 06, 2005  



Enn einir tónleikar að baki. QOTSA og Foo stóðu sig eins og hetjur en Egilshöllin var ekki að gera mikið fyrir þá. Mér fannst frekar lélegur hljómur en það fór þó að miklu leyti eftir staðsetningu manns. Skárstur var hann aftast fyrir miðju alveg upp við B-svæðið. Dave Grohl er að sjálfsögðu alltaf jafn sætur og tók smá sprett upp á gossölustandinn sem ég var nálægt svo ég komst í návígi við fegurðina án þess að troðast undir. Josh Homme var líka algjör dúlla, mjög kurteis og fínn. Kynþokki þessara manna var eflaust ástæða þess að svo margar ungar dömur voru mættar á svæðið en þrátt fyrir þær var ekki svo margt um manninn þarna. Það vantar í raun millistig á milli Laugardals- og Egilshallar. Það hefði náttúrulega verið geðveik stemmning ef tónleikarnir hefðu verið á Nasa en þá hefði verið vonlaust fyrir mann að ná miðum. Svo er alltaf svo helvíti langur gangur í bílinn eftir Egilshallartónleika. Ekki er á allt kosið. Ljómandi skemmtun engu að síður.



7/06/2005 12:58:00 f.h.

þriðjudagur, júlí 05, 2005  


Þetta var ljómandi fínt afmæli. Hannes bauð mér út að borða á Rauðará og svo var sem sagt haldin ostaköku- og freyðivínsveisla. Jónsi gaf mér nefninlega uppskriftarhefti í afmælisgjöf sem inniheldur eingöngu ostakökuuppskriftir en ostakaka er einmitt uppáhalds kakan mín um þessar mundir. Ég gerði því jarðarberjaskyrtertu, ostaköku m. snickers og báberjum og ostaköku m. súkkulaði og sykurpúðum. Síðan var ég með eina keypta ostaköku til vara en það var mál manna að hún hefði verið síst. Ég vil nota tækifærið og þakka systrum Hannesar en þær pössuðu drenginn og skreyttu kökurnar á meðan við vorum að snæða. Takk stúlkur! Síðan þakka ég auðvitað fyrir allar kveðjurnar og gjafirnar sem ég fékk en ég hafði upp úr krafsinu: palíettubol, tómatsósu og sinnep, andlitsmaska og glimmerfreyðibað, teiknimyndasögu, gjafakort í nærfatabúð og útiblóm. Sigli ég því sæl og glöð inn í tuttugasta og níunda árið.



7/05/2005 12:13:00 f.h.

mánudagur, júlí 04, 2005  


Sumir eiga ammæælí daaag, sumir eiga ammæælíí dag, sumir eiga ammææli og þeir heita Bedda, sumir eiga ammælííí dag...og það er sko ég.

28 ára og enn á lífi. Er greinilega ekki mikil rokkstjarna.

Vinum og velunnurum er af því tilefni boðið í ostakökur og freyðivín í kvöld kl. 21



7/04/2005 01:51:00 f.h.

föstudagur, júlí 01, 2005  


Kyngdi Wham stolti mínu og fór á Duran Duran í gær og það var bara alveg ofsalega gaman. Stemmningin slappaðist niður þegar þeir tóku nýtt efni en á köflum var þetta frábært. Ég held að ég skipti bara endanlega um lið núna. Wham mun þó alltaf eiga pláss í hjarta mínu enda var ég eflaust dyggasti 6 ára aðdáandi sem þeir áttu.



Í frímínútunum í Ísaksskóla gerðu strákarnir t.d í því að öskra Duran Duran! til að fá mig til þess að elta þá en svo kölluðu þeir skíthræddir Wham! Wham! þegar ég náði þeim froðufellandi ill. Síðan fór ég í massafýlu, lokaði mig inni í herbergi og neitaði að koma út þegar Örn Árnason að stældi George Michael í áramótaskaupinu og söng í of stórum skóm skóm í staðinn fyrir before you go go og þannig mætti lengi telja. Ég gleymi því ekki þegar pabbi reyndi að koma vitinu fyrir mig. Hann sagði að vissulega gæti George Michael sungið betur en Simon Le Bon en Duran Duran væru með betri lög. Ef Duran Duran hættu myndi ekkert verða úr Simon Le Bon en ef Wham hættu gæti George Michael gert það gott sem sólólistamaður. Við því var svarið: "Ertu ruglaður pabbi!? Í fyrsta lagi myndu Wham aldrei hætta og í öðru lagi væri George Michel ekkert án Andrew Ridgeley EKKERT!!!" Ég grennslaðist fyrir um afdrif minns heittelskaða Andrews fyrir nokkru en eftir kappakstursóhapp býr hann nú í Cornwall með eiginkonu sinni úr Bananarama og stundar brimbretti grimmt. Einum of grimmt sýnist mér af þessari nýlegu mynd.



7/01/2005 03:47:00 e.h.

 
This page is powered by Blogger.