|
|
Jafnvel hinn minnsti froskur er mikill í sínum eigin forapolli
|
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
|
| |
mánudagur, maí 30, 2005
Nokkrar nýjar myndir komnar á síðuna hans Baldurs Rökkva.
5/30/2005 04:47:00 e.h.
leyndarmál hversdagsins
5/30/2005 01:16:00 f.h.
föstudagur, maí 27, 2005
Í gær fórum við í matarboð til þessarar glæsilegu fjölskyldu hér að ofan því Bogi frændi minn, loftræsistokkasérfræðingur og athafnamaður átti afmæli. Hann býr lengst úti á Álftanesi á frábærum stað og er með veitingahús í borðstofunni sinni. Ég mæli eindregið með því að þið prófið ef þið eruð nokkur saman sem ætlið út að borða. Maður kemur með sitt eigið vín og mér skilst að ef sá gállinn sé á gestunum geti kvöldið endað í tælensku karaókí.
Betri tælenskur matur hefur ekki fengist hér á landi síðan Bogi lokaði Thailandi sem var til húsa þar sem Ellefan er núna.
Þar vann ég einmitt um tíma sælla minninga og angaði svoleiðis af hvítlauk eftir vinnu að það fór töluvert í taugarnar á farþegum í Kópavogsstrætó. Ég hóf þó starfsferilinn í öðru fyrirtæki Boga: Bogarúlluvagninum á Lækjartorgi en þar vann ég sumarið 1990:
(Þess má geta að ég er ekki á myndinni, hún er fengin af heimasíðu Boga)
Ekki veit ég hvernig honum datt í hug að ráða 12 ára stelpu en það var a.m.k. ekki mjög sniðug viðskiptahugmynd. Ég var sú eina af vinkonunum með vinnu svo vagninn var oft fullur af flissandi stelpum. Svo var ég ansi vinsæl hjá rónunum eftir að ég fór að gefa þeim brenndu rúllurnar. Þegar ég fékk fyrst útborgað fór ég beinustu leið í Skífuna og keypti plötur með New Kids on the Block og Technotronic og síðan í útibás sem var á torginu og keypti fjórar alveg eins skærljósbleikar lopapeysur með ljósbláu munstri handa mér, mömmu og litlu systrum mínum. Gasalega smart...eða þannig. Þeir sem sakna vagnsins geta farið og kíkt á hann á túninu hjá Boga. Hann hefur fengið nýtt hlutverk og er nú hænsnakofi.
5/27/2005 02:55:00 f.h.
mánudagur, maí 23, 2005
Þá hefur Bumburass loksins fengið nafn. Hann heitir: Baldur Rökkvi Hannesson. Skírnin gekk eins og í sögu og eru myndir á barnalandssíðunni. Annars er lítið annað að frétta. Ég skemmti mér vel á nýju Star Wars myndinni í lúxussal í gær. Það þýðir ekki annað en að fara í lúxussal þegar maður er orðinn virðuleg mamma. Mér fannst ég og klofið mitt alveg eiga það skilið að sitja í hægindastól í bíó eftir öll ósköpin.
5/23/2005 07:47:00 e.h.
laugardagur, maí 21, 2005
Furðulegt þetta mömmuástand. Þegar hann er vakandi geri ég lítið annað en að reyna að fá hann til þess að sofna og þegar hann er sofandi hef ég svo miklar áhyggjur af honum að ég bíð eins og einmana hundur eftir að hann vakni. Í gær gaf tengdamamma mér smá mæðrastyrk til þess að fara í búðarráp og kaupa mér eitthvað skvísulegt og María Hannesarsystir var heima að passa. Ég varð hins vegar frávita af áhyggjum og söknuði eftir korter og ráfaði sveitt og örvingluð um búðirnar og gat ekki keypt neitt. Það endaði með því að ég kom heim með nýjan bleyjupakka og brjóstamjólkurlekahlífar. Ég gerði aðra tilraun í dag og tókst að skvísa mig upp með því að fara í klippingu og litun. Nú lít ég út eins og David Bowie á Ziggy Stardust tímabilinu. Það er enginn hörgull á pössun enda er drengurinn fyrsta barnabarnið í báðum ættum. Mamma passaði fyrir klippinguna og svo fór hann beint í pössun til tengdamömmu því okkur var boðið á tónleika. Óli vinur okkar er svo mikið krútt að hann keypti miða á Mugison og sagði að við hefðum gott af því að komast aðeins út.
Hólí krapp hvað þetta voru góðir tónleikar! Ég get sko ekki sagt Múgíson kúkíson eins og ég heyrði einn bitran tónlistarmann segja eftir íslensku tónlistarverðlaunin. Það er ekki mögulegt að halda betri tónleika eins síns liðs. Fyrir utan tónlistina sjálfa, flutninginn og litlu krúttlegu mistökin var svo frábært að heyra loks eitthvað skemmtilegt sagt á milli laga. Það eru svo fáir sem gera það nú til dags. Hann sagði yndislega sögu af því þegar hann kúkaði í sig á tónleikum, tók upp og notaði hljóðin í áhorfendum o.s.frv. Mjög einlægur, fyndinn og flottur...og sexý. Verður án efa kosinn kynþokkafyllsti maður landsins í næstu kosningu. Svo var til mikillar fyrirmyndar og eftirbreytni hversu stundvís hann var. Hann var búinn að tilkynna að tónleikarnir myndu standa frá 9:30-11 og því skeikaði aðeins um mínútu (hann hringdi í klukkuna) og síðan lét hann vita fyrirfram að hann myndi taka tvö uppklappslög. Mjög þægilegt. Það eina sem ég var ósátt við á þessum tónleikum var að þrátt fyrir að ég hefði verið svona skvísuleg með nýju klippinguna kom ljósmyndari aðvífandi og tók mynd af Hannesi og Óla fyrir eitthvað nýtt blað en EKKI MÉR!!! Fussumsvei.
PS: Ætlum að skíra Bumburass á morgun.
PPS: Halda ekki allir örugglega með Noregi og Moldavíu?
5/21/2005 12:15:00 f.h.
þriðjudagur, maí 17, 2005
Rosalega eru börn tímafrek. Ég sem ætlaði að semja skáldsögu og læra á gítar í fæðingarorlofinu. Gekk ekki. Mátti vita að ríkið myndi ekki bara rétta manni peninga sí svona. Krúttið er samt rólegra núna og sefur meira eftir að ég keypti svona ropudropa handa honum. Það eru nýjar myndir komnar inn á Barnalandssíðuna.
Ég verð að nota tækifærði og ausa lofi á eiginmann minn. Fullri þjálfun hefur verið náð. Í gær langaði mig í ostaslaufu með hamborgarasósu og sendi hann út í búð. Ostaslaufur voru ekki til en í staðinn fyrir að kaupa eitthvað allt annað (sem ég yrði ekki eins glöð með því að mig langaði svoooo í ostaslaufu) reyndi hann að ímynda sér hvernig hann gæti komist næst ostaslaufubragðinu og keypti pulsubrauð og grillaði það handa mér með osti og hamborgarasósu. Það varð alveg eins á bragðið. Og í morgun þreif hann húsið áður en hann fór í vinnuna. Hann er æði.
Sorrí hvað bloggið er væmið en c'est la vie
5/17/2005 06:07:00 e.h.
sunnudagur, maí 15, 2005
Ég finn barnakúkalykt af öllu.
5/15/2005 05:46:00 e.h.
laugardagur, maí 14, 2005
Ég kann ekkert á þetta maður! Það vantar þó ekki leiðbeiningarnar. Húsráðin dynja á okkur úr öllum áttum og eru mörg hver í hrópandi þversögn. Barnið er sígrenjandi og sólarhringarnir renna saman í rugg, brjóstaútvippanir og bleyjuskiptingar. Allir segja samt að þetta eigi eftir að fara skánandi svo ég reyni að þrauka. Ég hélt að konur í fæðingarorlofi sem segðust ekki hafa tíma til annars en að sinna barninu væru að ýkja en ég skil þetta núna. Ég gleymi meira að segja að borða og fara á klósettið (eitthvað sem ég ætti að nota tímann í að gera núna frekar en að blogga) og útlitsumhirða fer dalandi. Hannes er samt búinn að vera duglegur að hjálpa þegar hann er heima og ég náði meira að segja að klára lokaprófið um daginn og í gær fór ég út að borða. Það var verið að gæsa gamla vinkonu og ég mætti í kvöldverðinn sem var snæddur á Horninu.
Ég hafði heitið því að fara aldrei á Hornið aftur en árið 1989 fór ég þangað í fyrsta sinn ein fínt út að borða með vinkonum mínum. Ég pantaði mér nautahakkspizzu sem var svo ógeðsleg að ég gerðist í kjölfarið grænmetisæta í nokkur ár. Kjötið hlýtur að hafa verið eitthvað skemmt en ég var bara 12 ára og þorði ekki að kvarta og píndi þetta í mig. Í gegnum tíðina hef ég þó aldrei heyrt neinn kvarta undan staðnum svo ég ákvað að gefa honum annað tækifæri (sérstaklega þar sem vinkonan sem verið var að gæsa hafði verið með í för þetta örlagaríka kvöld). Ég lagði reyndar ekki í nautahakkspizzuna og fékk mér pastarétt sem var svo sannarlega ekki óætur en heldur ekki neitt spes. Það sem var hins vegar til háborinnar skammar var þjónustan. Þjónustustúlkan hafði verið eitthvað ólundarleg allt kvöldið og þegar okkur fór að lengja eftir matnum bað hún okkur um að sýna biðlund því það verið væri að slátra kúnni. Við hefðum nú afgreitt þetta sem saklaust grín ef ólundin hefði ekki haldið áfram og náð hámarki í lok máltíðarinnar þegar hún kom strunsandi og spurði hvort einhver af okkur hefði farið á klósettið og gleymt að skrúfa fyrir kranann. Enginn kannaðist við það og þá lét hún okkur vita að það hefði lekið út um allt, gólfið hefði skemmtst og ef einhver af okkur bæri sökina þyrfti sá hinn sami að borga tjónið. Nú fauk í okkur og við létum hana vita að okkur þætti þetta hinn mesti dónaskapur að trufla máltíðina með svona ásökunum og að jafn vel þótt einhver okkar hefði gleymt að skrúfa fyrir hlyti staðurinn að vera tryggður gegn slíku. Hún varpaði þá allri sökinni á eigandann sem við kröfðumst þess að fá að tala við. Þá kom einhver stelpa sem ég efast um að hafi verið eigandinn og afsakaði allt saman. Ég skil ekki af hverju við vorum skotmarkið því staðurinn var fullur af fólki og ég virkilega efast um að hún hafi gengið á milli borða og ásakað fólk. Aumingja gæsin hélt að þetta væri grín og að eigandinn myndi reynast vera strippari en svo hugmyndaríkar höfðum við ekki verið. En nú er fullreynt að snæða á Horninu og verður það aldrei gert aftur.
PS: Ég ætlaði að vera búin að taka allt til og hafa opið hús um helgina fyrir þá sem ekki hafa enn borið okkar gullfallega en óværa barn augum. Ég náði ekki að taka til en fólk sem þolir drasl er velkomið í heimsókn. Ég á ostaköku og daimköku í frystinum.
5/14/2005 01:20:00 e.h.
þriðjudagur, maí 10, 2005
Taddddaaaaaaaaaaaaaaaaaa......
Herra Bumburass Hannesson gjörið þið svo vel:
Ég þakka ykkur þá góðu strauma sem þið senduð mér í gegnum bloggið. Þeir virkuðu þó líklega ekki þar sem ég get varla ímyndað mér verri sársauka og ógeð en þetta ferli allt saman var. Ég er bara stórhneyksluð á því að þetta sé mönnum (konum) bjóðandi á 21 öldinni. Það hlýtur að vera hægt að gera þetta öðruvísi. En auðvitað eins og allir segja þá gleymir maður þessu fljótt (reyndar strax) og verðlaunin voru vel þess virði. Við erum loksins komin heim en við þurftum að liggja inni í nokkra daga því ég var með svo háan blóðþrýsting. Bumburass er ekki værasta barn í heimi þótt hann sé að sjálfsögðu með þeim sætustu. Hann orgar eins og speed metal stjarna og þegir eiginlega bara þegar hann er með brjóst uppi í sér. Ég ætla að láta mig hafa það að fara í síðasta prófið í skólanum á morgun og skrifa því ítarlegri fæðingarsögu á Barnalandssíðuna seinna en nú þegar ætti sagan að vera komin inn í myndum (var í vandræðum með þetta, kannski virkar þetta ekki).
5/10/2005 12:47:00 f.h.
miðvikudagur, maí 04, 2005
Bumburass virðist ekki ætla að rata út af sjálfsdáðum svo það á að hjálpa honum aðeins. Ég er að fara að leggja af stað á spítalann og kem ekki út fyrr en hann er kominn út. Kennitalan 05.05.05 virðist því vera í höfn. Því miður kann ég ekki á neitt svona sms blogg þannig að ég læt bara vita þegar við verðum komin heim. Hólí krapp! Ég veit ekkert hvað ég er að fara að gera!! Kannski eins gott. Vonandi eiga þau nóg af dópi þarna á spítalanum.
5/04/2005 02:48:00 e.h.
þriðjudagur, maí 03, 2005
Vakti í alla nótt og massaði prófið. Lagði mig svo og fór í svokallaða höfuðbeina- og spjaldhryggsjöfnun sem einhver ráðlagði mér að fara í. Það er voða skrýtið nudd sem er samt ekki nudd, meira svona heilun. Maður finnur hita og bylgjur og líður eins og maður sé á vindsæng í karabíska hafinu. Mjög notalegt. Þetta væri eflaust vinsælla ef nafnið væri ekki svona fráhrindandi. Það var samt svo mikil hvítlaukslykt af gellunni sem var að framkvæma þetta að það truflaði einbeitinguna. Þessi sem ráðlagði mér að fara í þetta fullyrðir að þær sem komnar eru á tíma fari af stað innan sólarhrings frá svona meðferð og að hríðarnar verði sársaukaminni. Það væri nú ekki verra. Nú ætla ég að liggja hér uppi í rúmi með fartölvuna hans Hannesar og horfa á Nágrannaþætti þar til ballið byrjar. Ég get látið Hannes færa mér veitingar en það er verst að vera ekki með þvaglegg eða bleyju.
5/03/2005 07:57:00 e.h.
mánudagur, maí 02, 2005
Heilbrigðiskerfið ætlar að gefa Bumburassi séns fram á miðvikudag/fimmtudag á að koma í heiminn af sjálfsdáðum en þá verður gripið til örþrifaráða. Ég sé því fram á að komast í próf á morgun og sit hér sveitt við lærdóminn. Annars kemst lítið annað fyrir í hausnum en óþolandi auglýsingastef sem ég losna ekki við: "komd'út í plúús". Þetta er væntanlega úr auglýsingu Pús ferða en það smeygði sér þó inn í undirmeðvitundina á lymskulegri hátt. Ég hef nefninlega keypt mikið af drykknum Kristal Plús síðustu daga og fylli flöskurnar síðan af venjulegu vatni sem ég er alltaf með við höndina. Orðið Plús blasir því alltaf við þegar ég fæ mér sopa og veldur upprifjun áðurnefnds auglýsingastefs. Ég greip til þess ráðs áðan að klippa miðana af flöskunum og nú bíð ég átekta.
5/02/2005 07:03:00 e.h.
sunnudagur, maí 01, 2005
Lilli nennir ekki enn að feisa heiminn og situr sem fastast. Á morgun verður tekin ákvörðun um það hvenær ég verð sett af stað. Ætla þó að reyna að ná að fara í próf í skólanum á þriðjudaginn. Braut eldhússtól með þunga mínum í gær og vek athygli hvarvetna. Það er svolítið gaman að vera svona freak of nature. Tími varla að hætta því.
5/01/2005 06:59:00 e.h.
|
|
| |
|
|
|
