|
|
Jafnvel hinn minnsti froskur er mikill í sínum eigin forapolli
|
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
|
| |
fimmtudagur, júlí 29, 2004
Bless í bili. Ég er farin til Barcelona með þessum náungum:
Kem eftir viku. Mun sakna ykkar.
7/29/2004 04:24:00 f.h.
miðvikudagur, júlí 28, 2004
Annar bæjardagur með Bryndísi í dag. Hún þurfti að skoða laxveiðihjól í veiðibúð og ég að fara með símann í viðgerð. Ég virðist hreinlega ætla að sleppa með símaskrekkinn. Síminn er enn þá í ábyrgð svo ég ætti að fá viðgerðina eða nýjan síma frítt. Ég var bara ekkert að segja afgreiðslumanninum nákvæmlega hvað varð til þess að síminn "hrökk" í sundur. Bryndís gaf mér síðan síðbúna afmælis/brúðkaupsgjöf sem er alveg sérdeilis dónaleg bók sem heitir: Sex and the Married Girl. Í henni er t.d. kaflinn: The thrills and spills of baby-making sex. Athyglisvert.
7/28/2004 07:40:00 e.h.
Letidýr (Bradypus variegatus)
I'm sleeping my day awaaaayyyy. Og það er sko ekki eins kúl og það er í laginu. Ég hef alls enga sjálfsstjórn. Ég er með stöðugt samviskubit yfir því að vera ekki að gera neitt merkilegt en samt get ég ekki drullast til þess. Sef bara og ét og horfi aftur og aftur á heimildarmynd um mann sem smyr sig með kúk í nafni rokksins. Segi ykkur kannski betur frá honum á morgun. Bónusrokkstig fyrir þá sem vita hvern ég er að tala um.
Ég var að búa mér til pastarétt í dag og steikti beikon til að setja ofan í en var svo gráðug að ég át allt beikonið strax. Þetta er hræðilegt. Svo get ég ekki farið út í garð að sóla mig fyrir geitungum. Ég ætlaði að vera smá dugleg og hengja þvott út á snúru en þurfti að henda honum frá mér og hlaupa gargandi inn þegar ég sá tugi þeirra sveima illilega í kringum mannhæðarhátt illgresi sem vex hjá þvottasnúrunni. Til allrar lukku kom Bryndísin mín í heimsókn, hengdi þvottinn upp fyrir mig og fékk beikonlausan pastarétt að launum.
Þannig gekk nú dagurinn fyrir sig beisiklí. Þvílík spenna. Hvað skyldi gerast á morgun!!??
7/28/2004 01:37:00 f.h.
mánudagur, júlí 26, 2004
Það er ekkert smá gaman í sumarfríi maður! Rallandi um bæinn í sólinni með kreditkortið á lofti í tómu áhyggjuleysi. Reyndar ekkert gaman ef maður er einn en það vill svo heppilega til að Bryndís moggabeiban mín er líka í sumarfríi. Ég var að koma inn úr dyrunum eftir smá rall, búin að troða mig út af satay kjúklingasalati, bjór, ostaköku og Baileys kaffi. Ég keypti líka blóðhreinsandi heilsute og svaka lekkerar fjaðraspennur. Lífið er ljúft...(þar til maður fær visa reikning) og nú er ég tilbúin í bloggið enda hef ég frá ýmsu að segja:
Ég er nýkomin frá Flatey á Breiðafirði sem er staður fastur í tíma þar sem letin ein ræður ríkjum (ef maður kann ekki að veiða lunda og grásleppu og svona) . Þar dvaldi ég í viku í fullkominni afslöppun, sigldi smá á kajak, stundaði sólböð og sjóböð og las helstu tískubækurnar í dag: Da Vinci lykilinn og Svo fögur bein. Ljómandi fínar þótt sögulok beggja hafi pirrað mig. Hér eru nokkrar myndir úr Flatey:
 
  
 
 
 
Á fimmtudaginn kvaddi ég eyjuna og hélt aftur á meginlandið til þess að vera viðstödd útgáfutónleika Brúðarbandsins. Það var alveg gasalega lekkert og fínt. Ég skríkti af kæti og dillaði mér í eftirpartýi til næsta morguns og kom heim með flunkunýjan Brúðarbandshlýrabol og tvo diska, einn til gjafa og einn til þess að slamma við þegar ég er að taka til. Súperdúper skemmtilegur diskur. Til hamingju stelpur!
Á laugardeginum fórum við svo í alvöru brúðkaup til turtildúfnanna Jóhönnu og Þrastar. Ég veit fyrir víst að þau voru heldur kvíðin yfir því að ná ekki að toppa brúðkaup okkar hjónanna frá því í vor enda segja menn það hafa verið eitt besta brúðkaup í manna minnum. Leystu þau verkefnið snilldarlega af hendi og þótt stolt mitt hamli því að ég segi að það hafi toppað okkar þá jöfnuðu þau það að minnsta kosti. Presturinn notaði líkingar úr Star Trek við athöfnina og brúðarbíllinn bilaði, Hallelujah (Leonard Cohen / Jeff Buckley) var spilað á rafmagnsgítar og sungið í kirkjunni, boðið var upp á guðdómlegan grillmat í fánaskreyttri veislunni, nóg af búsi, hjónabandssælur í muffins formum, fánaberjatertu, skemmtilegar ræður, heimatilbúin skemmtiatriði yfir matnum og Gullfoss og Geysi sem spiluðu fyrir dansi. Við vorum með frábæra borðfélaga og skemmtum okkur tryllingslega vel. Hjónin voru stórglæsilega klædd en ekki er hægt að lýsa brúðarfatnaðinum almennilega með orðum og því miður er ég ekki með myndir á takteinunum. Batteríið kláraðist nefninlega í myndavélinni og ég náði bara einni mynd sem er af Hannesi að fá sér að borða. Ég nenni ekki einu sinni að birta hana. Þeir brúðkaupsgestir sem voru með myndavél og eru að lesa þetta mega endilega senda mér nokkrar í tölvupósti, takk (ekki þó eintómar myndir af þér Tobbi).
Það varð hins vegar smá dramatík hjá okkur eftir brúðkaupið. Veislan var haldin í veislutjaldi í Húsdýragarðinum og þegar gestir fóru að tínast í burtu var Hannes ófáanlegur til þess að taka leigubíl í bæinn því hann vildi endilega klappa selunum. Þegar því var lokið komumst við að því að allir voru farnir og við vorum lokuð inni í garðinum. Það eru tvö hlið á garðinum bæði risastór og há með beittum göddum ofan á. Ég reyndi að klifra en gataði hendina á mér á göddunum og hætti við. Nú var ég orðin mjög pirruð því ég vildi komast í bæinn en Hannes var svo rallandi fullur að hann fór bara að tala við selina aftur. Þá grýtti ég veskinu mínu inn í stíu sem Hannes sagði að væru úlfar í en ég náði því aftur óhult enda engir úlfar í Húsdýragarðinum heldur var þetta spýta sem leit út eins og úlfur. Við gátum loksins klifrað yfir aðeins minni girðingu og þá þurftum við að komast í leigubíl. Hannes var hins vegar í sínum eigin heimi og fór að labba í kolvitlausa átt svo ég strunsaði ein í burtu í gauðrifnum sokkabuxum í átt að bænum. Á leiðinni löngu reyndi ég að hringja í Hannes og á leigubíl en það var eitthvað að helvítis símanum svo ég reif hann í sundur af bræði. Þegar ég komst loksins í bæinn fór ég á Dillon þar sem ég hitti til allrar lukku tvær Brúðarbandsmeyjar sem hugguðu mig og leyfðu mér að nota símann sinn. Hannes komst sjálfur heim að lúlla en ég tjúttaði til morguns og skemmti mér stórvel.
Þannig var sagan krakkar mínir og ástæðan fyrir því að ekki verður hægt að hringja í mig á næstunni. Enda bara gott. Þessar farsímabylgjur steikja í manni heilann.
7/26/2004 05:46:00 e.h.
sunnudagur, júlí 25, 2004
Bara örstutt skilaboð til þess að láta vita að það þýðir ekkert að hringja í nýja símann minn því hann er ónýtur. Ég sneri hann úr hálsliðnum og braut hann í gær af reiði yfir því að vera læst inni í húsdýragarðinum og vera búin að rífa sokkabuxurnar mínar. Nánari útskýringar væntanlegar þegar þynnkan hefur minnkað.
7/25/2004 12:37:00 e.h.
fimmtudagur, júlí 15, 2004
Bless bless. Ég er farin til Flateyjar á Breiðafirði í viku chill og kajakróður. Kem aftur á fimmtudaginn gagngert til þess að vera viðstödd útgáfutónleika Brúðarbandsins. Verið þar eða verið ferhyrningar.
7/15/2004 10:36:00 e.h.
miðvikudagur, júlí 14, 2004
Kátínukvöld hjá okkur systkinunum í gærkvöldi. Fullt af ruslfæði og ruslmyndum. Reyndar bara tvær í þetta skiptið þar sem það var virkur dagur:
 
Ég hef verið á leiðinni að leigja Meet the Feebles í mörg ár en ekkert hefur orðið úr þar til nú. Systir mín er sjúklega hrædd við brúður svo við bjuggumst við því að hún fengi taugaáfall en hún harkaði þetta af sér með glæsibrag. Ég komst hins vegar ekki ósködduð frá þessu. Ofbeldið var stórfenglegt en brúðukynlíf er eitthvað sem ég hefði alveg getað lifað án þess að sjá. Ég mun aldrei geta litið Brúðubílinn sömu augum aftur.
Bubba Ho-Tep er undarleg mynd sem við fengum að láni hjá þessum gaur. Hún fjallar um baráttu Elvis við krabbamein í typpi og múmíu á elliheimili. Hljómar betur en það er. Bruce Campbell ætti þó að fá Óskarsverðlaun. Hail to the king, baby!
Bloggið verður ekki lengra að þessu sinni því ég ætla að fara að pota mér í háttinn. Er dauðþreytt eftir að hafa verið úti að lakka sólpallinn. Ég lærði mikilvæga lexíu í kvöld: Það er ekki sniðugt að fara út að lakka sólpall í uppáhalds náttbuxunum sínum.
7/14/2004 11:36:00 e.h.
mánudagur, júlí 12, 2004
I'm back in town baby eftir ansi skringilega helgi á Austurlandi. Það var 42 stiga hiti á mælinum á Egilsstöðum og andrúmsloftið súrrealískt eftir því. Við gistum í hálfgerðri kommúnu þar sem allra þjóða kvikindi lifa saman í sátt og samlyndi án þess að skilja hvert annað. Kvikindi þessi vinna hjá fyrirtæki Hannesar sem er með ýmis byggingarverkefni á Austurlandi. Helginni var eytt í að skoða nágrennið (Eskifjörð, Reyðarfjörð og Morðfjörð) og chilla í sólinni á svölunum hjá frændfólki Hannesar á Egilsstöðum. Foreldrar hans voru staddir þarna líka svo þetta var ágætis samkunda. Aðal ástæða heimsóknarinnar var þó að koma honum Jónsa vini okkar á óvart á þrítugsafmælí sínu en hann flutti búferlum til Eskifjarðar fyrir nokkru. Hann sá þó við okkur og hélt ekki afmælisveisluna fyrr en á sunnudagskvöldið þegar við vorum flogin aftur heim. En við héldum bara upp á afmælið hans sjálf á laugardagskvöldið með grillveislu fyrir framan húsið hans og buðum öllum Búlgörunum, Brazilíumönnunum og Pólverjunum ásamt einum tannlausum og óþolandi bitrum Breta. Bretinn fór svo í taugarnar á mér að ég fór snemma að sofa en öll hersingin fór á sveitaball með Sóldögg og skemmti sér vel:
Hannes og afmælisbarnið / Kasólétt kona afmælisbarnsins
 
Fjölþjóðleg grilveisla / Ég og Bretinn hryllilegi
 
7/12/2004 09:32:00 e.h.
fimmtudagur, júlí 08, 2004
Alveg var þetta stórkostleg auglýsing sem SS birti um daginn. Hún staðfesti það að hugmyndin sem ég fékk um helgina á Hard Rock var góð. Mér fannst allt of mikið af Bítlamyndum á staðnum og datt í hug að stofna keðjuna Harder Rock. Þar væri eins og nafnið gefur til kynna leikin harðari tónlist, tónleikar sýndir á risaskjá og minjagripir úr metal geiranum prýddu veggi. Matseðillinn myndi samanstanda af uppáhaldsréttum þekktra rokkara (Jonathan Davis' double pepperoni pizza, Rob Zombie's chef salad and James Hetfield's Icelandic SS pylsa) Aðeins yrði hægt að fá bjór að drekka fyrir utan kokteil hússins sem yrði óblandað viský með röri og regnhlíf. Góð viðskiptahugmynd fyrir framtakssama.
Ég kveð yfir helgina og flýg yfir til austurhluta landsins kl. 8 í fyrramálið. Þar mun ég fanga sólskinið, heilsa upp á iðnaðarmenn, gista í draugabæli, heimsækja tengdaættingja og fagna þrítugsafmæli Jóns Svans. Góðar stundir.
7/08/2004 10:18:00 e.h.
Ég sat heima fyrr í kvöld og var hálf óglatt vegna þess að ég var ekki að fara á Placebo. Ég var löngu búin að ákveða að sleppa þeim enda séð þá tvisvar áður á tónleikahátíðum en sökum þess að enn voru til miðar voru í mér einhver ónot. Þá gerðist það að ég bý mér til alveg magnaða nachos ídýfu sem gerði það að verkum að yfir mig helltist heilagur rokkandi. Ég skellti glimmeri í hárið, tók leigubíl niður í Laugardalshöll og verslaði mér miða á meðan fyrstu tónar lyfleysunnar flæddu fram í anddyri. Höllin var ekki full enda margir búnir að rokka yfir sig á tónleikasumrinu mikla og andinn og buddan ef til vill komin í þrot. Tónleikagestir voru steinrunnir og var hreyfing í lágmarki svo ég skellti mér fremst í þvöguna til þess að koma blóðinu á hreyfingu. Þar voru eintómir unglingar sem ég var með nett samviskubit yfir því að vera að kremja en ég fékk fyrir vikið þvílíkt útsýni yfir hverja einustu svitaperlu á fögru fési Brians Molkos. Tónlistin sem streymdi úr hljóðfærum og börkum liðsmanna var einnig undurfögur að venju og þegar lokatónarnir í Nancy Boy höfðu fjarað út gekk ég fullkomlega sátt út í miðvikudagsnóttina.
Nachos ídýfa sem lætur mann fara á Placebo tónleika
Innihald: rauðlaukur, rjómaostur, salsasósa, sveppir, tómatar, paprika, ostur
Aðferð: Fínsaxið rauðlauk og setjið í botninn á eldföstu móti. Hrærið saman rjómaost og salsasósu hellið yfir rauðlaukinn. Saxið sveppina og dreifið yfir sósuna. Saxið tómatana og dreifið yfir sveppina. Saxið paprikuna og dreifið yfir tómatana. Stráið að lokum rifnum osti yfir og skellið inn í ofn í einhvern tíma. Borðist með Nachos flögum.
Ath. Nauðsynlegt er að drekka heimabruggað hvítvín með þessum rétti ef Placebo áhrifin eiga að koma fram.
7/08/2004 03:20:00 f.h.
miðvikudagur, júlí 07, 2004
smjattpatti dagsins 
7/07/2004 12:36:00 f.h.
þriðjudagur, júlí 06, 2004
Ég þarf að fara að koma stafrænu myndunum mínum á netið. Hvaða ókeypis photo hosting síðum mælið þið með?
7/06/2004 11:32:00 e.h.
mánudagur, júlí 05, 2004
Þetta var súperfín og ljómandi afmælishelgi. Hún byrjaði á fiskigrillpinnum og hvítvíni á föstudagskvöldi og eftir matinn sömdum við Hannes lag saman sem heitir: "Hver vill bjóða mér í partý?" Pottþéttur sumarsmellur! Við vorum hins vegar ekki boðin í neitt partý svo við fórum að sofa og vöknuðum eldsnemma himinlifandi yfir því að geta byrjað daginn á réttum tíma. Eftir morgunmat og blaðalestur varð okkur smám saman ljóst að klukkan var bandvitlaus og var í raun 13. Við skelltum okkur þá í Kringluna til þess að kaupa afmælisgjöfina mína sem átti að vera gönguskór en enginn vildi aðstoða okkur við valið svo við fórum bara á Hard Rock þar sem við fengum okkur "Riders on the storm" kokteil í tilefni dánarafmælis Jim Morrisons. Um kvöldið snæddum við kalkún með fyllingu og sæta kartöflustöppu hjá foreldrum Hannesar og fórum í þrítugsafmælisveislu æskuvinar hans. Þar var kominn saman hópur ókunnugs fólks sem virtist vera af allt annarri tegund en við skötuhjúin og áttum við enga samleið með þeim (eða a.m.k. ég...Hannes getur blandað geði við allar tegundir fólks). Mér varð nóg boðið þegar Hannes setti "One" með Metallicu á fóninn og enginn þarna inni (fyrir utan afmælisbarnið) hafði nokkurn tíman heyrt lagið áður eða langaði til þess. Menn gerðu hróp að plötusnúðnum og báðu um Travis og Enrique Inglesias. Hannes tvíefldist allur við þetta og fór að reyna að mennta lýðinn um hina ýmsu tónlistarmenn (þá kom m.a. í ljós að fólkið hafði hvorki heyrt um eða í Nick Cave). Ég fór inn í barnaherbergi með símann og spilaði snake.
Afmælisdagurinn rann upp bjartur og fagur og var fyrri hluta hans eytt í að útbúa dýrindis kaffiboð. Ættingjar fóru að tínast inn með gjafir um þrjúleytið og kenndi þar ýmissa grasa. Upp úr pökkunum komu: Blómaskreyting, kökugafflar, Súper dúper sléttujárn, seðlar, ólífubakki, sinnep með koníaki, sinnepsskál, bíómiðar á Gretti, göngubuxur með afrennanlegum skálmum, sjóræningjaklútur, hátæknilegir göngusokkar, bleik stelpuvekjaraklukka, rós og reykelsi. Ljómandi fínt og flott allt saman.
Eins og glöggir lesendur tóku eftir þá afneitaði faðir minn mér um daginn þegar ég fór ekki á Deep Purple tónleikana og sagði að liðsmenn væru gamlir og ljótir. Sættir náðust þó í afmælinu og færði hann mér all sérstaka gjöf. Upp úr gjafapoka dró hann bananaklasa. Síðan dró hann upp fjólubláa sokka (purple). Næst gaf hann mér smekk (þar sem honum hafði mistekist að gefa mér góðan smekk í æsku) og að lokum afrit af nýjasta Deep Purple disknum: Bananas. Ég ætla bara rétt að vona að mér finnist diskurinn góður annars mun ekki sjá fyrir endann á þessu.
Þar sem Metallica var svo almennileg að bjóðast til þess að spila í afmælinu mínu buðum við nokkrum rokkurum heim um kvöldið til þess að horfa á fyrri hálfleik úrslitaleiksins og verða samferða á tónleikana. Við komumst klakklaust í Egilshöll en þá varð mér ekki um sel. Mér fannst aaaallllt of mikið af fólki og það kom ekki einu sinni með gjöf handa mér. Í staðinn skapaði það gífurlegan hita og svita sem fór að leka niður úr loftinu á mig í stríðum straumum þegar leið á tónleikana. Það var fyrir einskæra heppni að ég var nýbúin að geispa áður en ein slumman lét sig falla. Þarna hefði getað farið illa.
Eftir tónleikana ætluðum við að horfa á upptöku af seinni hálfleik leiksins en svo virðist sem vídeóið hafi ákveðið að hætta að taka upp þegar ég slökkti á sjónvarpinu. Eitthvað var tæknin þarna að stríða okkur...eða Hannesi þ.e.a.s því mér var drullusama.
Ég tel mér skylt að vara þá sem ætla í heita pottinn okkar á næstunni við. Hannes fór beint í pottinn löðrandi í 18.000 manna svita. Bara svo þið vitið hvað þið eruð að fara út í.
Afmælið hélt áfram í dag og fékk ég þessa fínu kórónu í leikskólanum:
Í leikskólafréttum er annars það að frétta að það fannst geitungabú í trénu beint fyrir ofan sandkassann í dag. Leikskólar Reykjavíkur eru alltaf að reyna að spara og hefur það oft grátbroslegar afleiðingar. "Meindýraeyðirinn" sem kallaður var til mætti allslaus á svæðið, klóraði sér í skegginu og bað um hrífu. Síðan dúndraði hann henni í búið svo það féll til jarðar og geitungarnir flugu bandbrjálaðir um leikvöllinn (krakkarnir voru úti að leika). Hann barði búið og þá geitunga sem eftir voru í því í mauk með hrífunni og einn stakk hann í eyrað á meðan. Þá loks sótti hann eitur og puðraði því eitthvað upp í tréð. Án þess að ég viti það held ég að þetta sé ekki alveg skotheldasta leiðin til þess að eyða geitungabúum.
Smjattpatti dagsins er: Prófessor Baunabelgur
7/05/2004 10:39:00 e.h.
sunnudagur, júlí 04, 2004
!!!!ÉG Á AFMÆL'Í DAG ÉG Á AFMÆL'ÍDAG ÉG Á AFMÆLI SJÁLFUR ÉG Á AFMÆLÍDAG!!!!!
27 ára rokkdauðaaldrinum náð.
Það fer að verða of seint í rassinn gripið að verða fræg áður en ég dey.
  
  
7/04/2004 10:54:00 f.h.
fimmtudagur, júlí 01, 2004
Smjattpatti dagsins er: Emma epli
7/01/2004 10:50:00 e.h.
Úff. Góð mynd. Góð mynd. Ekki langar mig að eignast nútímaungling.
7/01/2004 01:37:00 e.h.
|
|
| |
|
|
|
