sunnudagur, nóvember 30, 2003
Ég er svo upptekin af jólastússi að ég hef engan tíma til að blogga. Var að að þrífa ofnana og baka aðventukrans og súkkulaðibitakökur og nú er ég að fara niður í geymslu að ná í allt jóladraslið og gera nokkur kort. Osssalega gaman. Ég er bara rétt að tékka mig inn til þess að segja TIL HAMINGJU MEÐ AFMÆLIÐ GUNNI BRÓÐIR, en hann varð 15 ára í gær. Afi hans Hannesar og langamma áttu líka afmæli í gær en það þýðir víst lítið að óska þeim til hamingju á blogginu. Eða hvað. Afi hans Hannesar var náttúrulega í löggunni og er með sambönd út um allt. Það kæmi mér ekki á óvart ef hann vissi af þessu bloggi. Ég held að hann hafi látið einhvern framkvæma svona background tékk á mér þegar ég og Hannes byrjuðum saman. Anyways, til hamingju með afmælið allir! Og takk fyrir gjafirnar frá útlöndum mamma og pabbi! Og takk fyrir matarboðið Jóhanna og Þröstur! Klikkað góður matur og sorrí að ég sofnaði en þið getið sjálfum ykkur um kennt fyrir að bera allt þetta áfengi ofan í mig. Ég gerði annars svolítið vitlaust carreer move um helgina og mætti ekki í afmæli Rásar 2 af tómum kjánaskap. Hefði getað sleikt mig upp við einhverja fulla yfirmenn og látið þá endurráða mig. Oh well. Maturinn hjá Jóhönnu og Þresti bætti upp fyrir það. Hver hefði trúað því að kjúklingur yrði svona klikkað góður ef maður sturtaði salsasósu yfir hann? Ekki ég. Gleðilegan fyrsta í aðventu allir!
11/30/2003 09:29:00 e.h.
fimmtudagur, nóvember 27, 2003
Í dag bökuðu krakkarnir á leikskólanum piparkökur með hnerrum, slefi og hori. Svo á að bjóða foreldrunum upp á þær í foreldrakaffi eftir helgi. Það versta er að kökurnar voru ekki sérmerktar svo foreldrarnir verða ekki einu sinni að borða slef sinna eigin krakka. Það getur svo sem vel verið að allir gerlar drepist við bakstur en við fóstrurnar ætlum samt ekki að snerta á þessu.
11/27/2003 09:19:00 e.h.
Bang Bang! Var að koma af brazilískri gangsteramynd. ROSALEGA góð.
Ef þið viljið annars búa til eðlilegan blóðlit mæli ég með því að blanda saman bleikum og gullituðum glerlitum. Við vorum nefninlega að föndra jólagjafir í leikskólanum í dag og það slettist svolítið á hnúana á mér og festist þar. Það hefur greinilega verið alveg sérstaklega líkt blóði því fólk var að spyrja mig í allan dag hvað hefði eiginlega komið fyrir og hvort ég ætlaði ekki að fara að búa um þetta. Eftir vinnu skrapp ég svo í snyrtivörubúð til þess að kaupa mér púður og ég hélt að það myndi líða yfir afgreiðsludömuna. "jiiiiii vissirðu að það blæðir alveg svakalega úr þér!?", sagði hún og náfölnaði. "Þetta er allt í lagi, ég vinn á leikskóla", svaraði ég og fattaði ekki fyrr en seinna hversu fokked opp það svar var.
11/27/2003 12:03:00 f.h.
miðvikudagur, nóvember 26, 2003
Jæja, þá er potturinn loksins kominn í gang með nuddi, ljósi, bjórhillum og öllu. Við vígðum hann á laugardaginn með pompi, pragt, jarðaberjafreyðivíni, Sæma, Ásgeiri, Ragga sumarstarfsmanni, Jónsa og Huldu en þau síðastnefndu komu alla leið frá Eskifirði til að prófa gripinn. Við vorum sjö í pottinum og hefðum getað komið fleirum fyrir. Að vísu var vatnið brúnt en það var bara betra. Viðurinn litar nefninlega svolítið fyrst og svo angar maður eins og skógur á eftir. Eitt finnst mér samt ógeðslegt. Hann á alltaf að vera í gangi svo það frjósi ekki í leiðslunum. Hannes segir að það eigi ekki að skipta um vatn í honum nema á nokkurra MÁNAÐA fresti. Hann segir að það sé svo góð dæla og filter að það hreinsi allan skít og svo fylgdu einhverjar klórtöflur og alls konar ph gildis efni og ég veit ekki hvað. Ojj. Mér finnst ekki rómó að fara ofan í vatn sem er löðrandi í margra manna og mánaða gamalli húðfitu og guð má vita hverju. Ég veit að það er þannig í sundi en þá er fólk alla vega búið að fara í sturtu fyrst. Hjá okkur á fólk eftir að hlamma sér ofan í pottinn blindfullt og svitugt með bremsuförinn í brókunum. Allt í einu finnst mér þessi pottahugmynd ekki svo aðlaðandi. En jæja, back to the party því ég verð að lokum að hrósa gestunum okkar frá Eskifirði. Klukkan þrjú þegar Hannes drapst, Raggi fór heim og ég, Sæmi og Ásgeir fórum á trúnó í pottinum þá tóku Jónsi og Hulda sig til og tóku til og vöskuðu allt upp! Aldrei hefur verið jafn yndislegt að vakna eftir partý. Takk Takk!!!
11/26/2003 12:23:00 f.h.
föstudagur, nóvember 21, 2003
Til hamingju með afmælið pabbi!
11/21/2003 11:51:00 e.h.
 
Skrítið bíó í gær ma'r. Bryndís Moggabeiba bauð mér í Regnbogann á boðssýningu á myndinni Salt. Aldrei hef ég lent í þvílíkum og öðrum eins suðupotti af hipp og kúl celebritíum. Ég stóð bara og glápti og leið eins og ég væri búin að smygla mér inn á einhverja leynisamkomu.
Ég hefði í raun alveg getað smyglað mér inn þar sem enginn var spurður um miða. Ætli frægt fólk móðgist ekki bara ef einhver efast um að því hafi verið boðið. Ég hef greinilega litið út eins og ég væri somboddí. Anyway, þótt þeir hefðu beðið um miða hefðu ekki verið næg sæti fyrir alla því það voru gefnir út mun fleiri miðar en sæti voru í salnum. Þetta er leiðinlegur siður sem fjölmiðlaplöggarar stunda því þeir eru svo hræddir um að enginn mæti. Við og um 1/4 hluti gestanna náðum sætum en hinir þurftu hreinlega frá að hverfa. Afar ósmekklegt. Það sem var hins vegar afar smekklegt var teitið sem haldið var eftir myndina á Hótel Borg í boði bandaríska sendiráðsins. Frítt vín, my favorite. Ég þurfti að sturta því í mig í hvelli því Bryndís og Steini voru orðin sybbin og svöng og vildu strax fara. Aumingjar!!! Ég var ekki orðin nógu full til að hengja mig á eitthvað celebritíið og þurfti því nauðug að fara heim og hélt þar vöku fyrir Hannesi með dónabröndurum fram á nótt.
Já myndin já. Hún var ágæt en mjög langdregin. Ég las einhvers staðar að leikstjórinn hefði verið heilt ár að klippa hundrað klukkustundir af myndefni niður í fjóra klukkutíma. Hann þurfti þá að fá utanaðkomandi aðstoð við að koma myndinni niður í einn og hálfan tíma. Samt varð hún svona yfirmáta langdregin. Grey kallinn. Til gamans má geta að Davíð æskuvinur hans Hannesar úr Breiðholtinu leikur aðalhlutverkið. Hann er æði.
Góða nótt
11/21/2003 01:26:00 f.h.
þriðjudagur, nóvember 18, 2003
Eisn og þið hafið eflaust tekið eftir hefur Steinalinkurinn hér til vinstri legið niðri undanfarið. En ekki örvænta því hann er kominn aftur. Steini gerði nefninlega:
"heiðalega tilraun til að flýja undan ógnarvaldinu, sem þessi endalausu stafrænu tjáskiptaform þjóna. Hugsjónin var að vera bara með gamla góða analog hluti eins og munn, eyru, augu og líkamstjáningu til að ég gæti miðlað skoðunum mínum og ást. En...ég lét bugast... aftur. Ég var sokkinn of djúpt í blekkingarvefinn.
Guði sé lof fyrir það. Velkominn aftur Steini.
11/18/2003 10:30:00 e.h.
You are Mike Patton.
Which music god are you?
brought to you by Quizilla
Yeah!!!!
11/18/2003 08:56:00 e.h.
mánudagur, nóvember 17, 2003
ÞAÐ ER LÚS Í LEIKSKÓLANUM!!! Ég er ekki alveg að höndla þetta. Ég hef áður unnið á leikskóla þegar margra vikna lúsafaraldur gekk yfir og var það einn versti tíma ævi minnar. Ég fékk aldre lús en klæjaði stanslaust, fékk martraðir, sá flösuna mína hreyfast og leit á börnin sem litla ógeðslega sníkjudýrahýsla. Ég hét því að næst þegar þetta gerðist myndi ég ganga með sundhettu þar til yfir lyki. En fyrst ég er orðin deildarstjóri og svona vil ég ekki líta út eins og algjör klikkhaus. Enda eru foreldraviðtöl á morgun.
Annað í fréttum er það ég hef tekið Ágústu Johnson myndböndin úr plastinu og þetta er þriðji dagurinn í röð sem ég hamast á fullu fyrir framan sjónvarpið. Fyrsti dagurinn var ömurlegur en eftir að ég lækkaði í hljóðinu og setti Aphex Twin, Chemical brothers og Atari Teenage Riot á gengur þetta eins og í sögu. I'm getting buns of steels here people.
Já og enn annað í fréttum er það að ég keypti heilan helling af drasli í Þorsteini Bergmann á Skólavörðustíg. Nú er bara að fara yfir jólagjafalistann og sjá hvaða fólk passar við draslið. Þetta er brilljant búð og kallinn gaf mér glasamottur og risastóran bleikan afþurrkunarklút í kaupbæti þar sem ég er svo góður viðskiptavinur. Þau sem eiga búðina eru með einhvern aðgang að risastórum lager af ónotuðu 60's og 70's búsáhöldum og drasli sem virðist aldrei tæmast. Þarna höfum við keypt mikið af góðu dóti í gegnum tíðina eins og t.d. forláta skeggbolla sem er sérhannaður til þess að menn með yfirvaraskegg bleyti það ekki við drykkjuna og dropastoppara sem er apparat með svampi sem fest er á teketil svo dropar leki ekki niður á hann af stútnum. Æðisleg búð.
11/17/2003 09:49:00 e.h.
sunnudagur, nóvember 16, 2003
Þetta er búin að vera afar róleg helgi. Ég og Hannes vorum bara heima að knúsast og gera jólahreingerningu. Sú eina sem gerði skandal var hún Ella eðla. Við leyfum henni stundum að ganga lausri og þar sem hún fer yfirleitt beint upp í gluggakistu og flatmagar þar tímunum saman höfum við ekki miklar áhyggjur af henni. Í þetta sinnið datt henni í hug að smakka á bandinu sem notað er til að draga rúllugardínurnar upp. Þetta er óvenjulangt band, c.a. 3 metrar og þegar ég tók eftir þessu var hún búin að kyngja alla vega einum metra og var sem sagt föst við gardínurnar. Ég náði að draga nokkra slímuga sentímetra upp úr henni en þorði ekki meir því þetta var ansi fast og ég vissi ekki nema ég myndi draga úr henni inniflyn eða eitthvað. Í örvæntingu minni klippti ég því á bandið og hún kláraði spottann sem eftir var. Nú fylgjumst við spennt með hvort hún nær að kúka þessu eða ekki. Við erum búin að gefa henni sveskjur, banana og trefjaduft en hún hefur ekki kúkað enn og er orðin svolítið gráleit. Við getum ekki farið með hana til dýralæknis því þeim er víst skipað að svæfa öll ólögleg dýr sem þeir fá til meðferðar. Ég er samt ekkert mjög stressuð yfir þessu. Hún er orðin 7 ára, hefur étið allan andskotann þar á meðal þurrkaðar ilmjurtir og tvisvar sloppið út um hávetur og hálffrosið. Það þarf meira til að granda henni Ellu en metri af gardínubandi.
Svo mæli ég með endurgerðinni af Texas Chainsaw Massacre. Ég, Hannes og Svaný systir fórum á miðnætursýningu á henni um helgina. Endurgerðir fara yfirleitt í taugarnar á mér en þessi er frábær. Hún fer líka frjálslega með og er töluvert frábrugðin upprunalegu myndinni, og ekki á verri hátt. Gaman líka að vera í bíó þegar öllum bregður svona mikið. Geðveik mynd og ég var ekki frá því að ég heyrði keðjusagarhljóð þegar ég kom út á bílastæði.
11/16/2003 10:01:00 e.h.
föstudagur, nóvember 14, 2003
Jæja...engin komment og enginn online. þið hafið greinilega ekki beðið í ofvæni eftir að ég segði frá leyndóinu sem ég mátti ekki segja frá fyrr en í dag. Og ekki lesið þið fylgiblað Moggans á föstudögum mjög ítarlega því ekki hafið þið látið rigna yfir mig lofinu, háðinu eða skítkastinu. Ég var nebblega beðin um að skrifa pistilinn Óverjandi afstaða fyrir blaðið og birtist hann ásamt afar asnalegri mynd af mér í blaðinu í dag. Það var sko leyndóið. En hey, ég er alveg til í að kasta perlum fyrir svín og birti því pistilinn og myndina hér:
Óverjandi afstaða: Berglind Björk Halldórsdóttir
Eintómt hálfkák
,,Kill Bill?....nei vitið þið, mér fannst hún ekkert sérstök." Þegar ég læt þessi orð falla á mannamótum, horfir fólk á mig eins og ég hafi migið á mitt stofugólfið enda þykir það nánast guðlast að finnast þessi mynd ekki snilldarverk. Ég er undir eins afskrifuð sem afþreyingarmenningaróviti og ekkert frekar mark tekið á mér á því sviði. Af þessum orsökum hef ég varla þorað út úr húsi eftir að ég sá þriðju Matrix myndina um daginn. Ég er svo hrædd um að missa út úr mér hversu óendanlega leiðinleg mér þótti hún. Ég held að mér hafi ekki leiðst svona mikið í bíó síðan ég sá aðra Matrix myndina fyrir nokkrum mánuðum.
Fyrst og fremst gremst mér það að vera dregin á asnaeyrunum til þess að sjá hálfar kvikmyndir. Þessi tískubylgja sem ríður nú yfir Hollywood og felur í sér að skella hálfkláruðum myndum í kvikmyndahús er algerlega óþolandi. Ég á nógu erfitt með að sætta mig við þetta 10 mínútna hlé í bíó sem Íslendingar neita að leggja af. Margra mánaða hlé nær engri átt.
Vissulega er þetta snjöll markaðsbrella en að mínu mati ber þetta einnig merki um viðvaningsskap í kvikmyndagerð. Þegar ég var í skóla drógu kennararnir mann niður fyrir að skila lengri ritgerðum en til var ætlast. Góð ritgerð hélt sig innan lengdarmarka og hafði upphaf, miðju og endi. Eftir því sem ég kemst næst hafa flestar kvikmyndir lotið sömu lögmálum í gegnum tíðina. Að sjálfsögðu eru undantekningar á þessu. Ef kvikmyndin eða ritgerðin er nógu helvíti góð og heldur manni föngnum skiptir ekki máli hversu löng hún er (lesist: Lord of the Rings). Kill Bill og Matrix 2 og 3 hafa einfaldlega ekki það sem til þarf og þær batna ekkert við það að vera klipptar í sundur.
Ég efast ekki um að hægt sé að skrifa doktorsritgerð og bækur um tákn og boðskap Matrix þríleiksins en þegar öllu er á botninn hvolft voru síðustu Matrix myndirnar lítið annað en langdregnar ástarvellur með slagsmálum og sprengingum. Fyrsta myndin var frábær, það er óumdeilanlegt. Ég hef ekkert á móti framhaldsmyndum sem slíkum en þeir Wachowski bræður hefðu átt að vera duglegri á klippigræjunum og skella bestu bitunum saman í eina framhaldsmynd.
Tarantino hefði einnig mátt troða Billa í eina mynd fyrir kvikmyndahúsin og gefa lengri útgáfuna út á DVD diski. Hann var greinilega svo upptekinn af eigin snilldargáfu að hann tímdi ekkert að klippa. Það kemur því á óvart að hann hafi tímt að höggva hana í tvennt. Vissulega er myndin sjónræn veisla en það eitt gerir ekki góða kvikmynd. Sagan er ofureinföld, atriðin langdregin og persónurnar ískaldar. Þetta virðist vera einhvers konar stílæfing hjá honum og meðvituð tilraun til þess að gera "költ" mynd. Og það tókst greinilega. Til hamingju.
Kvikmyndaverin og kvikmyndagerðamennirnir spara auðvitað pening á því að taka fleiri en eina mynd upp á sama tíma og því er þessi tíska eflaust komin til að vera. Verði þeim að því. En ef þeir ætla sér ekki að fara að gera heilar myndir þá finnst mér að miðaverðið ætti að lækka. Ef ég á að borga mig inn á hálfkláraðar myndir þá vil ég líka borga hálft verð. Og hananú.
11/14/2003 08:37:00 e.h.
fimmtudagur, nóvember 13, 2003
Afsakið bloggleysið í gær en ég lenti bara í svo frábæru eins manns partýi að ég komst ekki í tölvuna. Þannig var mál með vexti að ég ætlaði að ráðast í smá jólahreingerningu eftir vinnu. Og eins og hver heilvita maður veit er ekki hægt að taka til nema maður setji góða tónlist á og hækki græjurnar í botn  . Það sem færri vita er að ég er þeirrar nattúru gerð að þegar ég heyri virkilega góða tónlist þá langar mig óstjórnlega í bjór. Og eins og ég minntist á í síðustu bloggfærslu höfðum við hjónaleysin einmitt nýverið fest kaup á nokkru magni af diet bjór sem lá þarna ískaldur og freistandi í bakgarðinum. Eitt leiddi því af öðru og jólahreingerningin vék brátt fyrir bjórdrykkju, dansi og söng inni í stofu. Þetta var eitt skemmtilegasta partý sem hef nokkurn tíman tekið þátt í. Frábær félagskapur og enginn hálfviti að fikta í græjunum. Ég endaði svo partýið með því að baka smákökur, fara í bað í öllum fötunum og horfa á restina af 70 mínútum. Svo fór ég bara að sofa en Hannes missti af öllu saman því hann var að vinna fram eftir. Ég held að hann trúi þessu ekki enn þá.
Talandi um partý. Athugasemd mín um snakkleysi í gleðskap Hagnýtra fjölmiðlunga um daginn fór skiljanlega fyrir brjóstið á gestgjafanum. Hann hefur nú sent mér bréf þar sem hann útskýrir fyrir mér ástæður snakkleysisins og eru þær fullkomlega réttlætanlegar:
Vegna ábendingar Bryndísar las ég frásögn af drykkjunni í vefdagbók
Berglindar og móðgaðist strax ákaflega. Hér eru þrjár góðar ástæður fyrir
því að einhleypir karlmenn (og fólk með viti yfirleitt) bjóða ekki upp á
snakk í drykkjuveislum:
1) Þær eru DRYKKJUveislur. Fólk getur étið heima hjá sér og komið svo í
partý og drukkið brennivín eins og menn.
2) Snakki fylgir eintómur sóðaskapur og maður finnur það undir sófum og í
skúmaskotum allt að ári eftir neyslu þess.
3) Snakk er fyrir homma (og það voru engir á gestalistanum).
Bryndís, viltu vera svo væn að framsenda þennan póst til Berglindar sem nær að dylja netfang sitt fullkomlega (kannski skiljanlegt vegna umdeildra skrifa hennar á síðuna).
Með virðingu,
Atli Steinn Guðmundsson
11/13/2003 09:10:00 e.h.
þriðjudagur, nóvember 11, 2003
Nú var svolítið skemmtilegt að gerast en það er algjört leyndó svo ég get ekki sagt ykkur frá því fyrr en á föstudaginn. Hí hí. Best að ég segi þá bara frá einhverju leiðinlegu, eða svona þannig. Ég hef svakalegar áhyggjur af gegndarlausri matargræðgi okkar Hannesar. Við erum bæði komin með bumbur en það stöðvar okkur ekkert. í fyrradag fórum við út að grilla rétt undir miðnættið og drukkum bjór með og í gærnótt vaknaði ég til þess eins að fá mér spaghettí og kók. Nýju Ágústu Johnson líkamsræktarspólurnar liggja enn óopnaðar inni í skáp og ég veit ekkert hvar árskortin í ræktina eru. Og svo eru að koma jól! Fokking hell maður. Geiri í Maxims léttist um 30 kíló með því að hætta að borða eftir kl. 17 á daginn. Það ráðlögðu strippararnir honum. Ég gæti það ekki. Við höfum engan viljastyrk. Eða svona þannig. Við stigum alla vega eitt skref í rétta átt og keyptum diet bjór með þriðjungi færri kaloríum.
11/11/2003 06:40:00 e.h.
mánudagur, nóvember 10, 2003
Hver er með umboðið fyrir Kelloggs á Íslandi? Ég heimta að þetta verði flutt inn.
11/10/2003 09:23:00 e.h.
sunnudagur, nóvember 09, 2003
Ég þoli ekki sunnudagskvöld, þau eru svo sorgleg. Tíminn hlaupinn frá manni enn einu sinni. Þessi helgi fór öll í að jafna sig á hóstaköstum og snýtingum. Hannes er að verða geðveikur því ég get ekki komið út úr mér setningu án þess að hósta og held fyrir honum vöku á næturnar. Samt er ég ekki með hita og get því ekki með góðri samvisku skrópað í vinnunni. Hannes keypti einhverja ofur hóstamixtúru sem getur samkvæmt upplýsingum á bakhlið valdið ofskynjunum. Hún virkaði ekki á hóstann sem hefði verið í lagi ef ég hefði a.m.k. fengið ofskynjanirnar, en það gerðist bara ekki neitt. Áfengi sló heldur ekki á hóstann en á því var dreypt bæði föstudags- og laugardagskvöld eins og góðra manna er siður.
Á föstudaginn var haldið pottapartý. Við höfum nú haldið tvö slík í tilefni þess að við erum komin með heitan pott þótt hann sé ekki enn tilbúinn. Píparinn sem á að tengja hann er alltaf fullur svo við höfum ekki getað notað hann. En það var samt gaman. Frændi Hannesar er í kokkanámi svo við létum hann bara elda. Geeeeekt þægilegt.
Reyndar elduðu allir svolítið sjálfir því við vorum með svona Raclette grill á borðinu sem gestirnir steikja kjötið sjálfir á. Geeeeekt gott. Ef gestir kvöldsins eru að lesa þetta...sperrið þá eyrun og augun því nú er komið að stórri játningu. Muniði eftir nautakjötinu sem allir voru sammála um að væri langbesta kjötið...þetta sem Ragnheiður hin matvanda sagði að brááááðnaði upp í manni...Well.....þetta voru folaldalundir!!!
 
Ekki brjálast út í mig, Hannesi og Atla datt þetta í hug. Hannes vildi sanna þetta sem hann er alltaf að tala um að fólk hafi svo mikla fordóma gagnvart sumum mat að það gefi honum ekki séns. And I think he proved it. Veriði bara fegin að hann fann ekki rottukjöt.
 
Svo átti að vera ananas í eftirmat en enginn hafði lyst, sérstaklega ekki eftir að Hannes reyndi að troða honum upp í rassinn á sér. Miklar umræður sköpuðust hins vegar um hvar og hvernig ananasar vaxa. Á hvolfi, upprétt eða á hlið á trjám, runnum eða í jörð? Ef einhver gæti gefið mér þær upplýsingar væri það vel þegið. Ég fann þessa mynd af ananastré á Fiji, en get ekki séð hvort þetta er í raun ananas sem hangir í því eða eitthvað annað.
Ekki var ég fyrr búin að jafna mig á þessu partýi að haldið var af stað í annað á laugardagskvöld. Hagnýtir fjölmiðlungar hittust hér í næstu götu við mig á Atlastöðum, færri þó en höfðu boðað komu sína.
Þar var jú vissulega glaðst en fólk þó ekkert mikið að sleppa fram af sér beislinu. Þessi partý byrja oft eins og hringborðsumræður í fréttatengdum sjónvarpsþætti en þegar glösunum fjölgar og endaþarmsmök komast inn í umræðuna fer gamanið að glæðast. Þegar komið var á það stig í þetta sinnið voru ansi fáir eftir og ég aðframkomin af hósta svo ég rölti bara heim. (ps: ég verð að minnast á snakkleysið í partýinu en ég hef tekið eftir því að ef einhleypir karlmenn halda partý er aldrei boðið upp á snarl. Merkilegt helvíti) (pps: Svanhvít og Björn - þar sem kom í ljós að þið erum laumulesendur bloggsins krefst ég að þið skrifið í gestabókina!)
11/09/2003 08:28:00 e.h.
föstudagur, nóvember 07, 2003
BOOOOOORING....Matrix 3 var eintóm leiðindi. <*ritskoðað* Hér var texti um hversu mikið Matrix sökkaði en honum var kippt út tímabundið þar sem ég er að skrifa grein um tengt efni og ætla að ritstela frá sjálfum mér>
11/07/2003 01:13:00 f.h.
miðvikudagur, nóvember 05, 2003
What the....Þetta beið mín í tölvupósthólfinu þegar ég kom heim:
 
ÍÍÍÍJJJÚÚÚ. En þetta kætti mig. Minnti mig á það þegar bekkurinn minn í MR vildi dimmitera sem eggjastokkar. Talandi um skóla þá kætti það mig enn meira að sjá þetta bréf í pósthólfinu:
...komin er nú stundin/vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Með þessum orðum Valdimars Briem mætti lýsa tilfinningum hagnýtra
fjölmiðlunga vetrarins 2001 - 2002 en nú er einmitt komið að því að skrúfa tappann af og rifja upp Guðbjargarveturinn sem svo hefur verið nefndur í íslenskum fjölmiðlum.
Ég býð 2002 árganginn úr hagnýtri fjölmiðlun hér með velkominn að heimili mínu, laugardaginn 8. nóvember næstkomandi klukkan 20. Munu þar ófá tárin falla yfir ljúfsárum æskuminningum, brostnum draumum, nýjustu kenningum Galtungs og Ruge og heimsþorpspælingum McLuhans.
Þeir sem búa yfir einhverri vitneskju um póstföng Beddu og hins
suðurlanghyltska Gunnars vinsamlegast framsendi póst þennan þá leið.
Annars hlakka ég bara allranáðarsamlegast til að sjá ykkur.
Með klám- og ofbeldiskveðju,
Atli Steinn Guðmundsson
Þá er sem sagt búið að redda helginni. Jibbí!
11/05/2003 09:36:00 e.h.
þriðjudagur, nóvember 04, 2003
Þetta er fáránlegt. Ég hélt ég væri að skipta yfir í stressminni vinnu þegar ég byrjaði aftur á leikskólanum. Að ég þyrfti ekki að taka vinnuna með mér heim og gæti notið lífsins betur. Boy was I wrong. Hér sit ég heima utan míns vinnutíma eins og svo oft áður á engum launum með magann í hnút að reyna að skipuleggja starfið á deildinni svo það gangi upp og öllum líki. Ég get ekkert skipulagt mig í vinnutímanum því það eru alltaf einhverjir starfsmenn veikir. Og jú það þarf víst að skipuleggja leikskólastarf. En fyrr má nú aldeilis fyrr vera. Lærðir leikskólakennarar hafa að mér finnst svolítið látið gleðina og skemmtunina sem ætti að einkenna leikskóla víkja fyrir tilraunakenndri kenningamergð og allt of stífu skipulagi. Það má varla lengur syngja lag, fara í leik eða föndra án þess að tengja það fjölmenningu og ég á fullt í fangi með að troða jóga, tónlistarkennslu, föndri, sögu- og söngstundum, útiveru og leikjum inn í "vinnu"dag 18 tveggja til þriggja ára öskrandi barna sem hafa aðeins eitt og hálft herbergi til afnota, þurfa líka að borða og kúka og vilja helst og læra mest af því að leika sér frjálst. Svo þarf maður að skila skriflegum skýrslum um þetta til þess að sanna að það sé verið að vinna eitthvað á deildinni. Samt eru foreldrar, starfsfólk og leikskólastjóri alltaf óánægðir með eitthvað og það er litið þvílíkt niður á mig þar sem ég er ekki faglærð. Afsakið röflið, en ég verð að pústa út einhverstaðar. Hannes er orðinn hundleiður á að hlusta á mig svo ég gerið það bara hér enda les hann ekki bloggið. Ég væri helst til í að vinna í dósaverksmiðju akkúrat núna.
11/04/2003 11:15:00 e.h.
mánudagur, nóvember 03, 2003
Nei hæ. Hvað segiði? Eruði til í smá eftirhelgarblogg?....eraggi?....Jú ég hélt það, enda ekki hægt að byrja vinnuvikuna almennilega án þess. Ég skemmti mér ljómandi vel um helgina takk fyrir og það tiltölulega án þess að fara úr húsi. Á Hrekkjavökuföstudeginum héldum við systkinin og my monster of a television enn eitt hryllingsmyndakvöldið. Myndirnar að þessu sinni voru:
   
Þessi síðasta þarna skemmdi næstum því kvöldið. Þvílík leiðindi. Ein besta hryllingsmynd allra tíma my ass. En hún gerði það ekki og það var brjálað stuð eins og sjá má:
 
 
 
 
 
 
 
Svo var það gæsin maður. Á laugardagskvöldið buðum við Jóhönnu og Þresti í mat enda höfum við vanrækt þau í lengri tíma. Ég fékk nákvæmar upplýsingar í símann um hvernig á að elda svona fygli en fór samt að kjökra þegar Hannes tók hana úr plastinu. Hún var með skotsár, það hékk eitthvað ógeð út úr henni og það var enn þá fiður neðst á löppunum. Aðeins of raunverulegt fyrir mig, borgarbarnið. En viti menn, þetta var kliiiiiiiiiiiiiiiiiikkkkað gott. Við Hannes tróðum inn í rassgatið á henni þurrkuðum eplum, sveskjum og hnetum, söltuðum, pipruðum og höfðum hana inni í ofni í tvo tíma, Jóhanna gerði Waldorf salat og setti Dijon sinnep í bláberjasósuna mína og Þröstur skenkti brjálæðislega góðu en illa lyktandi rauðvíni í glösin. Æði. Uppáhalds maturinn minn núna. Ef við Hannes höldum einhvern tíman jólin eða áramótin sjálf ætlum við sko að hafa svona en ekki hamborgarahrygg. Já og í gleði okkar drukkum við ótæpilega gæsinni til heiðurs tískudrykk dagsins Mojitos sem þau skötuhjúin útbjuggu. Hann hafði undarleg áhrif á karlmennina eins og sjá má:
 
 
 
 
 
Svo fórum við ekkert út og það var bara fínt, en daginn eftir fórum við þunn í skírnarveislu. Barnið hét Arnbjörn Tímotheus. Hann verður töffari.
11/03/2003 11:19:00 e.h.
|
|
