|
|
Jafnvel hinn minnsti froskur er mikill í sínum eigin forapolli
|
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
|
| |
miðvikudagur, apríl 30, 2003
Ég lenti í enn einu kúkaævintýrinu í vinnunni í dag. Það var svo æðislegt veður að við fórum í gönguferð í Hljómskálagarðinn með nesti og 20 börn. Þar er hægt að láta krakkana hlaupa út allt eins og beljur að vori og einnig eru þar leiktæki, bekkir, grill og allar græjur fyrir yndislega dagstund í sólinni EN ENGIN KLÓSETT! Það var þarna jú einhver skúr en það var búið að negla vel og vandlega fyrir hann svo krakkarnir pissuðu í grasið. No big deal....nema hvað að einn þurfti að kúka og tók ég að mér að fara með hann á næsta almenningsklósett sem var í töluverðri fjarlægð fyrir 3 ára barn, í Félagsstofnun stúdenta. Fjarlægðin gerir fjöllin blá og lætur krakka kúka í brækur sem þessi og gerði þrátt fyrir öll mín hvatningarorð. Ég vorkenni konunni sem kom inn á klósettið og þurfti að láta sem ekkert væri þrátt fyrir magnaða lyktina. Mín fyrstu viðbrögð voru að henda nærbuxunum hans í ruslið en þar sem ég hélt að hinar fóstrurnar myndu stimpla mig aumingja og mamman yrði fúl, veiddi ég þær upp úr og þvoði þær with my own bare hands í vaskinum. Algjör hetja. Þegar við komum til baka var verið að halda aftur á leiskólann og ekki seinna vænna. Allir orðnir pirraðir og krakkinn með fæðuofnæmið orðinn eins og hamstur í framan út af einu mjólkurkexi. Yndislegur dagur engu að síður.
4/30/2003 03:29:00 f.h.
Nadine Cooper Lewis: Þú ert fyrrverandi trailer trash sem giftist upp fyrir þig og ert stanslaust að reyna að þóknast kallinum þínum sem vill samt bara skilja við þig. Þú ert ekki allt of gáfuð og reynir að bæta upp fyrir það með ýmsum ráðum, en yfirleitt til einskis.
Hvaða Leiðarljós karakter ert þú?
brought to you by Quizilla
4/30/2003 02:57:00 f.h.
Ég tók aðeins skárri mynd í kvöld heldur en í gær. Reyndar var hún bara mjög góð. Jeremy Renner , gaurinn sem leikur Jeffrey Dahmer er alveg svaðalega sætur. Reyndar var Jeffrey Dahmer sjálfur ansi sætur. Hann hlýtur að vera með myndarlegustu fjöldamorðingjum sögunnar eins óhugnarlega og það hljómar. Þótt þetta sé fjöldamorðingjamynd er hún frekar róleg. Ógeðið og spennan er í lágmarki en hún er mjög töff og tónlistin flott. Þeir sem ekki þekkja söguna á bakvið hina morðóðu samkynhneigðu mannætu Dahmer en eru forvitnir ættu fyrst að kynna sér hana á netinu því myndin er án raunverulegs söguþráðs og enda. Ég gef henni 8,5.
4/30/2003 01:02:00 f.h.
þriðjudagur, apríl 29, 2003
Hér verður kúkað gjörsamlega yfir myndina Waking life. Þeir sem fíluðu myndina og fundu í henni einhvern djúpan tilgang tilverunnar ættu að hætta að lesa svo þeim sárni ekki. Ég á bara ekki eitt einasta orð. Þvílík leiðindi! Þvílík leeeeeeeeeiðindi!! Þvílíkt og annað eins tilgerðarlegt rusl! Einn og hálfur tími af menntunarsnobbskönum að halda heimspekilegar einræður og velta sér upp úr existensíalískum pælingum. ÚÚÚÚ hljómar djúpt, úúúúúúúuú þú hlýtur að vera mjög grunnhyggin manneskja að fíla ekki þessa mynd, þú hefur bara ekki SKILIÐ hana. FOKK OFF! I'll have you know að ég brilleraði nú alveg í Heimspekilegum forspjallsvísindatímum í HÍ en slíkar pælingar eru best geymdar í höfðinu, bókum eða í skólastofum ekki í tölvuteiknaðri bíómynd í fullri lengd. A.m.k. ekki ef einhver hætta er á að saklaust fórnarlamb sem fer í góðu stuði út í vídeóleigu að leita að einhverju skemmtilegu fyrir svefninn leigi ósköpin óafvitandi. Þetta skemmdi gjörsamlega fyrir mér kvöldið, ég vona að ég verði ekki enn þá í vondu skapi á morgun. Ef einhver vill fá að kynnast alvöru heimspeki ætti sá hinn sami að prófa að vinna á leikskóla. Eins og einn 3 ára sagði eitt sinn við mig spekingslegur á svip: "pissið kemur úr typpinu...kúkurinn kemur úr rassinum.....hvar átt þú heima?"
4/29/2003 01:12:00 f.h.
laugardagur, apríl 26, 2003
Auðvitað fór ég á typpasýninguna. Maður á alltaf að styðja góð framtök. Það er ekkert fyndnara en typpi nema prump. En Íslendingar kunna greinilega ekki gott að meta því það mættu aðeins um 30 manns á sýninguna í gær. Þessir gaurar eru búnir að vera að troða upp um allan heim fyrir fullum húsum (segir maður fullt hús í fleirtölu?) og svo lenda þeir í þessu. Hvað er að!? Það er búið að vera metsala á verri lágkúrusýningar eins og Jackass og Ron Jeremy. Fólk hópaðist á Með fullri reisn bara til að sjá typpin í sekúndubrot í lokin hulin reyk. Nú býðst fólki að sjá vel fyndna og bráðmyndarlega allsbera Ástrali leika sér með typpin á sér í klukkutíma og þá fara menn allt í einu að draga í land. Er ekki í lagi! Það vildi engin koma með mér á þessa sýningu nema Svaný systir sem er greinilega eins vel upp alin og ég. Ég skal nú bara segja ykkur það að meiri skemmtun er ekki hægt að biðja um. Þetta var stórfenglegt. Þar sem svo fáir mættu vorum við með frábært útsýni auk þess sem allt var sýnt á risaskjá. Þeir töluðu fína íslensku: "hlæja að típpúnúm okkar gjössovel" og föndruðu úr tólunum hluti og persónur eins og t.d. Gunnsa í Prúðuleikurunum, Kenny í South Park, George Bush (settu bara ramma utan um typpið á sér), kjúklingabita, hamborgara, snigil o.fl. Einföldustu brögðin voru fyndnust. Að horfa upp á einhvern setja glasamottu með gati á typpið á sér, segja að það sé risaeðla og hlaupa um er ótrúlega frískandi. Karlmenn gera allt of lítið af þessu. Ég skil ekki hvað er að þeim...ef ég væri karl gæti ég örugglega ekkert unnið því ég væri alltaf að fitla við tillann á mér. Anyway, I was so impressed að eftir sýninguna keypti ég af þeim tvær áritaðar leiðbeiningabækur handa uppáhaldskörlunum mínum, Hannesi og pabba. Pabba fannst þetta EKKI fyndið en mamma var stórhrifin. Hannes veit ekki enn þá af gjöfinni, hann er í sumarbústað og ef hann vissi að ég ætlaði mér að fara að gera á honum tilraunir myndi hann örugglega ekki koma heim. Síðasta sýningin er í kvöld svo ég bara hvet ykkur til að drulla ykkur. Ég sá á netinu að prom.is sem flytur þá inn eru orðnir svo desperate að þeir eru komnir með tveir fyrir einn tilboð á miðunum. Miðar seldir í Kebab húsinu á Grensásvegi (don't know why), Japis Laugavegi og í Austurbæ.
4/26/2003 02:55:00 e.h.
föstudagur, apríl 25, 2003
Gleðilegt sumar! Ég er drullusybbin en get ekki farið að sofa því ég er að afþíða ísskápinn. Ætla því sem sagt að nota tækifærið á meðan klakinn er að bráðna og óska ykkur gleðilegs sumars og svona. Dagurinn var undarlegur og í takt við hann fengum við ansi undarlega hluti í sumargjöf frá fjölskyldu Hannesar. Við fengum ferðaútvarp með áföstum froski sem hreyfir munninn í takt við tónlistina og talið, sérstakt rifjárn sem er eingöngu ætlað að rífa engiferrót og lítið rafmagnstæki sem fjarlægir ló af fötum...það heitir Fluff ball remover. Þetta er greinilegt merki um það að við erum orðið svona fólk sem á allt og ekkert er hægt að gefa en jafnframt sönnun þess að það er alltaf hægt að finna eitthvað handa svoleiðis fólki. Þetta eru hlutir sem við höfðum ekki hugmynd um að væru til og hefðum getað lifað ævina á enda án þess að sakna en ég er fullviss um að þegar við höfum fengið að kynnast þeim verða þeir algjörlega ómissandi. Eins og ég segi, við þurfum bara að læra aðeins á þá...Hannes skemmti sér t.d. mikið við að raka skeggið sitt með hnökratækinu áður en ég las leiðbeiningarnar en þar stóð skýrum stöfum: Do not use to remove facial hair.
4/25/2003 01:59:00 f.h.
fimmtudagur, apríl 24, 2003
Sá þessa stórkostlegu sögu á síðu ljósvakalæðunnar:
Sundsmokkar
Ég verð að segja hér svolitla sögu sem mér skilst að sé sönn og hafi átt sér stað fyrir fáum vikum í stórum kaupstað við langan fjörð á miðju Norðurlandi.
Svo bar til að maður nokkur kom að bílalúgu. Stúlkan sem var þar við afgreiðslu spyr hvað megi gera fyrir hann. "Áttu sundsmokka?" segir maðurinn. Hún jánkar því, fer og leitar, en finnur ekki neina sérstaka sundsmokka, spyr starfssystur sína, sem er ekki viss, en bendir henni á að taka bara smokkakassann og láta manninn velja, hann þekki þetta sjálfsagt betur. Stúlkan tekur smokkakassann, opnar lúguna og réttir manninum og spyr hann hvort vilji eitthvað af þessu. "Hvað ertu að meina? spyr maðurinn forviða. "Nú, varstu ekki að spyrja um sundsmokka?" segir stúlkan. "Ég var að biðja um Sunnudagsmoggann!" sagði maðurinn þá. Stundum tala Íslendingar of hratt.
4/24/2003 03:11:00 e.h.
 I taste like Peanut Butter.
I am one of the most blendable flavours; I go with sweet, I go with sour, I go with bland, I go with anything. I am practical and good company, but have something of a tendency to hang around when I'm not wanted, unaware that my presence is not welcome. What Flavour Are You?
|
4/24/2003 02:06:00 f.h.
miðvikudagur, apríl 23, 2003
Ég held að vandfundin sé sú manneskja sem er tillitssamari en ég. Mér flaug þetta í hug í nótt þegar ég fór á klósettið með vasaljós til þess að vekja ekki fiskana. Samt er mér frekar illa við þessa fiska. Mér er illa við fiska almennt bæði til áhorfs og átu. Auk þess er ég alltaf að fá martraðir um fljúgandi fiska sem ég er að reyna að bjarga og troða ofan í fiskabúr. Veit einhver hvað það þýðir?
4/23/2003 05:30:00 e.h.
Hæ. Afsakið bloggfríið en þetta voru bara svo æðislegir páskar að ég gleymdi að kveikja á tölvunni. Látum oss sjá....við fórum á Bowling for Columbine, horfðum á allar Rocky myndirnar á Sýn, Skara Skrípó og skaupið frá 98. Við borðuðum graflax í morgunmat á föstudaginn langa og hlustuðum á Jesus Christ Superstar. Einhvurn morguninn fékk Hannes sér morgunkorn með toblerone bitum út í og setti síðan M&M út í afgangsmjólkina og kættist mjög þegar liturinn lak og gerði mjólkina litfagra. Við keyptum okkur sitthvort páskaeggið nr. 4, eitt dýrt og eitt ódýrt. Ég fékk málsháttinn: sætur er sjaldfenginn matur en Hannes fékk kona skal fylgja manni sínum hvert sem hún vill. Við hlustuðum á Jónsa tapa í spurningakeppni fjölmiðlanna, skiptum um dekk á bílnum og fengum okkur geðveika súpu í brauðskál á Svarta Kaffi. María, Bryndís og Steini komu til að spila Trivial og kom þá í ljós að Bryndís er ítarlega forrituð geimvera í ljóskudulargervi. Hannes setti upp nýjan vask í staðinn fyrir þennan sem ég braut með glerskrautinu frá Jóhönnu og við þvoðum alla gluggana og húsið að utan með garðslöngu og sápufylltri vatnsbyssu. Við bæði héldum og fórum í nokkur páskaboð. Samræðurnar í slíkum boðum eru yfirleitt grautleiðinlegar en Atli frændi hans Hannesar reddaði einu boðinu með því að mismæla sig og kvarta yfir því að það væri engin barnaundirfataverslun á Snorrabraut! Við fórum líka niður á tjörn að gefa öndunum en hættum snarlega við þegar við sáum að tjörnin var þakin vatnsósa brauði, ekki aðeins bitum heldur líka sneiðum. Við ætluðum þá að reyna fyrir okkur aðeins fjær aðalstaðnum en þar var tjörnin þakin nammibréfum og fitubrák auk þess sem mikinn óþef lagði upp af henni. Það var ekki mjög skemmtilegt en ef við hefðum ekki farið hefði mig ekki dreymt eins skemmtilegan draum um nóttina. Í draumnum fórum við Hannes ásamt leigubílstjóra að kafa í tjörninni og undir yfirborðinu leyndust skrautfiskar og fallegir kóralar alveg eins og í sjónvarpinu. Það var gaman.
4/23/2003 01:06:00 f.h.
miðvikudagur, apríl 16, 2003
Var að horfa á Manchester-Arsenal. Það var ágætt. Ég horfi að sjálfsögðu bara út af bjórnum og nærmyndunum en þessi fótbolti er náttúrulega ekkert nema fegurðarsamkeppni. Becham var allan tíman á varamannabekknum með spöng í hárinu og gerði ekkert nema blaka augnhárunum en þeir voru samt ansi duglegir að beina myndavélinni að honum. Ég held með Arsenal af þeirri einföldu ástæðu að Ljungberg er í liðinu. Útlitið segir þó ekki nema hálfa söguna. Ljungberg er nefninlega næstum því Bergljung afturábak sem er næstum því eins og Berglind!... og það er nú aðalástæðan.
Ég reikna með því að vera mest undir sæng með páskaegg og vídeó í fríinu. Ég er með kvef, hósta og hálsbólgu og full af öðrum litlum leikskólakrakkasýklum sem eru að halda partý inní mér. Þessir krakkar eru náttúrulega bara viðbjóður...með krónískan grænan hor og saurgerla út um allt. Og svo hnerra þeir alltaf beint framan í mann þegar maður er að hjálpa þeim í pollagallann.
Ég byrjaði vídeódagana í gær og tók hina japönsku Battle Royale. Japanir eru æði. Myndin var einstaklega hressandi, blóðug og frískandi....en ef einhver hefur séð hana og fattað endann má sá hinn sami endilega útskýra hann fyrir mér. Jæja, gleðilega hátíð og svona. Bæ.
PS: Þess má geta að engin endanleg ákvörðun hefur verið tekin í símamálum en þrátt fyrir þessi 153 atkvæði sem Elvis fékk í skoðanakönnuninni (someone needs to get a life) er sá sími þó alveg úr myndinni. Hannes hatar nefninlega Elvis af öllum lífs og sálarkröftum. En hann er hins vegar mjög hrifinn af fuglum og safnaði meira að segja einu sinni eggjum og ól upp gæsahóp....uhhh...bæ.
4/16/2003 09:48:00 e.h.
mánudagur, apríl 14, 2003
MMMMMMMMMMMMMM. Grilluðum heima hjá Sæma og Sigrúnu í gær. Geeeeeðveikt. Best af öllu var þó þegar Sigrún sagði okkur að hún hefði farið út í búð í einhverjum jakka með frönskum rennilás og tekið eftir því í miðri búðinni að hún væri með brjóstahaldara dinglandi framan á sér (hann hafði sem sé festst í rennilásnum). Ég er búin að vera flissandi í allan dag út af þessu. Þetta er týpískt eitthvað sem myndi koma fyrir mig en man þó ekki eftir neinu sem kemst í hálfkvisti við þetta...nema þá kannski helst þegar ég girti óvart kjólinn minn ofan í sokkabuxurnar í veislu og gekk þannig um óafvitandi í dágóðan tíma þar til einhver tillitsamur ungur maður benti mér á það.
4/14/2003 10:09:00 e.h.
Kannski var það ekki svo afleitt að ég rústaði Pepsi símanum um helgina. Hann var hvort sem er orðinn svolítið slappur og nú hef ég löggilda afsökun til þess að fá mér nýjan. Nú er bara að velja:
Elvis in black leather sings various songs when the phone rings and moves in time with the music
nahhhh....kannski frekar :
Two-piece replica of the Mallard Duck, quacks when the phone rings
Ég stenst ekki síma sem gaggar (eða kvakar eða hvað sem andarhljóð heitir). Þessi verður líklega fyrir valinu nema ég finni einhvern sem jarmar.
4/14/2003 10:00:00 e.h.
Í gleðilegri fréttum get ég bent þeim sem eru með sunnudagsmoggann við höndina á að fletta á bls. 16. Þar er flennistór grein eftir mig um hann afa minn Jón Bogason rannsóknarmann og skeldýrasafnara. Við vorum einmitt í áttræðisafmæli hjá honum í gær áður en við fórum í bjórafmælið. Þetta er svona týpísk endurminninga/lífsreynslugrein og kannski ekkert svakalega skemmtileg en í henni má að minnsta kosti sjá nafnið mitt feitletrað. Það eitt er nú þess virði að verða sér úti um þennann mogga sko heheh. Þessa mynd hér að ofan málaði hann.
4/14/2003 12:13:00 f.h.
sunnudagur, apríl 13, 2003
Ég er hálviti. Algjör hálfviti. Ef ég væri massaður gaur í hvítum stuttermabol myndi ég örugglega alltaf vera að berja fólk niðrí bæ um helgar þegar ég væri full...ur. Ég hef greinilega þetta gen í mér en þar sem ég er pen stelpa brýst það út í frekju og dramadrottningaköstum. Eitt slíkt var tekið í gærkvöldi. Við vorum í 25 ára afmæli hjá kærustunni hans Magga sem við höfðum aldrei hitt áður. Afmælið var haldið á 11 (nýja barnum sem kom í staðinn fyrir Tres Locos) og það var fullt af ókeypis bjór! Verandi Íslendingur nýtir maður auðvitað allt sem er ókeypis í botn og misstum við fljótlega tölu á bjórglösunum sem við tæmdum. Ég var alltaf að fylgjast með klukkunni því ég ætlaði sko ekki að missa af tónleikum með hljómsveitinni RASS (Óttarr Proppé, Björn Blöndal og co.) sem áttu að vera á Grand Rokk á miðnætti. Þegar klukkan var orðin eitt hélt ég að nú væri kominn tími á að kíkja en Hannes var mér ekki sammála og því strunsaði ég þangað ein og í fýlu. Upphitunarhljómsveitin var enn að spila og var svo ömurleg að ég sofnaði. Þegar ég vaknaði var hún enn að spila og þá varð ég alveg brjáluð - í fyrsta lagi því hún var svo ömurleg og RASS áttu að vera byrjaðir og í öðru lagi því að Hannes var ekki enn kominn sem hlyti að þýða að honum þætti vænna um bjór en mig og góða tónlist. Ég varð svo fúl að ég gleymdi Rass og ákvað af einhverjum ástæðum að fara heim og brjóta öll glösin okkar á stéttinni fyrir utan. Sú ákvörðun var vissulega fáránleg en enn aumkunarverðari var sú sem ég tók þegar á hólminn var komið - að brjóta ekki einu sinni öll glösin heldur bara eitt af hverri tegund. Voða rebel eitthvað! Hannes kom víst heim um fjögurleytið og tók ekki einu sinni eftir þessu og ég fór beint út að tína glerbrot þegar ég vaknaði í morgun, afar skömmustuleg. Ef sagan endaði þarna væri ekki mikill skaði skeður enda eru glös fljótt bætt og Hannes löngu hættur að kippa sér upp við þessi frekjuköst. Það sem verra er - er að Hannes hringdi um nóttina og ég skellti svo fast á hann að ég braut flotta Pepsi símann okkar. Þetta var því ansi dýr skemmtun þrátt fyrir að bjórinn hafi verið ókeypis. And the moral of the story is....ég er algjör hálviti!
4/13/2003 06:03:00 e.h.
föstudagur, apríl 11, 2003
Ég er enn að hugsa um svolítið sem gerðist í gær þegar ég fór út að taka vídeóspólu. Ég fer venjulega alltaf í Krambúðina á Skólavörðustígnum sem er eflaust ódýrasta vídeóleiga landsins - allar spólur á 199 kr! Ég hafði hins vegar bitið það í mig að ég vildi annaðhvort taka Maður eins og ég eða One hour photo og þar sem þær voru hvorugar inni brá ég mér á næstu leigu sem er helmingi dýrari og tók Maður eins og ég og það er vel. Það tók hins vegar hátt í hálftíma að afgreiða mig því tölvukerfið fraus og afgreiðsluunglingarnir þurftu að hringja í eigandann sem kom á staðinn og lagaði það. Mér var greinilega ekki treyst til þess að skilja nafn mitt og kennitölu eftir á blaði. Ég hefði nefninlega örugglega notfært mér aðstæður, logið til og rænt spólunni. Anyway....það sem ég vildi sagt hafa...og það sem ég er enn að hugsa um er það...að þegar tölvukerfið var komið í gang og ég sagði afgreiðslustráknum kennitöluna mína (tvisvar því hann náði henni ekki í fyrra skiptið) horfði hann hneykslaður á mig og sagði...."ha....maður segir aldrei 9". Ég varð alveg forviða og fór að ræða þetta við strákinn og eigandann sem sagði mér að það væru eiginlega allir farnir að sleppa tölunni 9 þegar þeir þyldu upp kennitöluna sína. Það væri bara asnalegt þar sem allir vita að allar kennitölur enda á 9. Ég hef verið að æfa mig í þessu hér heima síðan...að þylja upp kennitöluna og sleppa 9 og það hljómar fáránlega og manni líður líka fáránlega....svona örugglega eins og þeim sem eru nýbúnir að missa útlim líður. Ég er því engan veginn sátt við þessa nýju tísku og hef ákveðið að halda mig við gamla háttinn, þótt það sé púkó. Það sem mig fýsir síðan að vita er í fyrsta lagi hvort þið séuð jafn púkó og ég (þið getið upplýst mig um það í skoðunarkönnuninni hér neðarlega vinstramegin) og í öðru lagi af hverju í ósköpunum það var yfirhöfuð nauðsynlegt að klína þessari 9 á allar kennitölur in the first place??!!
4/11/2003 09:46:00 e.h.
fimmtudagur, apríl 10, 2003
Þrátt fyrir allan þann kúk sem kemur við sögu í mínu starfi sem leikskólaleiðbeinandi virðist þar ekki vera pláss fyrir minn eiginn. Það er nefninlega bara eitt starfsmannaklósett og er það staðsett í miðri kaffistofunni sem er lítil, hljóðbær og fljót að fyllast af lykt. Ég get ómögulega hugsað mér að ganga minna örna þar. Það er engan veginn hægt að þykjast hafa verið að gera neitt annað. Ég veit að leikskólastarfsmenn eru öllu vanir þegar kemur að þessarri hlið mála en fyrr má nú aldeilis fyrr vera! Ástæðan fyrir því að þetta er bloggað er óþægilegt atvik sem átti sér stað í dag og mun ekki verða lýst nánar. Við skulum bara segja að ég muni framvegis bíða þar til heim er komið með að fremja mín ódæðisverk.
4/10/2003 09:01:00 e.h.
Ég fékk mér kvöldmat í stíl við niðurstöður nýjasta sjálfsprófsins sem sjá má hér fyrir neðan og borðaði tófú í fyrsta sinn á ævinni. Ég hafði oft velt fyrir mér hvernig það væri á bragðið og ég veit það ekki enn. Ég held að ég hafi aldrei komist nær því að borða ekki neitt án þess að borða ekki neitt. Athyglisvert.
4/10/2003 12:38:00 f.h.
miðvikudagur, apríl 09, 2003
what number are you?
this quiz by orsa
uhhhh.....ókey.....ekki beint uppörvandi....uhhhh.....best að fara að horfa á sjónvarpið.
4/09/2003 07:41:00 e.h.
þriðjudagur, apríl 08, 2003
HELV.....ANDSK...DJÖFULSINS SKATTASKÝRSLUHELVÍTI!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Fresturinn rann út í kvöld og ég hélt að ég gæti gert reynsluna ánægjulegri með því að halda tveggja manna skattaskýrslupartý. Boy was I wrong. Þetta hlýtur að hafa verið versta partý ever. Bjórinn sljóvgaði alla rökhugsun og við urðum brjálæðislega pirruð, öskruðum, æptum og rifum í hár okkar. Hannes sofnaði að lokum og það eru reikningar og kvittanir út um allt gólf og hálfútfyllt óskiljanleg skattaskýrsla og villuboð um allan skjá. Hannes ætlar að hringja í endurskoðanda á morgun. En pizzan var þó helvíti góð. Thai green curry pizza frá Dominos. Ný á matseðlinum. mmmmmmmm.
4/08/2003 10:04:00 e.h.
mánudagur, apríl 07, 2003
Gleðilegan mánudag! Helgin var fín hérna megin. Upp úr stóð Eldsmiðjupizza með kjúklingi, salthnetum, sólþurrkuðum tómötum og jalapenos. Hún heitir El Pollo Loco (klikkaði kjúllinn) fyrir áhugasama og er langbest ef rjómaosti er bætt við. Eftir hana kíktum við til Tóta í innflutningspartý. Tóti er að læra prentsmíði, var að flytja í Breiðholtið og vill ekki vera kallaður Tóti. Við hittum þar kærustuna hans í fyrsta skipti sem er sænsk og með húðflúr af Íslandi og rottu á bakinu. Afar athyglisvert.
Af Hannesi er það að frétta að hann er afar kátur og sjálfsöruggur þessa dagana. Ég var hrædd um að hann myndi fá einhverja tilvistarkreppu eftir 29 ára afmælisdaginn en því er nú öðru nær. Um síðustu helgi var hann að kjafta við einhverjar stelpur og þá kleip ein þeirra hann í kinnarnar og sagði að hann væri "svo sææææææætur að hún gæti étið hann!" Nú á föstudaginn kom einhver útlensk stelpa upp að honum á Sirkus og sagðist bara vilja láta hann vita að henni fyndist hann vera flottasti gaurinn á svæðinu. Á sunnudaginn fór hann svo að taka bensín og þá hélt afgreiðslustúlkan víst ekki vatni yfir því hvað hann var í flottum bol. Þess má geta að ég varð ekki vitni þessum atburðum svo það gæti vel verið að Hannes sé í bullandi tilvistarkreppu og farinn að heyra ofheyrnir.
4/07/2003 10:25:00 e.h.
föstudagur, apríl 04, 2003
Líf mitt snýst um kúk...eða að minnsta kosti þessi dagur. Ég skipti á þremur kúkableyjum í dag, skeindi nokkra rassa og kom heim í kúkafýluvegg þar sem eðlan var búin að drulla út allt búrið. Ég borðaði kvöldmat áðan, fannst hann lykta eins og kúkur. Heilsaði Hannesi....hann lyktaði eins og kúkur. Er farin að fá mér bjór, vona að hann lykti eins og bjór. Góða helgi.
4/04/2003 07:03:00 e.h.
fimmtudagur, apríl 03, 2003
Ég mæli með:
Kvikmyndinni Nóa Albínóa. Einstaklega töff og góð mynd. Kann ég honum Jónsa sérstakar þakkir fyrir að bjóða okkur Hannesi í bíó en hann var að selja íbúðina sína og var í eyðsluskapi. Til gamans má geta að Nói, þ.e.a.s. Tommi Lemarquis er gamall bekkjarfélagi minn úr Hagaskóla. Það var reyndar áður en hann fékk ofnæmi fyrir sínum eigin hárvexti.
Makkarónum og osti. Reyndar veit ég ekki til þess að slíkur réttur fáist í almennilegri mynd hér á landi svo það er til lítils að mæla með honum. Elín Hannesarsystir lætur skiptinemafjölskylduna sína í USA senda sér svona maccarone & cheese pakka af og til. Hún var svo góð að gefa okkur nokkra pakka um daginn og hefur lítið annað verið á boðstólum hér síðan en makkarónur með osti og bjór. Takk Elín! Geeeeeekt gott!
Lögunum Sunrise, Sunset með Bright Eyes og Mundian to Bach Ke með MC Panjabi. Farið þið að downloada, ég er farin að sofa.
4/03/2003 11:14:00 e.h.
miðvikudagur, apríl 02, 2003
Vá, ég er með dúndrandi hausverk eftir allt slúðrið og baktalið sem átti sér stað í vinnunni í dag. Svona er að vinna á kvennavinnustað. Sjóðandi hormónar og bullandi launráð í hverju horni. Ekkert sem gaman er að blogga um. Ég skelli því hér inn nokkru sem ég gleymdi úr ferðasögunni.
Á meðal Íslendinganna sem voru í ferðinni og í siglingunni á Dóná voru hjón sem ég hafði ekki séð í tvo áratugi en þekkti þó um leið. Þetta voru foreldrar hans Daníels Scheving, bestar vinar míns þegar ég var 6 og 7 ára. Danni átti heima í sömu blokk og ég á Flyðrugranda 4 í Vesturbænum og átti fullt af Starvos köllum. Það besta við Danna var að hann var aðeins minni en ég og ég réði algjörlega yfir honum. Þetta samkomulag gekk ljómandi vel fyrir sig og hef ég alltaf minnst hans og æsku minnar í Vesturbænum með hlýhug. Þess vegna kom samviskustingurinn sem ég fékk þegar ég sá hjónin mér á óvart en allt í einu áttaði ég mig á því að ég hefði nú oft verið hryllilega leiðinleg við strákinn þeirra. Það var ein minning sem kom sérstaklega sterk upp í hugann. Þá átti Danni að leika risaeðlu í búri og ég var risaeðluvörðurinn sem fóðraði risaeðluna. Danni mátti ekki fara heim fyrr en hann var búinn með allan risaeðlumatinn sem var stór óopnaður mjólkurkexpakki. Eftir að hafa pínt allt kexið í aumingja Danna sendi ég hann heim með magapínu og tók Loga geimgengil kallinn hans í gíslingu svo hann kæmi nú örugglega aftur að leika á morgun. Í siglingunni fór ég því og kynnti mig fyrir Scheving hjónunum og þau lofuðu að skila til Danna kveðju og biðjast afsökunnar fyrir mína hönd.
4/02/2003 10:49:00 e.h.
þriðjudagur, apríl 01, 2003
Góðan daginn krakkar mínir! Þá er maður komin aftur frá Búdapest og ykkur er alveg óhætt að vera afbrýðisöm því það var geðveikt gaman og 20 stiga hiti. Ég hafði smá áhyggjur í upphafi því ég hellti yfir höfuðið á mér bjórglasi þegar ég var að eitthvað að teygja úr mér í flugvélinni en ferðin var öll upp á við eftir það. Hér kemur ferðasagan:
Við lentum í Búdapest á fimmtudagskvöldið og fórum beint á miðaldarveitingastaðinn Sir Lancelot með foreldrum Hannesar. Þeir sem séð hafa myndina the Cable guy vita um hvers konar stað er að ræða. Við fengum smekki, ölkrúsir og risastór trog af mat sem við borðuðum með puttunum á meðan magadansmeyjar, kraftajötnar og riddarar léku háværar listir sínar á ungversku. Við vorum svo úttroðin af mat að við fórum heim á hótel eftir það en náðum þó að láta svindla á okkur í leigubílnum fyrst enda eru leigubílastöðvarnar í Búdapest víst flestar reknar af ungversku mafíunni.
Á föstudeginum fórum við í skoðunarferð um flottustu staðina í borginni sem eru VIRKILEGA flottir enda er Búdapest með fallegustu borgum heims. Ef einhver tæki venjulegt íbúðarhús þarna og skellti því til Íslands yrði það eflaust flottasta bygging landsins. Samt hafa allar brýr og flestar byggingar þarna verið plaffaðar niður á stríðstímum og þær því marglagfærðar og endurbyggðar. Eftir skoðunarferðina drukkum við bjór til kvölds en þá fórum við á veitingastað sem sérhæfir sig í réttum úr strútakjöti. Það voru myndir af strútum upp um alla veggi til þess að örva matarlystina enda eru þetta svo heimskulegar skepnur að maður getur ekki annað en langað til að éta þær. Við átum því strútasteik með sveppasósu með bestu lyst og er ég ekki frá því að þetta sé orðinn uppáhaldsmaturinn minn. Það er ekki hægt að segja að bragðið líkist neinu öðru. Strútur bragðast greinilega bara eins og strútur. Við fundum engan skemmtilegan skemmtistað og vorum því næstum búin að smygla okkur inn í afmælisveislu í heimahúsi en guggnuðum á því og fórum að sofa.
Á laugardeginum villtumst við um í almenningssamgangnakerfi Búdapestborgar og enduðum á skranmarkaði lengst út í rassgati. Þar keyptum við stríðsminjar, klukku, vatnsbrunn og bjöllu úr járni frá 19. öld til þess að setja á húsið okkar. Það tók síðan mestallan daginn að drösla þessum þyngslum aftur upp á hótel í strætó, sporvögnum og neðanjarðarlestum. Röltum um miðbæinn með foreldrum Hannesar þar sem ég át skemmtilega ólystugt ungverskt bjúga til þess að hita upp fyrir kvöldið. Þá fórum við nefninlega í kvöldsiglingu á Dóná með foreldrum Hannesar og starfsmönnum Jarðborana sem voru þarna í árshátíðarferð. Þar var ungverskt hlaðborð með kálbögglum og gúllasi og því skolað niður með ótæpilegu magni af víni. Sígaunar spiluðu undir borðhaldi og svo var þarna ungverskt par sem sýndi þjóðdansa. Það hljómar kannski ekkert spennandi en það er nú öðru nær. Ég hef aldrei orðið vitni af eins skemmtilegri sýningu. Gaurinn var svo hress að ég hélt að hann myndi enda dansinn á þvi að springa í loft upp. Hann hoppaði og skoppaði um allt skipið á meðan hann hrópaði í gegnum uppsnúið yfirvaraskeggið, barði í sífellu á hnéháu leðurstigvélin sín og greip einstaka sinnum í dansdömuna sína og sneri henni í þúsund hringi. Hápunkturinn var síðan þegar danspían bauð pabba hans Hannesar upp í dans en þeirri sjón er ekki hægt að lýsa með orðum.
Sunnudagsmorguninn hvarf í þynnkuþoku en þegar við vorum búin að jafna okkur fórum við í dýragarðinn og í baðhús. Búdapest er fræg fyrir öll baðhúsin sem þar eru en þau eru mörg eldgömul, rómversk og tyrknesk. Við fórum að sjálfsögðu í það stærsta og frægasta , marineruðumst þar um stund og héldum svo áfram að rölta um borgina og skoða flottheitin með reglulegum bjórstoppum. Hannes átti 29 ára afmæli þennan dag svo við fórum extra fínt út að borða sem er þrisvar sinnum ódýrara í Búdapest en á Íslandi. Við völdum veitingahúsið úr bæklingi og þegar við mættum þangað var þar fyrir fjöldinn allur af Íslendingum. Við höfum greinilega einhver samnorræn gen sem draga okkur saman á sömu staðina. Anyway, við héldum okkur við framandi fiðurfé og pöntuðum okkur gæsalifur í forrétt. Ótrúlegt en satt þá var þetta einn besti matur sem við höfðum nokkurn tíman smakkað. Ég ætla þó ekki að fara að leggja það í vana minn að éta þetta út af samviskubiti en það er víst dælt ógurlegu magni af fóðri í magann á greyi gæsunum svo lifrin stækki sem mest. Ég veit ekki hvað er orðið um mig, ég sem var einu sinni grænmetisæta og ætlaði að ganga til liðs við Greenpeace. Oh well...svo bregðast krosstré sem önnur tré. Fengum okkur svo geggjaðar steikur og rándýrt rauðvín og mistókst aftur að finna eitthvað sem kalla mætti næturlíf. Héldum svo heim á mánudagsmorgni and that pretty much brings us up to date.
Ég mætti til vinnu í morgun á Njálsborg og var tekið opnum örmum. Atvinnuleysið heyrir því sögunni til og engu áorkað á þeim þremur mánuðum sem það varði. Engin skáldsaga, ekki búin að læra á hljóðfæri, ekki byrjuð í líkamsrækt, ekki búin að taka allt til á heimilinu. Jú reyndar tókst mér eitt....mér tókst að bæta á mig fjórum kílóum og er hæstánægð með það því brjóstin á mér stækkuðu. Jahú!
4/01/2003 08:25:00 e.h.
|
|
| |
|
|
|
