I'm looking forward to our autumn-trip next Friday, the 3rd of October. I'll pick you up here at Islenska at 5 o'clock. Don't forget your swimsuit and please wear an authentic looking American tourist costume. We're participating in a competition for the best costume ; ) See you.... Dan
Þetta er árleg óvissuferð Íslensku auglýsingastofunnar. Fokkíngs snilld. Ég sem var orðin viss um ég ætti doppelganger í annarri vídd og póstkortið frá Dan sem ætti deit við hina mig í Nauthólsvíkinni hefði sloppið í gegnum eitt af þeim míni black hole-um sem sluppu út við gangsetningu the Large Hadron Collider öreindahraðalsins um daginn.
9/29/2008 10:34:00 e.h.
fimmtudagur, september 25, 2008
Ég fékk bráðskemmtilegt póstkort í dag sem kom mér fyrst til að flissa en síðan til að líða hálf undarlega eins og ég væri karakter í David Lynch mynd. Ég kannast EKKERT við þennan Dan og rauðu sundskýluna hans hvað þá deitið okkar á ströndinni þann 3. október. Systkini mín lágu strax undir grun en þau sverja þetta af sér og ég held að ég eigi ekki svona fyndna vini. Mjög dularfullt. Spurning um að kíkja í Nauthólsvíkina á umsömdum tíma og gá hvort maður rekst á einhvern vongóðan dúdda á vappi í rauðu sundskýlunni sinni.
Helgin nálgast óðfluga svo best er að blogga um þá síðustu áður en hún úreldist.
Síðastliðið fimmtudagskvöld hitti ég nokkrar vinkonur á nýjum mexíkóskum stað: Tabascos og mæli ég alveg eindregið með honum. Hann er þarna á horninu við hliðina á Kaffi Reykjavík. Staðirnir sem staðsettir eru þarna fara reglulega á hausinn svo það er um að gera að drífa sig. Töff innréttaður, kósí, fínt verð og jömmí matur en the pièce de résistance er mikið úrval af frosnum margarítum sem er hér með minn nýi uppáhalds drykkur. Ég fékk mér lime margarítu, chimichangas og Coronu og það var sko alveg eins gott og það hljómar. Mér fannst ég eiga það skilið eftir mikið bras við að komast út úr húsi. Hannes var ekki kominn heim og ég var að reyna að punta mig og sinna strákunum um leið. Þeir höfðu heimtað að fara í bað en nenntu svo ekki að vera ofan í lengur en nokkrar mínútur og voru að hlaupa um allsberir. Allt í einu heyri ég neyðargól en þá er Halldór búinn að pissa og kúka á gólfið og renna í gumsinu og er að detta aftur og aftur ofan í það við að reyna að brölta á fætur. Ekki beint smekkleg og lystaukandi byrjun á kvöldi.
Ég er samt með samviskubit yfir matarbruðlinu því ég er hætt að geta ignorað kreppuna. Greiðsluþjónustan hefur hækkað í 300 þús á mánuði og þá eru eftir leikskólagjöld, bílaafborgun, matur og öll önnur neysla. Ég er í hálfu starfi og ætlaði að að halda því óbreyttu a.m.k til áramóta nú þegar Halldór er kominn á leikskóla og nýta restina af tímanum í ýmis gæluverkefni en sé ekki fram á að það gangi upp. Ég kenni samt ekki eingöngu kreppunni um heldur frekar Hannesi og ofmati mínu á fjármálaumsjónarhæfileikum hans. Ég er því frekar önug út í hann og sparnaðarráð hans þessa dagana. Hann segir að ég eigi að læra að gera súpu úr kjúklingabeinum eins og Pólverjavinur hans sem eyðir víst 18 þús á mánuði í mat fyrir þriggja manna fjölskyldu. Spurning um að fara í pólsku búðina og bjóða Hannesi upp á súrsuð svínstrýni og vodkaskot í kvöldmatinn.
Hannes er þó ekki allur í kjaftinum því hann gerði sér lítið fyrir og veiddi í matinn um helgina. Nonni bóndi og fjölskylda hans buðu okkur í bústað skammt frá Laugarvatni og karlmennirnir laumuðust út kl. 4 um nóttina til að sitja fyrir saklausri bráðinni. Hannes náði einni niður í fyrsta skoti og Nonni kláraði hana af. Ég er með afskaplega blendnar tilfinningar gagnvart þessu veiðistússi. Ég var grænmetisæta af siðferðisástæðum í nokkur ár þegar ég var unglingur þar til ég nennti því ekki lengur. Ég vil ekki vera hræsnari og ef menn borða kjöt yfir höfuð er um að gera að vera meðvitaður um hvaðan það kemur. Svo á ekkert að mismuna dýrategundum eftir því hvort þær eru krúttlegar eða ekki.
Fyrst hann þurfti endilega að plaffa greyið niður fannst mér best að sýna því þann sóma að éta það svo það hafi ekki dáið til einskis. Við höfðum þó hvorugt gert að villibráð áður og ég ætlaði mér alls ekki að koma nálægt þessu þrátt fyrir dálæti á splatter myndum. Hannes var hins vegar svo þreyttur eftir ævintýrið að hann grjótsofnaði um leið og hann kom heim með gæsina enn í skottinu. Ég hafði heyrt einhvers staðar að maður þyrfti að láta gæsir hanga og þar sem ég vildi ekki að hún skemmdist tók ég á mig rögg eftir ráðleggingar frá er.is (formerly known as barnalandsspjallið) og hengdi gæsina upp á herðatré. Svo horfði ég á nokkur vídeó á jútjúb og leyfði Hannesi (með andlegum stuðningi frá Sæma)að kryfja hana á eldhúsborðinu daginn eftir. Það var alls ekkert subbulegt. Ég hreifst með og ætlaði að afhausa hana með einu höggi en það gekk engan veginn. Við átum hana svo daginn eftir með Waldorf salati, sætri kartöflumús og rauðvíni en ég missti endanlega lystina þegar ég fékk haglabyssuskot upp í mig.
Hér er stutt saga í myndum:
Ég fór í Krónuna í dag og keypti fullt af grænmetisbuffum. Þarf aðeins að jafna mig á brútalisma náttúrunnar.
miðvikudagur, september 17, 2008 Leiðið hennar Hnetu var í umfjöllun um Dýrakirkjugarðinn í Kastljósi í gær. Ég náði að vista brotið í tölvuna mína en ekki að opna það í neinu klippiforriti til að geyma hennar part sérstaklega. Hérna er allt brotið samt. Ég keypti leg"steininn" á e-bay og mamma og Gunni skreyttu leiðið.
9/17/2008 01:12:00 e.h.
þriðjudagur, september 16, 2008
Það sem maður vökvar dafnar og allt það. Ég veit að sökum facebook hef ég verið að vanrækja bloggið en ég er líka í svo mikilli tilvistarkreppu um alla þessa hliðartilveru að ég hef verið að spá í að fremja ekki bara fésbókarsjálfsmorð heldur eyða öllum fingraförum mínum á netinu, bloggi, mæspeisi, barnalandi o.s.frv. Eftir nánari umhugsun hef ég ákveðið að það muni ég ekki gera nema ég ákveði að snúa baki við vestrænum hnattrænum lífstíl yfir höfuð og flytji inn í kommúnu og samyrkjubú í heitu og notalegu landi. Það er meira en að segja það þannig að ég sé fram á að halda uppteknum hætti. Sem sæmilega functional manneskja er alltaf hægt að googla þig hvort eð er og ég vil alla vega vera sjálf þáttakandi í minni eigin hliðartilveru.
Minnsta afkvæmið var loksins að byrja í leikskóla og þar sem ég ætla að halda 50% vinnunni minni og reyna að bæta ekki annarri við strax mun ég kannski hafa smá meiri tíma til að:
Blogga - Feisbúkka - Halda við mæspeis síðum hjá: mér, Búðinni minni, Hljómsveitinni minni, Hljómsveitinni hans Hannesar, CCBB deyjandi plötufyrirtæki sem ég er reyndar hætt í en vorkenni - Halda við Barnalandssíðunni - Læra að htm-ella og stofna: síðu með uppskriftum, síðu fyrir Nostalgíutengda poppmenningu með tengingu við búðina, síðuna Helgarpabbi.is með auglýsingatengdum gróðramöguleikum sökum snjallrar hugmyndar sem ég læt ekki uppi núna svo enginn steli henni - Láta loksins framkalla stafrænu myndirnar, setja í albúm, skrappa, setja í ramma - Skrifa bækur, first off: Retro 50's matreiðslubók með minningarbrotum frá föðurömmu minni - Gera vikulega matseðla og fylgja þeim - Halda húsinu hreinu - Losna við velmegunar/barnseignarbumbuna - Nota gjafakortin sem ég hef fengið síðustu tvö ár og ekki notað - Glæða hjónabandið lífi án þess að kveikja í mínu eigin prumpi - Skipuleggja gæðatíma með strákunum eftir að leikskóla lýkur og veita þeim þá fulla athygli fram yfir háttatíma- Hitta þessa þrjá raunverulegu vini sem ég á oftar í stað þess að dandalast með 96 feisbúkk vinum - Heimsækja ættingja - Læra á "nýju" saumavélina sem hefur legið hér ónotuð í 2 ár - Halda matarboð - Fara í löng böð - Lesa - Hugleiða - Rifja upp magadansinn - Kaupa jólagjafir - Föndra - Skipuleggja skipuleggja skipuleggja ofl ofl ofl
En ég á þó líklegast bara eftir að éta meira drasl og horfa á bíórásina á milli þess sem ég updeita statusinn á feisbúkk.
9/16/2008 03:02:00 f.h.
þriðjudagur, september 09, 2008
Í tilefni af gangsetningu Large Hadron Collider öreindahraðalsins í Sviss á morgun og yfirvofandi heimsendis: Are you ready to go Cause I'm ready to go What you gonna do baby baby Are you going with me Cause I'm going with you It's the end of all time
