|
|
Jafnvel hinn minnsti froskur er mikill í sínum eigin forapolli
|
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
|
| |
fimmtudagur, mars 27, 2003
Eins mikið og mig langar til þess að segja ykkur frá hárgreiðslumanninum sem klippti mig í dag og lék atriði úr sjónvarpsþáttum á meðan þá get ég það ekki því ég er farin til Búdapest. Kem aftur á mánudaginn. Góða helgi krakkar mínir.
3/27/2003 04:32:00 f.h.
þriðjudagur, mars 25, 2003
Jæja.....mér er víst batnað. Ég held samt að heilinn í mér hafi eitthvað soðnað í veikindunum. Ég er alla vega ekki í miklu bloggstuði. Reyni bara aftur á morgun.
3/25/2003 10:31:00 e.h.
miðvikudagur, mars 19, 2003
Jú krakkar, það er rétt. Flensan ógurlega hefur fundið sér nýtt fórnarlamb. Ég hélt að sökum óheilbriðgs lífernis væri líkami minn orðinn óvinveittur öllum utanaðkomandi lífformum en svo virðist ei vera. Mér reiknast þó til að ég verði búin að ná mér fyrir Búdapest ferðina eftir viku....Er það ekki....? Er það ekki....? Ha.....hví hristið þið hausinn!? You bastards!
3/19/2003 11:56:00 e.h.
þriðjudagur, mars 18, 2003
Hey kids, did ya miss me!? Ég er enn þá að kenna þökk sé flensufaraldrinum en hef ákveðið að viku bloggfrí sé einum of mikið af því góða. Á daga mína hefur því drifið þetta helst:
Nudd dauðans
Þegar ég hætti á Njálsborg í fyrra til þess að fara að vinna á RÚV gaf Halla leikskólastjóri mér gjafakort í heilnudd að skilnaði. Eftir því sem leið á árið varð mér meira og meira ljóst hversu nytsamleg þessi gjöf yrði. Á hverjum vinnudegi byrjaði stressið í maganum og eftir að hafa komið við á öllum stöðum líkamans hreiðraði það af einhverjum ástæðum um sig aftan á öxlunum. Þegar árið var liðið og starfinu lokið fannst mér axlirnar ná mér upp að eyrum. Ég hélt að þetta myndi lagast í atvinnuleysinu en allt kom fyrir ekki. Af hverju var ég ekki búin að nota gjafakortið you may ask yourselves? Jú, vegna þess að ég hafði aldrei farið í nudd áður og tilhugsunin um að láta ókunnuga káfa á mér er ekki alveg eins aðlaðandi í dag og hún var á mínum unglingsárum. Auk þess vissi ég ekki hvort það væri ætlast til þess að maður væri allsber og olli mér það miklu hugarangri. Lífsreyndara fólki bar ekki saman um þetta atriði. Allir sögðu hins vegar að maður þyrfti a.m.k. að fara úr brjóstahaldaranum og því ákvað ég að gleyma þessu. Í síðustu viku átti gjafakortið að renna út. Ég fékk samvikskubit og fannst dónalegt að nýta ekki gjöfina svo ég hringdi í Baðhúsið og pantaði tíma. Ég ætlaði að spyrja hvort nuddarinn væri ekki örugglega kvenkyns en fannst það svo asnalegt að ég gerði það ekki. Þegar ég kem niður í einhverja slökunardyngju þarna í nærfötunum og slopp sé ég auðvitað sólbrúnan vöðvastæltan gaur í bol merktum NUDDARI. Ég ætlaði að þykjast vera að villast og sneri við en það var um seinan. Skemmst er frá því að segja að ég hefði frekar viljað eyða klukkutíma hjá tannlækninum en þarna. ÞETTA ER BARA EKKI RÉTT !!! Hvur eru rökin í því að banna einkadans en leyfa þetta!!!!??? Ég bara spyr!!!!! Ég vildi losna við hnútana í öxlunum en ekki veit ég til þess að neitt hafi verið að angra mig á í andlitinu, á rasskinnunum og á milli brjóstana! Hvers vegna slakaði ég ekki á og reyndi að njóta þess you may ask? Jú, vegna þess að ég var svo hrædd um að ég myndi prumpa ef ég færi að slaka of mikið á. Gaurinn sagði að hann hefði aldrei fundið eins mikla vöðvabólgu hjá jafn ungri konu og að ég yrði að fara reglulega í nudd. Hannes verður þá bara að fara að liðka puttana því þetta verður ekki gert aftur það er alveg á hreinu. Að lokum gef ég Baðhúsinu skömm í hattinn. Það gefur sig út fyrir að vera aðeins fyrir konur en hefur þó karlkyns starfsmenn. Skamm bara.
Búdapest
Hannes, minn betri helmingur verður 29 ára í lok mánaðarins. Þessi tímamót eru svo ógnandi að við treystum okkur ekki til þess að vera heima við þessa helgi og ætlum hreinlega að fara úr landi. Við sáum auglýsingu í Mogganum og bókuðum helgarferð til Búdapest med det samme án þess að spyrja kóng né prest. Þegar við tilkynntum foreldrum Hannesar tíðindin runnu á þá tvær grímur, enda höfðu þau bókað sig í sömu ferð. Rómantíska helgarbrotthlaupið okkar er því orðið að fjölskylduferð en það er í góðu lagi. Við erum hvort eð er orðin hundleið á því að fara tvö saman í borgarferðir, það talar enginn við okkur. Ef við værum tvær stelpur þá væri þetta eflaust svaka fjör, en það talar aldrei neinn við pör. Ég veit ekkert um Búdapest en nafnið er afar óaðlaðandi. Það minnir mig á gubbupest sem minnir mig á það að við keyptum enga forfallatryggingu á meðan ein skæðasta flensa í manna minnum er að ganga yfir Ísland. Jæja...7-9-13... Anyway, ég fór út í bókabúð í dag og keypti túristabók og kort af Búdapest. Nú veit ég að þar er fullt af gömlum byggingum, sundlaugum og gúllassúpum. Gjaldmiðillinn heitir forinta og í einni forintu eru 100 fillér.
Afmælishelgi
Varðandi helgina þá fór ég í smá sumarbústaðarferð með 3 af 4 Rafgashausum. Ég, Hannes og Pétur ákváðum á laugardagskvöldið að heimsækja Bjarka og Dísu kærustuna hans í sumarbústað í Húsafelli. Þau voru þar að halda upp á afmælin sín sem eru með dags millibili. Við mættum um tíuleytið með kampavín og skáluðum í heita pottinum. Kampavínið hefur eitthvað farið illa ofan í mig því ég fór í fýlu og að sofa um miðnættið. Aðrir skemmtu sér vel við drykkju og lagasmíðar til morguns og nokkrum tímum síðar var haldið aftur í bæinn því Hannes vildi ekki missa af fótboltatímanum sínum. Af einhverjum ástæðum var ég eina manneskjan sem varð þunn og það er ekkert sérlega gaman að vera í því ástandi á tveggja tíma sveitakeyrslu. Þetta var þó ekkert sem barrbecue kjúllaborgari á Kentucky gat ekki lagað þegar í bæinn var komið.
Um kvöldið var annað afmæli, nú hjá Lovísu systur minni. Við pöntuðum pizzu og leigðum gamla mynd sem ber nafnið the The Nostril Picker . He chose his weapons... He selected his victims... He picked his nose... He changed into a girl... All in one absolutely disgusting movie!!!! Hvernig gat þetta klikkað!?...en það gerði það samt. Þessi mynd er svo slæm að ég veit ekki einu sinni hvort hún kemst í "það slæm að hún er góð" flokkinn því hljóðið er svo lélegt að það heyrist varla orðaskil. Svo boraði gaurinn bara þrisvar í nefið í myndinni. Ég fletti aðallleikaranum upp á Internet movie database og hann hefur víst ekki leikið í neinni annarri mynd. Það er reyndar synd, því hann var svolítið töff. Svona blanda af Tom Waits, Neil Young og John Malcovich eins og Hannes orðaði það. Bara með svolítið skemmdar tennur.
Steini Plastik
Jæja, þetta ætti að duga ykkur í bili. ef ekki þá vil ég benda á bloggið hans Steina. Ég verð iðulega opinmynnt og orðlaus við lestur þess og mæli eindregið með því. Til glöggvunar má bæta því við að hann er kærastinn hennar Bryndísar, tölvunarfræðinemi við HÍ og virtur raftónlistarmaður í Þýskalandi. Bless í bili.
3/18/2003 05:20:00 e.h.
þriðjudagur, mars 11, 2003
 Fór aftur að vinna í dag. Þetta er bara að komast upp í vana. Er að kenna í Digranesskóla út þessa viku og því of andlega örmagna til að blogga neitt af viti. Gef ykkur því tengil á ansi sjúkt blogg í Bandaríkjunum sem hægt er að sökkva sér ofan í. Hér bloggar kennari í bekk fyrir þroskahefta: Tardblog.com
3/11/2003 06:42:00 e.h.
mánudagur, mars 10, 2003
Góðan og gleðilegan mánudag krakkar mínir. Aldrei þessu vant fór ég til vinnu í morgun, en ég var vakin með símtali frá Digranesskóla þar sem vantaði forfallakennara. Það var í fínu lagi. Verra þykir mér að þurfa að fara að taka til, en húsið er byrjað að lykta all verulega eftir ævintýri helgarinnar. Eins og við hæfi þykir á mánudögum skulu þau nú rakin:
Á föstudaginn héldu Rafgashaus stórbrotna tónleika á Grand Rokk og fylltu mig grúppíustolti. Það runnu þó á mig tvær grímur þegar Singapore Sling stigu á svið á eftir þeim enda eru vandfundir eins miklir rokktöffarar og augnayndi eins og drengirnir þeir. Hélt ég stjörnurnar myndu skína svo bjart að Rafgashausinn minn yrði gleymdur en eigi þurfti ég að örvænta því rafmagnið fór af staðnum eftir fyrsta lagið, og síðan þrisvar eftir það.
Á laugardagsmorgni hélt Hannes af stað í karlmennskulega jeppa - og sumarbústaðarferð með strákunum í vinnunni. Ég notaði tækifærið og svaf til 16 enda þurfti ég að safna orku í stelpukvöldið sem framundan var hjá mér. Kvöldið það byrjaði í TBR húsinu þar sem ég, Bryndís Sveins og María nudd spreyttum okkur í badmintoni. Skemmst er frá því að segja að ég skíttapaði öllum viðureignum og fór meira að segja á undan í sturtu svo ég væri ekkert að flækjast fyrir stúlkunum. Ha....BADMNTON?? kynnu einhverjir að hugsa með sér en það er til rökrétt skýring á þessu skemmtanavali. Stelpukvöldið var upphaflega hugsað þannig að við myndum fara í nudd og snyrtingu og síðan á Hereford steikhús eftir nokkra kokkteila. Þegar kostnaðurinn var skoðaður nánar var fljótlega skipt yfir í badminton og heimaeldun. Þegar upp er staðið held ég að þetta hafi ekkert verið verri kostur....or so we tell ourselves. Maturinn var alla vega gómsætur (ekki Bryndísi að þakka sem vildi frekar kaupa hrásalat í dollu en klettasalat í poka!). Við elduðum ýmsar tegundir kjötmetis á forláta Raclette borðgrilli sem Hannes keypti nýverið á útsölu, drukkum stíft, stelpuðumst og röltum í bæinn. Það eina sem truflaði kvöldið voru símtöl frá þessum strákum í jeppaferðinni sem vildu endilega að við tækjum leigubíl upp í sveit. Ég hafði nefninlega gantast með það að við stúlkurnar hefðum verið berbrjósta við borðhaldið og þeir bókstaflega neituðu að trúa því að ég hefði verið að plata. Þeir halda nefninlega að á stelpukvöldum og í klósettferðum séu stelpur sífellt káfandi á hvers annars brjóstum. En það er ekki rétt.....eða hvað.....hmmmmm.....you'll never know guys.
3/10/2003 05:43:00 e.h.
föstudagur, mars 07, 2003
Hún Bryndís Sveinsdóttir er að ganga af mér dauðri! Við erum báðar atvinnulausar en ólíkt mér þá finnst henni ekkert gaman að hanga heima. Hún notar því dádýrsaugun og sinn blíða málróm til þess að plata mig út í alls kyns vitleysu eins og skíðaferðir og búðarráp. Við fórum bæði í Bláfjöll og í Skálafell í gær sem hljómar kannski skemmtilega en er það ekki ef þú ert ég. Bryndís hefur skíðað í ítölsku ölpunum en ég hef einungis tvisvar á ævinni farið á skíði og einu sinni á snjóbretti. Í snjóbrettaferðinni sem farin var í fyrra braut ég á mér rófubeinið og er enn þá illt í rassinum ef ég sit of lengi á sama stað. Ég hef ekki tölu á því hve oft og á hve marga vegu ég datt í gær and let me tell you það er ekki eins skemmtilegt og gaurarnir í Jackass gefa til kynna.
Þegar ég vaknaði í morgun/dag verkjaði mig í öllum liðum og líkamspörtum og gat ekki hreyft höfuðið til hægri. Ég hefði sofið áfram ef síminn hefði ekki dregið mig fram úr en í honum var einmitt hin áðurnefnda Bryndís Sveinsdóttir að biðja mig um að koma í sund. Það var svo sem í lagi enda héldum við að mestu til í heita pottinum, hlustuðum á þjóðfélagsumræðu gamalla karla og horfðum á sílíkonbrjóst ungra kvenna. Það er nefninlega töluvert meira af sílíkonbrjóstum í Laugardalslauginni en í Vesturbæjarlauginni get ég sagt ykkur.
Síðan var farið í búðarráp, en eins og kunnugir vita rennur á mig töluvert æði við slíkar aðstæður og lít ég þá á VISA kortið mitt sem töfrasprota. Fyrir hvern 300 kall sem Bryndís eyddi, eyddi ég 3000 kalli og var komin upp vel upp fyrir tveggja stafa tölu eftir hálftíma. Bestu kaupin voru án efa salatþurrkari í Pipar og Salti. Vil ég benda öðrum atvinnuleysingjum á það að búðarráp er ekki heppilegasta leiðin til að eyða deginum.
Að lokum (þó það sé eflaust of seint í rassinn gripið núna) bendi á það að Rafgashaus er að hita upp fyrir töffarana í Singapore Sling á miðnætti í kvöld á Grand Rokk. Þeir sem stuð hafa í hjarta láta vonandi sjá sig. Gleðilega helgi alles.
3/07/2003 08:00:00 e.h.
miðvikudagur, mars 05, 2003
Undur og stórmerki gerðust í áfengisversluninni í Holtagörðum í dag og mun ég upp frá þessu kalla þá verslun Töfraríkið. Ég hafði ekki komið í þetta tiltekna ríki í hátt í ár en ég var einmitt stödd þar síðast í maí. Ástæðan fyrir því að ég man það svo greinilega er sú að þá var hringt í mig þegar ég var að borga fyrir bjórkassann minn og mér boðin vinna á Rás 2. Ekki var ég fyrr búin að hlaða ölinu í körfuna í þetta sinn en ég tek eftir kunnuglegri konu hjá rauðvínshillunni. Þar var á ferðinni leikskólastjórinn á Njálsborg, gamla vinnustaðnum mínum. Upphófust miklir fagnaðarfundir og bauð hún mér gull og græna skóga ef ég myndi koma þangað aftur til starfa í apríl. Ég þáði það með þökkum og verð því að hringja í kúkableyjuleikskólann á morgun og hafna því starfi, enda er Njálsborg í einnar mínútu fjarlægð frá mér og því hægt að sofa nánast þangað til maður á að byrja að vinna. Best af öllu er að ég fæ að vera atvinnulaus í mánuð í viðbót! JÚUUHÚÚÚ!
3/05/2003 11:52:00 e.h.
3/05/2003 01:42:00 f.h.
þriðjudagur, mars 04, 2003
Ó vei ó svei, þær miklu harmafregnir bárust mér í morgun að ég væri búin að fá vinnu. Atvinnuleysisdraumurinn er úti og ég mæti til vinnu næsta föstudagsmorgun. Nú eruð þið eflaust að velta fyrir ykkur hvaða fjölmiðlastofnun hafi verið svo snjöll að hreppa mig áður en ég verð heimsfræg. Er það Fréttablaðið.....eða Skjár einn!?....eða kannski nýja útvarpsstöðins hans Valla Sports og Sigga Hlö!!?? Nei krakkar mínir ekkert svona smotterí fyrir mig. Þið eruð að lesa hér texta eftir nýjan starfsmann á deildinni Undralandi í leikskólanum Sólgarði sem er aðeins fyrir börn á aldrinum 6 mánaða til tveggja ára. Já krakkar mínir, ég get ekki beeeeeeðið eftir að komast í kúkableyjurnar, ó hve ég hef saknað þeirra.
3/04/2003 01:49:00 e.h.
mánudagur, mars 03, 2003
I pity the fool sem ekki fór á tónleika með hinum finnsku Cleaning Women um helgina. Þvílík endalaus argandi snilld hefur ekki sést hér á landi í ómunatíð. Ekki voru þeir heldur með öllu ómyndarlegir strákarnir og spillti það ekki fyrir. Eins fegin og ég er að hafa farið á þessa tónleika á laugardagskvöldið þá sé ég gífurlega eftir því að hafa farið á the Ring með Jónsa og Hannesi í gærkvöldi. Þetta var æðisleg mynd, það er ekki það. En ég gat EKKERT sofið í nótt og er enn þá drulluhrædd. Ég fékk hland fyrir hjartað þegar Mogginn kom í morgunn og ég er ekki frá því að það hafi stöðvast þegar síminn hringdi áðan. Ég þori ekki einu sinni að kveikja á sjónvarpinu sem þýðir að ég mun missa af Nágrönnum. Svo bankaði kona upp á áðan og sagðist vera að koma í heilun hjá einhverri Helgu. Það kom síðan í ljós að hún var á vitlausum stað en þótti mér þetta undaregt mjög. Það er greinilega af sem áður var. Í 9. bekk í Hagaskóla var ég búin að sjá allan hryllingsmyndarekkann á hverfisvídeóleigunni, keypti hryllingsmyndablöð og vissir aðilar innan skólans héldu víst að ég væri djöfladýrkandi. Þetta hlýtur því að vera ellimerki hjá mér. Anyway, þetta var prýðishelgi: Mexíkönsk veisla á Casa Grande, Vetrarhátíðin, Cleaning Women og 22 á laugardagskvöld. Bollur og blóm frá Hannesi á sunnudagsmorgni og eðalhryllingur um kvöldið. Life is good. 
3/03/2003 10:35:00 f.h.
|
|
| |
|
|
|
